Dat veel games tegenwoordig de vaardigheden van hun spelers op de proef stellen is waarschijnlijk geen nieuws. Toch zijn er een hoop ontwikkelaars die hier graag nog een extra schepje bovenop doen. Denk bijvoorbeeld aan From Software met Sekiro, maar er zijn ook games die in de basis heel toegankelijk zijn voor een groter publiek en daarnaast een echte uitdaging biedt voor het hardcore gaming-publiek. Onder deze titels bevinden zich er een aantal die deze niveaus opschroeven tot de krankzinnigste uitdagingen.
Hell and Hell (Devil May Cry-serie)
Devil May Cry is een grote naam in de wereld van Hack ’n Slash-games. Al vanaf het allereerste deel is de drempel laag genoeg voor nieuwe spelers, maar wordt er tegelijkertijd ook een uitdaging aangeboden voor de hardcore fanbase. Niets maakt dit meer duidelijk dan de moeilijkheidsgraden. Human, Demon Hunter en Son of Sparda zijn de gebruikelijke makkelijk, normaal en moeilijk zoals we die kennen uit de meeste games. Dante Must Die remixt de vijanden en geeft ze daarbij een grotere levensbalk dan in de voorgaande niveaus.
Give me God of War (God of War)
Het kan niet vaak genoeg benadrukt worden dat de nieuwe stijl van God of War veel lastiger is dan zijn voorgangers. Op de Playstation 2 stond de camera vaak op een grote afstand waardoor je alle vijanden goed kon volgen. Tegenwoordig blijft de camera achter Kratos om een meer realistisch gevoel te creëren. Na het spel een aantal keren uitgespeeld te hebben kan het zijn dat je een uitdaging wil. Voor de echte pro’s is er het niveau Give me God of War.
Give me God of War maakt de vijanden sterker in elk mogelijk aspect. Ze hebben meer kracht, raken minder snel staggered en kunnen veel bijlworpen incasseren. Dat is helaas nog niet alles, want een aantal vijanden beschikken ook over een assortiment nieuwe aanvallen om je dag te verpesten. De ergste uitdaging van alles zijn de Valkyries die nu de intensiteit hebben opgeschroefd naar hun maximale capaciteit. Vooral Sigrun, de laatste Valkyrie, is een helse dame voor spelers die dit niveau trachten honderd procent af te ronden. Al met al is deze God of War vooralsnog de moeilijkste in de gehele serie.
Master Mode (Legend of Zelda: Breath of the Wild)
Master Mode is geen nieuwkomer voor de Zelda-fans onder ons. De originele Legend of Zelda op de NES gaf spelers hier al een voorproefje op wanneer je Zelda invoerde als je naam. Deze modus verplaatste alle kisten en tempels waardoor jij als speler weer opnieuw op onderzoek uit moest. Dit is zonder twijfel een geweldige manier om een uitgespeelde game nieuw leven in te blazen. Helaas heeft Nintendo deze modus niet meer terug laten komen tot Ocarina of Time als pre-orderbonus bij Windwaker op de Gamecube zat.
Master Mode is wat ze in de volksmond Hard Mode zouden noemen. De vijanden zijn niet alleen sterker en weerbaarder, maar ook veel alerter op jouw aanwezigheid. Daarnaast zijn de sterkere monsters zoals Lynels nu ook aanwezig in het startgebied. Dit alles maakt deze wereld, waar de weersomstandigheden al genoeg kunnen zijn om je het leven te ontnemen, een ware hel. Het heet dan ook niet voor niets Master Mode. De bedoeling is dat de speler zich hier pas aan waagt als er nergens in het spel nog een echte uitdaging wordt geboden.
Critical mode (Kingdom Hearts 2: Final Mix)
In de Critical mode van Kingdom Hearts 2 start de speler met een krankzinnige handicap. De levensbalk is gehalveerd en de vijanden hebben hun schadelijkheid verdubbeld. Hierdoor is de zogeheten ‘Button Mash’-tactiek meteen al compleet waardeloos. Je moet daarom goed nadenken over je aanvalspatroon, want een enkele fout maakt het verschil tussen leven of dood. Voor de Hardcore gamer valt er veel plezier te halen uit deze modus. Zeker wanneer je de Data Battles in de berekening meeneemt.
Om de speler iets tegemoet te komen geeft het spel Sora 1.25x de aanvalskracht met daarnaast wat vaardigheden die je in de makkelijkere niveaus eerst moet vrijspelen. Dit alles zal je echter niet helpen wanneer je het op wilt nemen tegen de beruchtste eindbaas van de game. Lingering Will is namelijk op makkelijk al een krankzinnige baas om te verslaan, maar wanneer je jou gehalveerde ‘healthpool’ tegen zijn dertien levensbalken en verdubbelde kracht zet verandert hij in een ware nachtmerrie.
A New York minute hardcore (Max Payne 3)
In de arcade mode van Max Payne 3 zit ‘A New York minute hardcore’, het moeilijkste niveau voor deze game. Deze wordt vrijgespeeld na het uitspelen van de story mode van de game. Voor deze mode moet de speler het hele spel op volgorde uit spelen. Dit betekent dat chapter select geen optie is. Zoals de naam waarschijnlijk al suggereert is dit een race tegen de klok waarin de best haalbare tijd het doel moet zijn voor de speler. Alleen is dit niveau geen simpele time trial, maar een krankzinnige race tegen de klok. Met een overvloed aan uitdagingen voor de hardcore speler.
Aan het begin van het eerste level start het aftellen vanaf één minuut. De faal conditie naast de klok laten aftellen naar nul is uiteraard doodgaan. Hierna moet je helemaal opnieuw beginnen. Voor elke moord krijg je vijf seconden op de klok, maar voor headshots worden dit er zes. Wanneer een level compleet is afgerond kan je door naar de volgende tot je de laatste missie hebt volbracht. Voor hen die deze krankzinnige uitdaging hebben overleefd is het een legendarische prestatie.
Ultra Nightmare (Doom)
Voor iedereen die houdt van FPS-games waar het tempo hoog ligt is Doom Eternal al gauw de beste keus. Bloed en ingewanden spetteren over het scherm terwijl jij je door horden aan demonen zaagt en schiet. De slogan van de game is dan ook niet voor niets ‘Rip & Tear’. Op Ultra Nightmare is dit voornamelijk wat de demonen met jou zullen doen vanwege hun verdubbelde schade. Daarnaast heb jij als speler één leven om de hele campaign af te ronden. Om de speler nog even extra te ontmoedigen plaatst het spel voor elke gefaalde poging een markering die je kan zien in de volgende pogingen.
Voor de spelers die denken dit niveau door de trekken naar de Ancient Gods-DLC van Doom Eternal staat een krankzinnige uitdaging te wachten. De DLC leunt namelijk heel erg op vijanden waarvoor je elk aspect van het spel moet beheersen. Dat houdt in dat je vijanden moet doden met de juiste wapens om de hoeveelheid leven en munitie op pijl te houden. In vergelijking met de basis game is dit voor je gevoel een disproportionele sprong in de moeilijkheidsgraad.
Master Ninja (Ninja Gaiden 2)
Ninja Gaiden is op elk niveau al een krankzinnige game om door te spelen. Het besluit om deze ervaring naar het hoogste niveau te brengen is dan ook alleen weggelegd voor de echte ‘Die Hards’. Daarom raden de meeste gamers je ook aan om eerst wat video’s te kijken van de gameplay. Dit is niet alleen omdat je dan wat voorkennis kan opdoen over wat je te wachten staat, maar ook zodat je kan bepalen of je hier überhaupt aan wilt beginnen.
Wanneer je dit advies hebt opgevolgd is wat je ziet wellicht genoeg om de moed in je schoenen te laten zakken. Je wordt namelijk vrijwel gelijk begroet door vijanden die geen medelijden met je zullen hebben. Vanaf elke hoek wordt je bestookt met projectielen die alleen maar toevoegen aan de chaos. Om maar te zwijgen over het feit dat de moeilijkheidsgraad makkelijk al een hele uitdaging met zich meebrengt voor de doorsnee gamer.
Hardcore (Dead Space 2)
Hou je van je horrorgames dan is de kans groot dat je bekend bent met de Dead Space-games. Het tweede deel in deze buitenaardse horrorervaring heeft één van de krankzinnigste moeilijkheidsgraden. De vijanden zitten qua uitdaging ongeveer rond de Survalist moeilijkheidsgraad. Items droppen in dezelfde hoeveelheid als op het Zealot niveau. Verder is het niet mogelijk dit niveau te spelen in New Game+ waardoor je noodgedwongen bij nul begint.
De speler krijgt drie saves die je mag gebruiken bij een opslagpunt naar keuze. Wanneer ze alledrie gebruikt zijn moet je vanaf dat punt door naar het einde zonder dood te gaan. Wanneer je toch doodgaat mag je verder vanaf je laatste save-locatie. Het is daarom het beste om de laatste save te bewaren voor bij de laatste baas. In principe heb je dan maar twee saves voor de gehele game, maar bespaar je jezelf een hoop frustratie.
European extreme (MGS2)
Metal Gear Solid-fans houden wel van een uitdaging die hun vaardigheden op de proef stelt. Met elk niveau worden de soldaten alerter waardoor je sluwer moet zijn om het einde te bereiken. Goed gebruik maken van de radar is dan ook en pré totdat je een poging gaat wagen aan European Extreme. Hideo Kojima is overduidelijk geen grappenmaker als het gaat om moeilijkheid in deze game.
Tijdens de bossfights zie je al snel waar de krankzinnige uitdaging in European Extreme schuilgaat. Zo heeft Fatman een nog strakkere timing op de mijnen die je moet uitschakelen tijdens dit gevecht. Dit maakt het haast onmogelijk om op tijd zijn, maar maakt het gevecht vele malen intenser. Voor de rest van de game wordt gezien worden direct beloont met een Game Over-scherm. Uitgezonderd van een aantal moment dat het alarm hoe dan ook afgaat. Al met al is dit de ultieme uitdaging voor je sluipvaardigheid.
Akumu (Evil Within)
Akumu in The Evil Within is een monsterlijk niveau ondanks dat het ongeveer gelijk is aan Nightmare wat schade om vijanden te doden betreft. De echte moeilijkheid komt voort uit één simpele twist: één keer geraakt worden is genoeg om dood te gaan. Het maakt daarom ook niets uit of je health upgrades pakt, want zelfs een grotere levensbalk zal je niet redden uit deze situatie. Alle upgrades die je pakt zullen daarom al snel naar je wapens moeten gaan en de rest moet je niet eens willen oppakken.
Alsof het allemaal nog niet moeilijk genoeg is zijn Dőppelgangers die normaal wat later in de game voorkomen al in hoofdstuk drie aanwezig. Het upgrade item Green Gel wordt ook bijna niet meer gedropt door vijanden. Wapens en vaardigheden upgraden is met deze verandering een keiharde uitdaging geworden. Munitie vinden is ook beland op de grens van krankzinnig. De schaarste van kogels is namelijk vergelijkbaar met zoeken naar water in de Sahara. Als troost krijg je na een succesvolle playtrough in ieder geval de boksbeugel zodat je in de ronde je frustratie kan botvieren op de schedels van al je vijanden.