Al velen jaren is gamen een grootse hobby van mensen. Of de game nou een goed verhaal, uitdaging, coöperatie of competitie biedt, er is voor elk wat wils. Mede door het grote aanbod blijft de gamer community en daarmee de game-industrie alsmaar groeien. Ook de grootse variatie in games weet door de jaren heen een steeds groter publiek te trekken. Van je game-hobby je werk maken is daarom nog lang zo gek niet. Dit kan bijvoorbeeld als entertainer, e-sporter of game-recensent zijn. Deze passievolle banen komen allemaal voort uit een populaire hobby. Gamen dient dan ook als een vorm van amusement. Helaas is niet alles in het gamen zo amuserend. De gamers kennen zo ook enkele frustraties. Hieronder daarom tien irritaties van gamers en waar ze vandaan komen.
Unskippable cutscenes
Om te beginnen wil je bij games met een verhaal natuurlijk graag weten wat er gaande is, maar er is ook een handjevol mensen die het verhaal niks boeit. Deze mensen spelen de games vaak puur voor de gameplay. Ondanks dat dit maar een minimaal aantal ten opzichte van het geheel is, hebben de meeste games hier een fijne oplossing voor. Zo kan je tegenwoordig vaak elke cutscene overslaan middels het indrukken van een toets. Toch bestaan er games waarbij dit nog altijd niet kan. Dit weet ook hen die het verhaal wel graag zien flink te irriteren. Een moeilijke boss fight wordt nog wel eens geïntroduceerd met een scène waar hij lekker provocerend naar je kan zijn. Deze scènes zijn de voornaamste reden van de irritatie. Mocht een boss je keer op keer te grazen nemen, moet je elke keer dat je het probeert zijn nare speech opnieuw aanhoren. Dit kan het bloed onder je nagels vandaan halen. Sommige gamers kunnen hele sequenties zelfs vlekkeloos napraten. Het voelt bijna aan als een permanente mentale schade. Iedereen heeft dus wel baat bij een optie om de cutscene te skippen.
Lag
Lag is een verschijnsel dat kan voorkomen bij allerlei online zaken. Zo kan bijvoorbeeld je stream op Netflix of je Zoom call haperen. Dit voorval komt ook voor bij online gaming, met name in PvP-games, maar ook in PvE-games kan het vervelend zijn. In PvP-games speel je tegen elkaar voor de winst. Jij zelf zal ineens van de ene naar de andere plek voort teleporteren, wat ook de tegenstander zal zien gebeuren. Dit kan soms bepalend zijn voor de match. Er zijn zelfs spelers die expres lag veroorzaken om er hun voordeel uit te halen. Ook al geldt dit ook binnen de PvP-games, maar binnen de coöperatieve PvE-games is dit vooral in jouw eigen nadeel. Zo zal je soms dankzij het laggen neer worden gehaald, wat ook de rest van het team niet bepaald helpt. Daarnaast is het ook minder leuk aangezien je de games natuurlijk zo soepel en realistisch mogelijk wilt ervaren. Een goeie internetverbinding is voor de gamer daarom vaak van belang om deze irritatie voor zichzelf en de ander te voorkomen.
Toxic gedrag
Toxic gedrag houdt kortom in dat de spelers zwaar geïrriteerd en onvriendelijk met elkaar omgaan. Dit is vaak een gevolg van het verliezen van een match. Dit komt dan ook wederom voor bij online games. Ook in game communities kom je soms toxic gedrag tegen, want iedereen weet het natuurlijk beter. In plaats van je eigen fouten binnen het team inzien en een beter plan bedenken, is een ander de schuld geven veel makkelijker. Dit soort gedrag bederft vaak de sfeer rondom iets wat ze allen graag doen. In plaats van liefde en elkaar helpen groeien in de gemeenschappelijke hobby, wordt elkaar het licht in de ogen soms niet eens meer gegund. Dit kan soms zelfs tot na de match nog onderlinge irritatie doen wekken. Het is helaas een reden voor vele gamers om te stoppen met een game of zich er van te weerhouden. Gelukkig zijn er ook nog genoeg gamers die wel nog een leuke tijd kunnen hebben en de games met een lach kunnen ervaren. Toch blijft het een grootse, noemenswaardige irritatie.
Smurf-acounts
Wederom in de online sector van games vindt er een irritatie plaats. Ditmaal vanwege een oneerlijkheid binnen de ranked PvP-games. Niet elke speler is even goed of heeft evenveel tijd om een sterspeler te worden. Het bronzen klassement is er dan ook niet voor niks. De spelers die hierin geranked worden zullen zo tegen mensen van eigen niveau kunnen spelen om het plezier en de uitdaging gebalanceerd te houden. Zo kan de speler langzaam groeien door te winnen en zo een hoger klassement in te gaan. Door zogeheten ‘smurf-acounts’ wordt dit plezier voor hun volledig belemmerd. Smurfs zijn namelijk goeie spelers die expres de voorrondes proberen te verliezen om zo met gemak in de lagere rang te kunnen spelen. Zo kunnen ze hun grootse skills gemakkelijk met succes laten zien. Ook kunnen ze zo trollen met de tegenspeler, er staat voor jouw toch niks op het spel. Op deze wijze wordt de ranked spelmodus overgenomen door de betere spelers. Dit kan de kansen en het plezier van de mensen die er oprecht thuis horen en willen groeien belemmeren. Het is dan wel niet voor een ieder van toepassing, maar voor hen die het onrecht ervaren is het zeker een irritatie.
Gamebreaking glitches
Als er iets fout gaat wat buiten je eigen macht ligt is dat natuurlijk bloedirritant. Het vastlopen van het systeem kan soms resulteren in een paar uur spelen voor niks. Gelukkig weet de autosave functie deze irritatie flink te beperken. Wat hier echter niet mee te beperken is zijn de gamebreaking glitches. Over het algemeen kan een glitch soms heel erg grappig zijn, maar dat geldt niet als die gamebreaking is. Zo kent Assassin’s Creed Valhalla in de huidige update voor sommigen een glitch waardoor je niet verder kan met het verhaal. Dit komt alleen voor als je een bepaalde armorset vroegtijdig hebt verkregen door simpelweg de wereld te verkennen. Bij het aanzetten van de missie sluit de game zichzelf af door deze glitch. Dat zal één keertje lachen zijn, maar daar blijft het niet bij. Je bent als het ware gedoemd te hopen op een fix in de volgende update. Ook als je een save file hebt van voor het verkrijgen van die set kan je het probleem omzeilen. Helaas, betekent dit wel vele uren aan verloren speeltijd. Irritant is wellicht een understatement.
Tempo van de NPC
Veel story-games kennen missies waarbij je een NPC moet volgen. De NPC gaat dan vaak een gesprek met je aan terwijl je samen naar de volgende locatie gaat. De gesprekken geven vaak leuke achtergrondinformatie of leggen de aankomende evenementen uit. Het klinkt tot zo ver alleen maar lekker ontspannen. Helaas loopt de NPC vaak op een tempo dat sneller is dan jij loopt en langzamer dan je rent. Soms is het zelfs nog langzamer dan je überhaupt al loopt. Erg irritant dus!
Te korte sprong
Tegenwoordig komt dit steeds minder vaak voor, maar zo hier en daar glipt er nog wel eens een game tussendoor. Het gaat hier om een game waarbij platforming een onderdeel is van de gameplay. Een sprong moet dan ook goed haalbaar zijn. Jammergenoeg kunnen sommige karakters de sprong echt enkel op de millimeter perfect halen. Op oudere games met een bijkomende button-inputdelay was dit probleem alleen maar groter. Vaak zijn de games in deze categorie ook nog eens voor kinderen. Grotere irritaties van een kinderspel dan dat voor volwassenen is dan ook lang zo gek niet.
Onderwaterlevels
Sonic the Hedgehog, Legend of Zelda, Metal Gear Solid, Tomb Raider en vooral The Ninja Turtles. Al deze games kennen onderwaterlevels. Levels die tot op de dag van vandaag nog steeds voor komen. Er wordt over gesproken als een grote nachtmerrie. Deze levels leken soms wel onmogelijk en vereisten perfecte timing. Als er één soort level is dat mensen zwaar geïrriteerd kan krijgen, dan zijn het wel onderwaterlevels.
Repetitieve quests
In sommige games lijkt de kwantiteit soms boven de kwaliteit te gaan. Zo kent een game wel velen uren, maar is het grootste deel van de side quests identiek aan elkaar. Zeker als completionist kan dit irritatie opwekken. Je wilt immers de game honderd procent voltooien, maar het plezier verdwijnt door de eentonigheid. Soms komen minder uren aan gameplay een game dus enkel maar ten goede.
Verplicht verliezen
Ten slotte wil je natuurlijk altijd winnen als gamer. Helaas staan niet alle gevechten in games dit toe. Sommige gevechten zijn gemaakt om je te laten verliezen. Tuurlijk is het verliezen niet erg als de game vervolgens gewoon door gaat met zijn verhaal, omdat het zo moest zijn. Wat wel irritant is, is als je het onmogelijke weet te doen door toch dit gevecht te winnen. Hopend op een andere cutscene geef je de laatste slag en… Helaas in de cutscene heb je alsnog verloren of je karakter bevriest en wordt alsnog neergehaald. Er zijn genoeg manieren alsnog niet beloond te worden voor de onmogelijke prestatie. Een drama is het zeker niet, maar irritant mag het wel degelijk genoemd worden.