Games zijn bedoeld als een leuke, entertainende vorm van tijdverdrijf. In tegenstelling tot het kijken van een film ben je hier niet passief, maar juist actief bezig met de content op je scherm. Dit is een van de redenen waarom gamen zo populair is. Er zijn echter ook wel wat irritante verschijnselen aan te wijzen in de wereld van games. Zo heeft elke gamer bijvoorbeeld een zeer terechte hekel aan lagspikes of grote bugs, waardoor je character weer eens vast komt te zitten in een muur of rots. Nu zullen we het hier snel over eens zijn, maar er zijn nog genoeg andere irritaties te bedenken en die vind je hieronder. Ben jij het hier ook mee eens of juist niet? Lees snel verder en laat het ons weten.
1. Random encounters (en een beetje turn based)
Dit eerste fenomeen is afkomstig uit een tijd waarin de technologie al die bewegende vijanden nog niet aan zou kunnen, maar het is helaas toch blijven plakken als een soort sluimerende ziekte. Je loopt rondt en ineens hoor je een typerend muziekje en je schermt draait rond of wordt zwart. Tijd om te vechten! Stel je toch eens voor dat je kon zien welke Pokémon je in het gras ging tegen komen. Hetzelfde geldt in mindere mate voor turn-based vechtsystemen waar nu makkelijk timingsaspecten bij zouden kunnen om te bepalen wanneer iets een critical hit is. Wat dat betreft kan een voorbeeld worden genomen aan South Park: The Stick of Truth. De game zegt zelf eerst turn-based kut te vinden, maar weet het wel interessant te houden.
2. Groter wordende werelden zonder passende inhoud
Technologie staat toe dat gamewerelden blijven groeien. Zo kon je een paar jaar geleden in Skyrim al flink het overzicht verliezen. Je kon overal gelijk naartoe en de hoeveelheid quests stapelden zich op. Het was vaak niet helemaal duidelijk wat nou je main quest was en wat side quests waren. Dit creëerde vrijheid, maar leidde soms ook tot verwarring en een gevoel van doelloos aan het rondzwerven te zijn. De maps van nieuwere games zijn zelfs vele malen groter en we willen allemaal meer, meer, meer. Als developers dit echter allemaal gaan opvullen met standaard side quests zonder inhoud, kunnen we beter teruggaan naar de oldschool gamestylo, waarbij je een gebied eerst moest unlocken door de verhaallijn voort te zetten. Groter is niet altijd beter, ook wat games betreft.
3. Cutscenes die je niet kan skippen
Heel irritant dit, vooral als ze voor een moeilijke bossfight zitten. Want wat is nou leuker dan tien keer hetzelfde filmpje moeten aanhoren, omdat je telkens wordt ingemaakt door een eindbaas? Menig controller zal erdoor gesneuveld zijn.
4. Geen lokale multiplayer
Lekker met je vrienden op de bank en ze keihard in hun gezicht uitlachen als je ze versloeg met Super Smash Bros. of Mario Kart; een van de leukste game ervaringen. Tegenwoordig zie je dit helaas bij steeds minder games. Veel multiplayer modes zijn, als ze er al zijn, vaak online alleen of hooguit met één vriend naast je co-op te spelen. Denken die developers dan echt dat gamers zo weinig vrienden hebben?
5. Langdurige missies en tutorials waarbij je het spel niet kan opslaan
De meeste gamers hebben het wel eens meegemaakt. Je start een game voor het eerst op, om het even te checken voor je naar je wekelijkse tapdansklas gaat. Na een half uur wil je de game uitzetten, maar je zit nog steeds midden in de saaie tutorial. Opslaan? Nee dat kan niet. Volgende keer weer helemaal van voren af aan beginnen? Ja dat kan zeker! Kom op nou game-industrie. Met alle technologie tot jullie beschikking zijn save points toch überhaupt niet meer nodig. Gewoon op elk moment kunnen opslaan en precies verder gaan waar je gebleven bent. Ga dat potverdomme eerst maar eens fixen. Virtual Reality dit, 4k gamen dat, maar fatsoenlijke savegames maken ho maar.
6. Exclusief voor ……
Een doorn in het oog van elke gamer die het geld niet op de rug heeft groeien. Je maakt een keuze voor een console of gaming pc, omdat je die het beste vindt of daar de meeste games op uitkomen die je aanspreken. Helaas komen niet alle games op elk platform uit en soms zie je een mooie titel dan ook aan je neus voorbij gaan, omdat je die console toevallig niet hebt. Nu is dit nog ergens te begrijpen, maar het begrip stopt wanneer een game wel op alle platformen uitkomt, maar je niet tegen elkaar kan spelen. Heb je eigenwijs die ene console gekocht terwijl al je vrienden voor de andere gingen, ben je voor eeuwig gescheiden en alleen op de wereld. Verander je naam dan maar vast in Remi.
7. “Achievements” en geld kostende extra’s
Steeds minder lijken games hun spelers te willen belonen met extra content die ze kunnen vrijspelen door bepaalde prestaties te halen. Als je tegenwoordig iets spectaculairs voor elkaar krijgt in een game, verschijnt een kleine pop-up met “achievement unlocked”. Je vrienden kunnen vervolgens deze achievements zien en zo versteld staan van jouw geweldige skills. Jammer dat bijna niemand dit ook maar een beetje interessant vindt en gamers veel liever zoals vroeger een extra character of level zou krijgen in ruil voor hun prestatie. Helaas zijn deze extra’s tegenwoordig vaak alleen te verkrijgen in ruil voor je online betaal skills.
8. Luiheid van ontwikkelaars
Regelmatig lijken ontwikkelaars met minder dan het beste genoeg te nemen. Zoals developer EA die De Sims 4 uitbracht terwijl het spel nog vol met bugs zat. Heel erg zonde voor zo’n bekende titel. Nog erger is het misschien wel als een goed concept niet volledig benut wordt, omdat er zonder die extra moeite toch wel genoeg aan verdiend wordt. Denk hierbij aan de latere Harry Potter-games, die klakkeloos de films volgen en zelfs dat niet goed doen. De laatste twee games van deze serie zijn zelfs shooters. Welke Harry Potter-fan zit daar op te wachten? In de handen van een goede ontwikkelaar zou de wereldberoemde serie toch kunnen worden omgezet in een geweldige MMO-rpg of single player open world game? Maar de naam verkoopt op deze manier blijkbaar ook. Een ander voorbeeld is Pokémon Go. Een geniaal concept, maar wel eentje met veel meer potentie. Waar is het tactische vechtsysteem gebleven? Sinds wanneer zijn nieuwe Pokémon ineens veel sterker dan die jij zelf hebt getraind? Zonde.
9. “Toxic” gemeenschappen online
Niks leukers dan in een nieuwe online game stappen en door al je medespelers en tegenstanders worden uitgescholden. “Vieze noob”, “Deïnstalleer het spel maar”, “je kan er niks van” enzovoorts. Dit nodigt nieuwe spelers niet uit en maakt de game-ervaring minder leuk. Tenzij je er plezier uit haalt om boze mensen te trollen natuurlijk. Dat heeft ook zijn charme.
10. Niet backwards compatible, wel remastered edities
Een nieuwe console kopen is altijd spannend, maar waar laat je de oude spelcomputer waar je altijd zoveel plezier mee hebt gehad? Vaak verdwijnt het toch in de kast of op zolder. Dit is niet alleen een emotioneel (tijdelijk) afscheid van je console, maar ook van de games die je erop speelde. In veel gevallen is het niet mogelijk deze op je nieuwe spelcomputer af te spelen en zul je je oude console weer een plek moeten geven om ze ooit nog eens te spelen. “Gelukkig” is er een “oplossing”: Remastered Editions. Oude games, die een klein tikje mooier zijn gemaakt en voor een bijna volledige prijs opnieuw te koop zijn. Want wat wil je nou liever dan twee keer betalen voor hetzelfde spel? Bedankt man.
11. De kaart die al het denkwerk voor je doet
Steeds vaker komen games uit waar je op de automatische piloot doorheen kan spelen. Een quest lezen? Nadenken en zelf zoeken? Nee joh, ren gewoon naar het glimmende puntje op de kaart. Een cryptische omschrijving van de volgende stap zie je maar zelden. Zelfs bij een duidelijke omschrijving als “ga naar een plek ten noorden van dit dorpje”, lijkt een begrip van windrichtingen niet langer noodzakelijk.
12. Betalen om te winnen
Dat je met echt geld nieuwe kleren of mooiere wapens kan regelen in een game, in plaats van ze vrij te kunnen spelen, is nog tot daar aan toe. Wanneer deze ook sterker zijn en mensen die ervoor betalen daardoor altijd winnen van zij die dit niet doen, gaat het veel te ver. Dit is een terechte afsluiter van een lijst vol irritante fenomenen. Eén wereld waarin rijke mensen meer macht hebben zou toch voldoende moeten zijn?
