Hoe het begon
James McAvoy werd geboren in Schotland in 1979. Een bijzonder acteur, zeker toen hij pas net om de hoek leek te komen kijken. In Shameless, de Britse versie, kwam hij goed uit de verf in 2004. Ondanks dat hij bijna tien jaar daarvoor al in The Near Room zijn ballonnetje voorzichtig had opgelaten. Voorzichtig, omdat hij het vak van acteur niet als iets serieus zag. Het was meer een hobby. In het nogal katholieke Schotland was hij op dat moment bezig zich voor te bereiden op een baan als priester, zoiets.
Hoe het verder ging
Op het moment dat ik hem in het oog kreeg viel het me op dat hij werkelijk in elk genre zijn plek vond. Filmfan van alle genres, kwam ik hem ook echt overal tegen. Zowel in kindermateriaal (The Chronicles of Narnia), als in een romkom (Atonement), een film met een aanmerkelijk dramatischer karakter. In Wanted, een lekkere actiefilm, om daarna toch weer in een film als Penelope, eerder voor kinderen, te verschijnen. Ik kreeg bewondering voor James McAvoy. Omdat hij zich niet in een hokje liet wurmen. Hij speelde álles. Een serieuze rotzak, een goedlachse dondersteen, een verlegen faun; hij kan overal vorm aan geven. Logisch voor een acteur, zou je denken. Toch niet. Toen ik hem in Shameless voorbij zag komen, grijnsde ik van oor tot oor. Ik had hem daarvoor alleen maar in films gezien. Toen was Netflix er nog niet. Het was nog niet zo makkelijk voor acteurs om in werkelijk elk genre rond te darren: film, serie, toneel. Het was toen echt nog een kwestie van kiezen. Of liever gezegd: opgemerkt worden door de juiste mensen.
Timmeren aan de weg
Het mag sommige acteurs nogal wat moeite kosten om bij het grote publiek bekend te worden. Als het je lukt om in werkelijk alle lagen goed door te breken, dan ben je echt goed bezig. Hij heeft het talent gewoon. Inmiddels zijn er zoveel kapers op de kust gekomen dat dit niet meer automatisch alleen voor hem is weggelegd, maar mogelijk kiest hij hier ook bewust voor. Met Anne-Marie Duff, die hij ontmoette op de set van Shameless (de originele versie dus) heeft hij een zoon voor wie hij probeert het goede voorbeeld te zijn.
Uit de hand gelopen hobby
Het is natuurlijk leuk als je om de oren wordt geslagen met rollen, op den duur krijg je het daar te druk voor. Daarnaast heeft James niet veel met roem. Hij was eerst aan het twijfelen of hij bij de marine wilde en overwoog ook nog een leven als priester of pastoor. Het theatergezelschap PACE waar hij zich bij voegde, deed hem echter overreden om toch ook eens wat anders te proberen. Blij toe, want het talent van James McAvoy reikt wederom verder, blijkt uit X-men, en heeft hij bovendien zowel rollen waarin hij the good guy speelt als the bad guy, zoals in Filth. Met recht een multitalent dus! En ja, er zijn meerdere acteurs die zich als een kameleon in meerdere genres thuis voelen, maar niet zoveel die ook daadwerkelijk door regisseurs op die manier gevonden worden.