Oorlog bestaat al ongeveer even lang als de mensheid zelf. Al sinds het begin der tijden vechten verschillende stammen conflicten uit door middel van veldslagen. Vrijheid, geld en macht zijn de drijvende kracht achter deze conflicten. Het is daarom geen verassing dat er een breed scala aan oorloggames bestaat. De meest prominente titels in het genre zijn Medal of Honor, Battlefield en Call of Duty. Met Call of Duty: Vanguard gaan we terug naar de grootste oorlog van de afgelopen honderd jaar, de Tweede Wereldoorlog.
Vanguard
In het verhaal van Call of Duty: Vanguard volg je een eenheid die is opgebouwd uit de beste soldaten op elk gebied van oorlogvoering. Je springt heen en weer tussen een oorlog in volle gang en een oorlog die al bijna is afgelopen. Je speelt bijvoorbeeld een stuk van de missie als de sniper, Polina, in het laatste stuk van de oorlog om vervolgens terug te springen naar haar beginpunt tijdens de slag om Stalingrad. Op deze manier ga je alle leden van de eenheid af terwijl ze allemaal een belangrijke les leren die hen allen betere soldaten moet maken.
Call of Duty: Vanguard lijkt iets beters neer te willen zetten met Project: Phoenix. Helaas wordt er nergens in de game duidelijk wat dat precies inhoudt. Is het een geheim project van de Duitsers? Voeren de Nazi’s iets in hun schild? Geen idee! Dit kan natuurlijk een opmaat zijn richting een vervolg, maar het is ook een belangrijk onderdeel van dit verhaal. Iets meer informatie over wat het precies is had wel wenselijk geweest. Het lijkt alsof ze allerlei ideeën in hun hoofd hadden, maar het uiteindelijk niet aandurfden om deze vrijheid te nemen met de Tweede Wereldoorlog.
Singleplayer gameplay
De gameplay van Call of Duty: Vanguard op zich staat heel sterk, maar het wordt constant omlaag getrokken door onaantastbare NPC’s die overal opduiken tijdens de vele stealth-secties. Overal lijkt de wereld heel open te zijn terwijl je constant tegen onzichtbare muren aanloopt. De piek in moeilijkheidsgraad tussen hardened en veteran gaat van kleuters met klappertjespistolen naar sniper shotguns die je raken van een kilometer afstand. Dit geeft uiteraard een hoop verontwaardigde frustratie voor de speler die hardened te makkelijk vindt na dit een paar uur geprobeerd te hebben. Daarnaast wordt de speler getrakteerd op lompe glitches met vijanden die in de lucht lopen en andere rariteiten.
De echte game
Deze games zijn niets zonder PvP en de PvP in Call of Duty: Vanguard is niet slecht, maar ook verre van vernieuwend of zelfs verbeterd vanaf ouwere delen. De nieuwe Patrol modus lijkt meer op een wapen level systeem voor Tweede Wereldoorlogwapens in Warzone dan een waardige toevoeging aan de multiplayer. Ondanks dit alles kan een fan van de serie zich honderd procent vermaken in de multiplayer, maar niet meer dan in Cold War of Warzone. De nieuwe PvP maps zijn interessant en bieden veel strategische mogelijkheden, maar laten de speler al snel in oude patronen terugvallen.
Champions Hill is de beste toevoeging aan de multiplayer van Call of Duty: Vanguard. In deze modus nemen twee teams het tegen elkaar op met elk twaalf levens. Het eerste team dat zonder levens komt te zitten is uiteraard de verliezer. In elke ronde kan je een extra leven bemachtigen om jouw team een klein voordeel te geven. Daarnaast kun je verschillende wapens en harnassen kopen wanneer je een winkel vindt die deze mogelijkheid biedt. Dit is een echte test van teamwork en communicatie, omdat juist dat uiterst belangrijk is om de overwinning veilig te stellen.
Zombies is OK
De geliefde zombie horde modus is ook weer te vinden in Call of Duty: Vanguard. Voor de solo speler is dit waarschijnlijk de saaiste ervaring ooit. Dit is ook geen kritiek, want reëel gezien is het helemaal niet de bedoeling dat je dit alleen doet, maar met een team. In de eerste paar rondes geeft het een bevredigend gevoel om nazi zombies neer te knallen, maar al snel voelt het als meer van hetzelfde. Dit is niet per definitie een slecht teken aangezien zombies voorheen altijd een goede modus is geweest. Helaas is in dit deel alles wat het echt fantastisch maakte toch duidelijk afwezig. Er zijn geen wonderweapons aanwezig en met maar vijf perks is de gemiddelde speler waarschijnlijk snel op de modus uitgekeken. Dit is zeer zonde, want de gameplay is hoe dan ook vermakelijk.
Prachtige cutscenes
Grafisch brengt Call of Duty: Vanguard de mooiste cutscenes tot nu toe in de franchise. Helaas is dit niet te zeggen over de in-game storymomenten waarbij de monden toch vaak niet synchroon lopen met de tekst. Dit betekent overigens niet dat deze momenten er niet prachtig uitzien, maar het is ook zeker geen next-gen kwaliteit. De gameplay zelf ziet er wel fantastisch uit. Vrijwel zonder enige hapering in de framerate. Dit gaat gepaard met de prachtige special effects die je ondertussen mag verwachten van een Activision productie. Toch zijn er geen grote sprongen gemaakt vanaf de vorige delen.
Het Vonnis
Voor de echte fan heeft Vanguard net zo veel te bieden als de voorgaande delen. Het is lang niet de beste Call of Duty, maar de gameplay is exact wat je ervan mag verwachten. Voor de PvP speler is er weinig nieuws te beleven en deze spelers zullen waarschijnlijk al snel terugkeren naar Warzone. De story is niet slecht, hoewel al snel duidelijk is dat dit niet de belangrijkste focus is voor deze franchise. Zombies doet niets nieuws en is in vergelijking met voorgaande delen een stuk minder interessant. Met deze beredenering krijgt Call of Duty: Vanguard een 5,5. Dit in de hoop dat patches en updates er een betere game van gaan maken.
Call of Duty: Vanguard - PlayStation 4
€33,50
Op voorraad. Voor 23:59 besteld, morgen in huis
Gratis verzending!
€33,50
Op voorraad. Voor 23:59 besteld, morgen in huis
Gratis verzending!
Pingback: Battlefield 2042 - Play Watch Read