Benauwdheid, dat krijg je al snel in horrorgames. De laatste jaren zien we steeds meer horrorgames verschijnen. Horrorgames die je in een positie plaatsen waarin je weinig kunt doen. Geen wapens en alleen de benenwagen om hard weg te rennen. Nou, veel plezier in Fort Solis!
Fort Solis
Nieuwe ontwikkelstudios schieten uit de grond als paddenstoelen en dat is dus ook het geval met de ontwikkelaar achter Fort Solis, Fallen Leaf Studio. Fort Solis is de eerste game van deze studio, die wel al een ton aan ervaring heeft binnen het team. Hun missie is heel simpel: goede verhalende games uitbrengen met innovatieve technologie. Klinkt te mooi om waar te zijn en iets wat je al meer gehoord kan hebben. Maar is dit ook van toepassing op Fort Solis?
Fort Solis draait om de basis Fort Solis op de planeet Mars. Een ander team, bestaande uit Jack en Jessica, krijgen een noodoproep uit Fort Solis. Jack gaat op onderzoek uit omdat er geen contact mogelijk is met het team dat daar werkzaam is. Daar aangekomen blijkt het allemaal op slot te zitten en er geen teken van leven te zijn. Jack gaat verder op onderzoek uit en al snel blijkt dat er iets niet helemaal pluis is. Maar wat? Daar kan hij de vinger niet op leggen, tot hij een plas bloed tegenkomt op de vloer.
Beperkte spanning
De spanning is vanaf het eerste moment om te snijden. Fort Solis ziet er indrukwekkend uit en voelt gewoon naar aan. Zeker door de flikkerende lichten en schaduwen. Tel daar ook nog eens bij op dat het spel een aantal jump scares kent die je soms ziet aankomen. Toch zal je deze spanning na een klein uurtje al laten varen. De voorspelbaarheid komt al snel om de hoek kijken. Dit komt vooral doordat je geregeld moet terugkeren naar eerdere plekken. En daarvan weet je al dat het er relatief veilig is.
De spanning in Fort Solis moet vooral komen van de quick time events (QTE). Deze QTE zijn voornamelijk spannend omdat je heel erg kort de tijd hebt om het goed uit te voeren. Je zult geregeld falen, maar er zitten niet echt consequenties aan vast. Daardoor is er ruimte om te falen. Pas tegen het einde volgen de QTE elkaar over en is het aardig spannend.
Erg traag
Fort Solis komt erg traag op gang en dat is in dit geval een positief punt. Hierdoor krijg je meer verbinding met de personages in deze game. Je bestuurt voornamelijk Jack en met hem kan je best lachen. Je kunt met een aantal objecten interactie hebben. Zo kan je bij aankomst in Fort Solis, terwijl je denkt dat er nog niets aan de hand is, rustig een biertje uit de automaat halen en daar van genieten op een bankje. Maar misschien nog leuker, of vervelender, je komt op den duur een rubiks kubus tegen. Dit soort momenten zorgen ervoor dat je langzaam klaargestoomd gaat worden: klaargestoomd voor een avontuur dat volgt waarbij je gewoon moet overleven. En overleven zal je uiteindelijk wel, maar je blijft wel met een leeg gevoel achter. Want waar draait het verhaal nou eigenlijk om? Je snapt tegen het einde nou eigenlijk niet waarom dingen hebben plaatsgevonden op Fort Solis. Het wordt wel uitgelegd en je komt ook lore tegen waarin dat uitgelegd wordt. Je moet er wel alleen bewust naar zoeken en dat maakt het soms alleen maar warrig voor het verhaal.
Indrukwekkende eerste poging
Voor hun eerste game is Fallen Leaf Studio er in geslaagd om indrukwekkende namen toe te voegen. Zo wordt Jack ingesproken door Roger Clark. Heel erg bekend onder de Red Dead Redemption-fans, want hij speelt daar Arthur Morgan. Tegenover hem, de antagonist in Fort Solis, staat Troy Baker als Wyatt. Uiteraard kennen wij Troy Baker vooral als de iconische vertolking van Joel uit The Last of Us Part I. Indrukwekkende namen die hun uiterste eruit proberen te halen in Fort Solis.
En dat is niet het enige indrukwekkende. Ondanks dat Fort Solis als speelruimte aardig beperkt is, ziet het er wel prachtig uit. Daar kunnen sommige andere games nog best wel wat van leren op de PlayStation 5. De omgevingen zijn aardig divers en zien er tot in de details er enorm goed uit. Dus daar ligt het ook zeker niet aan in Fort Solis. Waar het wel aan ligt is dat het spel best aan de korte kant is. Trek hier zo’n vier tot vijf uur voor uit en je hebt het uitgespeeld. Wel jammer, want het heeft niet echt een replaywaarde. Tenzij je bewust alle QTE wilt falen om te zien tot in hoeverre dit nou echt invloed heeft op de spelduur. Je kunt de spelduur wel verlengen, maar dan moet je erg slecht zijn in de rubiks kubus op het begin en ook alles wilt zoeken voor de trophies. Al met al smaakt Fort Solis nu al naar meer en is het wachten op het nieuwe project van Fallen Leaf Studio.
