Na drie alfabetten bij Films is het tijd dat er een gamesalfabet komt. Voor iedere letter in het alfabet hebben wij er een woord aan gekoppeld die gamegerelateerd is. Vandaag is het de beurt aan de C van Cultgames.
Er is wat uitleg nodig voor ons begrip van cultgames. Voor ons zijn cultgames games die een trouwe fanbase hebben of het onder de pers goed deed. Toch waren deze games geen succes onder de consument en was de omzet aan de lage kant. Daarom hebben wij de volgende drie games gekozen die voor ons door het leven gaan als cultgames.
Beyond Good & Evil (2003)
In 2003 verscheen Ubisofts Beyond Good & Evil voor de Nintendo GameCube. In deze avontuurlijke game moest je stealth en actie gebruiken om verder te komen. Je kon alleen verder komen met behulp van andere personages en voorwerpen. Deze voorwerpen verkreeg je dan in de loop der tijd. De critici waren erg tevreden over de setting en de visualisatie, maar minder over de techniek achter de game. Toch wist de game geen commercieel succes te worden. De prijs van het spel daalde al snel na de launch in 2003 tot 80%. Een reden kan ook zijn dat Ubisoft meer budget had voor Prince of Persia: The Sands of Time. Overigens een game die het qua verkoop ook niet goed deed.
Ondanks tegenvallende verkopen komt er toch een tweede deel. Beyond Good & Evil 2 is tijdens afgelopen E3 officieel aangekondigd en gaat zich afspelen voor de periode van het eerste deel. Het is nu afwachten wanneer wij daar mee aan de slag kunnen!
Killer7 (2005)
Van de ene GameCube-titel naar de andere. Suda51 is tegenwoordig een grote naam onder de ontwikkelaars. Toch is dit niet altijd het geval geweest. In 2005 verscheen voor de GameCube Suda’s Killer7. Dit was zijn eerste game dat uitgegeven werd buiten Japan. In Killer7 neem je de rol van een huurmoordenaar op je in een nogal aparte wereld. Omdat de game nogal bijzonder was, sloeg het ook niet aan in de Westerse wereld. Een internationale website noemde het ook de beste Nintendo GameCube-game die niemand gespeeld heeft in 2005. Een mooie eer waar Suda51 achteraf gezien weinig aan heeft gehad?
Gelukkig is dat niet helemaal waar. Killer7 is de doorbraak geweest voor Suda51 in het Westen. Van zijn hand verscheen later No More Heroes, Shadows of the Damned, Lollipop Chainsaw en Killer is Dead. De meest succesvolle is toch uiteindelijk wel zijn Lollipop Chainsaw geweest.
Mirror’s Edge (2008)
In 2008 en de jaren daarna was free-running erg belangrijk. In games kwam dit ook steeds vaker terug. Toch was er één game in 2008 die precies de juiste snaar wist te raken. In een fictieve stad waar criminaliteit niet bestaat vanwege een dictatuur moet Faith Connor zien te overleven als een runner. Zij zorgt dat boodschappen van de ene naar de andere persoon gaan. Dit gebeurt vooral door veel te rennen en tijdig zien welke mogelijkheden je hebt als speler. Ondanks dat het nieuw was, wist het spel toch niet lekker te verkopen. Zo had ontwikkelaar Dice en uitgever Electronic Arts een voorspelling gedaan van drie miljoen verkochte exemplaren. In 2009 stond de teller nog maar op één miljoen.
Toch was deze teleurstelling voor Electronic Arts een reden om toch met een vervolg te komen. Mirror’s Edge: Catalyst bleek toch minder te scoren onder de critici.
Met Mirror’s Edge komen wij weer aan het einde van deze lijst. Over twee weken zijn wij weer terug met de letter D. Dan bespreken wij dansgames!
