Er zijn maar weinig games die het freerunnen in de gameplay implementeren. ‘Assassin’s Creed‘ stond hier bekend om met zijn thirdperson-games en ‘Mirror’s Edge Catalyst‘ was de meester op het gebied van firstperson-games. Voeg daar een zwaard en brute actie aan toe en je hebt een game als ‘Shadow Warrior 3‘. Maar wat als je nou niet op zoek bent naar bloeddorstige actie zoals in ‘DOOM Eternal‘? Wat als je op zoek bent naar een flinke uitdaging met een hoge moeilijkheidsgraad? Tuurlijk kan je de difficulty opschroeven, maar je kan ook terecht bij een andere game. In 2020 wist ‘Ghostrunner‘ de markt te veroveren op precies dit genoemde gebied. Weet de studio met het vervolg, ‘Ghostrunner II’, de gamers wederom in hun grip te krijgen of slaan ze ditmaal de plank volledig mis?
Ghostrunner II
‘Ghostrunner II’ is een vervolg op ‘Ghostrunner‘. Je speelt wederom als Jack, een cyberpunk ninja die alles doet om te overleven. Nog altijd is de mensheid zijn einde nabij, maar Jack zet er alles op om te redden wat er nog te redden valt. Ditmaal krijgt hij te maken met een groep door AI gestuurde Cyberninja’s. Deze gang heeft een vijandige Ghostrunner tot leven weten te wekken. Daarnaast zijn ze wederom uit op onderdrukking op gewelddadige wijze. Het is aan jou de taak de leiders van deze cult één voor één uit te schakelen. Lukt het jou ongeschaad de top van de ladder te bereiken of is jouw einde ook nabij?
Glow in the dark
Ook dit deel oogt weer goed. Zo mooi als het reeds gereleaste ‘Spider-Man 2′ is het bij lange na niet, maar er valt verder niets over te klagen. Het neon is weer op velen plekken te bekennen in deze cyberpunk wereld. Dit spat er in de donkere omgeving ook weer mooi vanaf. De beelden verlopen vloeiend zoals je mag verwachten bij een vlotte actie game als ‘Ghostrunner II’. Wel is er tijdens de actie en het freerunnen vaak een waas over je scherm te zien. Dit is logisch in de snelheid en maakt het voor de gameplay alleen maar natuurlijker. Je kan dit enkel als een belemmering zien als je vette kiekjes wilt maken tijdens de actie. Gelukkig is dit maar een bijzaak van het hedendaagse gamen.
Gotta go fast
Als je bekend bent met de vorige game is het een kwestie van nagenoeg de zelfde kunstjes uitvoeren. Het werkt dan allemaal wel nog beter als voorheen en heeft jouw skillset iets uitgebreider. Voor de nieuwe speler is het ook niet al te moeilijk. Als je de fijne kneepjes van de besturing eenmaal doorhebt ga je er net zo vloeiend als Jack doorheen. Althans dat geld zolang je niet keer op keer doodgaat natuurlijk. Een enkel minpunt op de besturing is dat je de renknop ingedrukt moet houden in de thuisbasis als je wilt rennen. Verder heb je hier in de rest van de game geen last van.
The way of the cyber ninja
Ook ditmaal kan je weer toffe actie verwachten. Het concept van ‘Ghostrunner II’ is vrijwel hetzelfde als die van zijn voorhanger. Ditmaal heb je wel iets meer ruimte om je route voor het uitschakelen van vijanden binnen een gebied uit te stippelen. Een goed plan is dus vaak van belang om een gebied te klaren. Deze game is namelijk goed te vergelijken met de ‘Heaven or Hell‘ gamemode van de ‘Devil May Cry‘-games. Zowel jij als de reguliere tegenstander zijn dood als je één keer geraakt word. Met je zwaard als hoofdwapen is het vlug ontwijken en blijven bewegen een essentiële zaak. Het ontwijken en verdedigen tegen aanvallen kost echter wel stamina. Wetende dat sommige vijanden over afstandswapens beschikken is het dus flink opletten.
Een uitzondering op het sterven in één slag zijn de brute boss-fights die je door de game tegen komt. Het vechten tegen een baas met levensbalk terwijl jij maar één klap nodig hebt is best een uitdaging. Net als in ‘Dark Souls‘ en ‘Elden Ring‘ is het niet opgeven na het velen malen sterven dan ook de sleutel tot succes. Uiteindelijk komt er een punt dat jij zal overwinnen na het vele oefenen. Een andere leuke nieuwe toevoeging is het rijden op de cyberbike. Ook hierop ben je zeer kwetsbaar wat het ontwijken op hoge snelheid je hart in de keel doet kloppen. Het voelt zoals het hoort te voelen.
Een tweede succes
Kortom is ‘Ghostrunner II’ een succesvol vervolg op zijn voorganger. Het doet meer van hetzelfde, maar dan nog iets beter uitgewerkt. Met de nodige toevoegingen erbij om het interessant te houden voelt de game dan ook juist. De uitdaging is wederom weer heerlijk hoog. Dit stelt niet alleen jouw reflexen, maar ook je denkwerk op de proef. Het verhaal van het eerste deel is in grote lijnen terug te kijken vanuit het menu. Het is hierdoor niet van groot belang de eerste game te hebben gespeeld. Verder staat de gameplay ook voorop in deze niet al te lange, maar constant vette game. Met de nodige uitdaging is de lengte van de game ook geen gigantische misser. Het vult vanzelf de uren dankzij het velen malen sterven. Nog meer uitbreiding is altijd mogelijk, maar met maar weinig te klagen is een dikke acht meer dan terecht voor dit tweede deel. Hij doet wederom precies waar de makers zo goed in bleken te zijn. De game is geslaagd! Slaag jij ook als ghostrunner?
