In 2014 kwam ‘Lords of the Fallen‘ op de markt. Deze game was één van de eerste ‘soulslikes‘. Dat de formule van ‘From Software‘ werd toegepast was goed te zien aan de game. Toch wisten ze lang niet neer te zetten wat de andere studio deed. Zo was de game op veel vlakken een stuk makkelijker. De bossfights waren soms te tackelen door simpelweg tegen de baas aan te staan, waardoor deze constant mis sloeg. Inmiddels bijna tien jaar later heeft de studio unieke games als ‘The Surge‘ neergezet in om en nabij het zelfde genre. Ditmaal gaat een andere studio het opnieuw proberen met de IP waar het allemaal mee begon. ‘Lords of the Fallen’ is terug met een volledig nieuw verhaal. Lukt het de nieuwe studio dit maal wel het grootse succes te behalen wat destijds niet volledig uit de verf kwam?
Lords of the Fallen
In ‘Lords of the Fallen’ bevind jij je in een wereld die elk moment van de levenden naar de doden kan omslaan. Vele eeuwen geleden was Adyr als god der demonen verslagen, waardoor de rust over de wereld kon terugkeren. Na al die jaren is rust niet het enige wat is teruggekeerd. Adyr is herrezen om zijn kwaad weer over de wereld te verspreiden. Jij hebt maar één missie: een einde brengen aan zijn heerschappij. De weg om er te komen is echter geen makkelijke weg. Ook zal je nog vele malen sterker moeten worden om je missie te voltooien. Lukt het jouw de nieuwe held te worden en de god te verslaan? Of staat er een veel duisterder lot op jou te wachten? Het ligt allemaal in jouw handen!
Raken & Missen
Als speler van het origineel zal het je gelijk opvallen hoe ver de titel op grafisch vlak vooruit is gegaan. Er is maar weinig vertraging tussen input en output en de beelden zijn een heel stuk mooier. Het oogt niet alleen mooier, maar ook realistischer, al speelt het zich nog altijd in een fantasierijk vol fantasiewezens af. Helaas slaat de studio mede dankzij deze kwaliteit op een ander grafisch vlak wel de plank mis. Zo zijn er minimale haperingen te zien tijdens het voortbewegen en draaien van de camera. Het is zo minimaal dat het de gameplay gelukkig niet belemmert. Wel is het noemenswaardig gezien het oplettende oog dit zeker op zal vallen. Gelukkig weet de studio verder de plank volledig raak te slaan op dit vlak.
Tussen leven en dood
De besturing van ‘Lords of the Fallen’ spreekt enerzijds vrijwel voor zich. Zeker voor een kenner van het soort games is de besturing grotendeels herkenbaar. Anderzijds heeft het wel altijd even wat gewenning en tijd nodig om er helemaal in te komen. Bij een game als deze is goede controle dan ook vereist om te overleven. Een nieuwe tool in deze game is de lamp. Deze lamp zorgt voor een extra laag in zowel de besturing als game. Gezien het gooien onder dezelfde knoppen als de lamp valt is het van belang niet vergeten te wisselen tussen functies. Ook hiervoor is een aangegeven knop. Leren zal je het wel, maar voor enkelen bijzaken heeft het even tijd nodig voor maximale controle.
Eén ziel, twee werelden
‘Lords of the Fallen’ biedt meer van hetzelfde als je al gewend was aan het ‘soulslike‘-genre. Wel is daar uiteraard de nodige verbetering en een uniek sausje aan toegevoegd. Zoals eerder genoemd ziet de game er goed uit en speelt het een stuk beter. Daarnaast is de uitdaging ook iets groter. Met de eerder genoemde lantaarn kan je een kijkje nemen in de dodenwereld. Deze wereld is in sommige gevallen nodig om op een bepaalde plek te geraken. Je kan er zelf voor kiezen deze wereld middels je lamp volledig te betreden of je komt er terecht als je sterft. In deze wereld heb jij maar een gedeelte van jouw levens en kan het jou officieel fataal worden. Hoe langer jij je in de wereld bevindt, des te meer sterke vijanden er op je afkomen. Het pluspunt in deze wereld is wel dat naarmate de tijd strijkt je beloningen ook vermenigvuldigd worden. Enkel via bepaalde locaties kan je er weer uit geraken. Net als in de Souls-games betekent doodgaan dat je één kans krijgt om je punten opnieuw op te rapen. Lukt dit niet dan ben jij ze officieel kwijt. De lamp geeft een extra laag aan de game gezien de standaard map een alternatieve wereld onder zich schuil houdt. Middels dit systeem weten ze zich uniek te onderscheiden met deze titel. Wel is het hierdoor soms moeilijk overzicht te houden van waar je nou wel en niet al bent geweest. Ook is de wereld naar zeggen nog eens vijf maal zo groot als die van de gelijknamige voorganger.
Jolige coöperatie
Wat is er nou leuker dan alleen spelen? Inderdaad, samen spelen! Ook dit deel heeft de mogelijkheid coöperatief te werk te gaan om een baas of gebied te overleven. Niet alleen de oh zo jolige coöperatie, maar ook de matig getimede invaders zijn van de partij. Heb jij geen zin om het op te nemen tegen een baas, dan kan je er altijd nog voor kiezen een andere speler het leven zuur te maken. Om het allemaal eerlijk te houden kan dit jou uiteraard even goed overkomen. Met een maximum van vier spelers is de multiplayer ook ditmaal weer een waardevolle toevoeging voor net dat beetje extra. Momenteel kampt het wel nog met enige connectieproblemen, maar met bijna dagelijkse patches is dit probleem hopelijk snel verholpen.
Lords of the wel bevallen
In het kort is deze game wederom een typische ‘soulslike‘, maar ditmaal wel met een eigen unieke toevoeging. Het lampsysteem zorgt niet alleen voor onderscheid, maar ook voor meer diepgang. Daarnaast speelt de game een heel stuk beter, al kost het even tijd de volledige besturing volledig tot eigen te maken. Grafisch zit het een stuk beter in elkaar al is er soms een minimale hapering in de framerate te zien. Ook zijn de welbekende online elementen ditmaal goed geïmplementeerd. Al met al mag gezegd worden dat deze studio een game heeft neergezet die beter uit de verf is gekomen dan de titel uit 2014. Door zich uniek te onderscheiden is dit een titel die op eigen kracht in het geheugen kan blijven hangen. Een dikke zeven is daarmee ook zeker op zijn plaats voor ‘Lords of the Fallen’. Heb jij het in je om de wereld van Adyr te bevrijden?
