Het is verbazingwekkend hoeveel tijd we tegenwoordig doorbrengen met het kijken naar een beeldscherm en hoeveel verschillende dingen we dan zien. De redacteuren van Play Watch Read zien dit echter als een pluspunt en daarom vertelt iedere dinsdag een redacteur iets over zijn of haar week in beeld. Deze week is het de beurt aan Ilse.
Dan maar virtueel ontspannen
Wat als je als gameliefhebber in tijden van corona niet (teveel) naar buiten kunt? Inderdaad, dan zoek je de buitenlucht maar virtueel op. Zo ben ook ik gezwicht voor het virtuele eilandleven dat Animal Crossing: New Horizons heet. Lekker genieten van de ‘getaway-package’ die Tom Nook je aanbiedt: een onbewoond eiland langzaamaan omtoveren tot een gewilde attractie voor andere figuren uit de AC-wereld. Overigens slaat die Tom Nook ook alles: lekker Bells (of Klingels in het Nederlands) incasseren voor allerlei hypotheekjes en investeringen, terwijl hij jou de kar laat trekken… Ach, het vakantiegevoel wat je krijgt bij het langzame rustige sfeertje in dit spel maakt een hoop goed.
Spanning en een race tegen de klok
Daarnaast ben ik nog druk met het lezen van een recensieboek, namelijk de titel van Bo Svernström – Wie zonder zonde is. Tot nu toe is het een pakkende detective/thriller over een man die als kind een moord heeft begaan. Althans, volgens politie en justitie. Jaren later blijkt echter dat dit nog maar de vraag is en wordt er tegelijkertijd een meisje vermoord op dezelfde wijze als waarvoor Robert is veroordeeld. Het toffe aan het boek tot nu toe is dat de spanning langzaam maar zeker steeds hoger wordt… De recensie verschijnt in elk geval binnenkort op de site, hou deze dus vooral in de gaten!
Community: lekker ontsnappen aan de realiteit
Ook op het gebied van series heb ik niet stilgezeten. Of nou ja, letterlijk wel, want veel meer dan zitten en kijken hoef je natuurlijk niet te doen. Er hebben echter een aantal titels de revue gepasseerd waar ik graag naar kijk. Allereerst een oude bekende die sinds kort op Netflix is verschenen: Community. Deze humorserie (hoewel ik het een van-alles-wat-serie vind) bevat alle ingrediënten die liefhebbers van pop-culture zoeken: een studiegroep op een ‘community-college’, waarvan een van de deelnemers van de studiegroep, genaamd Abed, de wereld beleefd alsof deze constant wordt gefilmd. Realiteit en fictie lopen hier lekker door elkaar, allemaal met een niet al te serieuze ondertoon.
En jullie slapen in de Afrika-kamer…
Ook op de ‘gewone’ televisie is er een hoop te zien. Verstand-op-nul-series zoals Bed & Breakfast, Gestalkt en ook Mr. Frank Visser: Hoe is het nu met? passeren de revue. Hoewel deze programma’s een wisselend niveau van serieusheid bekleden kijk ik ze eigenlijk vooral voor analyserend vermaak. Zo bijvoorbeeld mensen in Bed & Breakfast die claimen een bepaald thema te gebruiken in hun kamers en die dan vervolgens compleet niet terug te vinden zijn. Of de manier waarop Thijs Zeeman enigszins halfbakken een ‘confrontatie’ aangaat met een stalker, allemaal heerlijke vermaak-televisie.
