Het is verbazingwekkend hoeveel tijd we tegenwoordig doorbrengen met het kijken naar een beeldscherm en hoeveel verschillende dingen we dan zien. De redacteuren van Play Watch Read zien dit echter als een pluspunt en daarom vertelt iedere dinsdag een redacteur iets over zijn of haar week in beeld. Deze week is het de beurt aan Sylvano.
Tijdens mijn laatste Mijn Week in Beeld had ik het over het prijskaartje van de PlayStation 5 en de releasedatum. Nou, 19 november en 500 euro. De games die Sony liet zien waren verder niet echt denderend, op één na! Het beste werd tot het laatste bewaard, namelijk God of War: Ragnarok. Ik was blij en wist maar één ding: die moet ik gewoon hebben! Dit resulteerde gelijk in het opnieuw spelen van God of War uit 2018. Die game voelt gewoon nog steeds prachtig en goed aan, dus kan je nagaan hoe het vervolg gaat zijn? Het spelen van deze game heeft er dan weer voor gezorgd dat ik het boek wil lezen van Neil Gaiman – Noorse goden. Daarin wordt de Noorse mythologie in een soort hedendaags tijdperk gestoken. Ik kan niet wachten om daar aan te beginnen!
Anderzijds had ik ook nog twee nachtdiensten waar ik mijzelf doorheen moest worstelen. Normaal geen uitdaging, maar nu had ik last van keelpijn en dan is het toch wat lastiger. Ik heb mij prima weten te vermaken met mijn planning om alle Marvel films weer te kijken. Ik heb Captain America: The Winter Soldier gekeken, Avengers: Age of Ultron en uiteindelijk Captain America: Civil War. Op het programma staat de rest ook nog, maar daar moet ik vooral de tijd voor vinden.
Naast films kijken had ik nog een geluk met mijn nachtdienst, hij viel namelijk donderdag op vrijdag. Dus donderdag om 23:50 zat ik al klaar om te refreshen op Videoland. De tweede aflevering van Drag Race Holland was te bekijken en ik ben er helemaal weg van. Fred van Leer weet zijn rol als host echt fantastisch neer te zetten! En dan heb ik het nog niet eens over de Drag Queens. Wat zij laten zien is echt fantastisch en gewoon ware kunst. Je kunt alleen maar respect voor ze opbrengen. Samen met mijn Australische vrienden bespreek ik de dag erna de aflevering en dan blijkt eigenlijk dat de Engelse ondertiteling niet ideaal is. De grappen die gemaakt worden, worden letterlijk vertaald en daardoor landen de grappen gewoon niet. Gelukkig kan ik het ze uitleggen zodat ze het toch een beetje snappen.
