Het is verbazingwekkend hoeveel tijd we tegenwoordig doorbrengen met het kijken naar een beeldscherm en hoeveel verschillende dingen we dan zien. De redacteuren van Play Watch Read zien dit echter als een pluspunt en daarom vertelt iedere dinsdag een redacteur iets over zijn of haar week in beeld. Deze week is het de beurt aan Ilse.
‘It’s good to be black on the moon…’
Soms ben je zo lekker op dreef dat je, voor je het doorhebt, ineens klaar bent met een serie. Dat gold ook voor mij afgelopen week, want twee weken terug zag ik de trailer van de serie Space Force. Ik ben die gaan kijken en het bleek een succes. Wát een hilarische serie is dat! De combinatie van Steve Carells uitspattingen en John Malcovics gortdroge gezichtsuitdrukkingen vormt een perfect geheel van hilariteit. Voeg daar dan nog het idiote idee van een militaire ruimte-tak van defensie aan toe en je hebt Space Force.
Naast Space Force ben ik op advies van mederedacteur Michael inmiddels begonnen met het kijken van Het Zonnetje in Huis. Natuurlijk van een heel ander kaliber en van Nederlandse komaf, maar dat maakt de humor er echter niet minder om. Ook bij deze serie hoef je niet lang te wachten of er volgt wel weer een hilarisch moment. De perikelen van Erik en Catherina die maar te dealen hebben met de ongewenste ‘infiltratie’ van Eriks vader Piet in hun huis bieden in elk geval een goede voedingsbodem voor allerlei herkenbare en grappige anekdotes.
‘The Wheel weaves as the Wheel wills, and we are only the thread of the Pattern.’
Op het gebied van boeken heb ik ook niet bepaald stilgezeten. Na een aantal weken terug het nieuwste boek van Stephen King gerecenseerd te hebben was er eindelijk wat tijd voor een aantal niet-PWR-titels. Zo heb ik in een ruk in minder dan een week tijd het boek van Marieke Damen – Stilleven uitgelezen, wát een goed en spannend boek! Ik ben erg benieuwd of er opnieuw een boek van haar zal verschijnen in de toekomst. Omdat dit boek zo snel uit was viel ik bijna in een ‘zwart gat’; wat moet ik nu weer lezen? Nou oké, niet echt, want ik heb nog aardig wat titels staan waaruit ik kan kiezen. Ik ben nu in elk geval van plan om eindelijk het vijfde deel uit The Wheel of Time (De Rad des Tijds) uit te lezen.
Met gaming ben ik intussen druk bezig geweest met mijn recensie-exemplaar van Command & Conquer: Remastered. Nog niet zo gek lang geleden heb ik over het eerste deel van deze strategie-reeks, Tiberian Dawn, een Uit den Ouden Doosch geschreven. De recensie van de hernieuwde uitgave, inclusief natuurlijk Red Alert, staat inmiddels al online. Naast dit nostalgische uitstapje is er ook nog tijd geweest om wat van Animal Crossing: New Horizons te spelen. Nu mijn lening is afbetaald merk ik wel dat dit een beetje voelt alsof het spel is ‘uitgespeeld’ en het nu vooral neerkomt op herhaling, toch verveelt dit spel nog altijd niet.
