Het is verbazingwekkend hoeveel tijd we tegenwoordig doorbrengen met het kijken naar een beeldscherm en hoeveel verschillende dingen we dan zien. De redacteuren van Play Watch Read zien dit echter als een pluspunt en daarom vertelt iedere dinsdag een redacteur iets over zijn of haar week in beeld. Deze week is het de beurt aan Sylvano.
Vrije tijd, Als je daar de definitie van opzoekt, dan krijg je: Vrije tijd is die tijd die men vrij te besteden heeft. Men heeft dan dus geen verplichtingen aan werkgever, zaak of school. Als ik dat letterlijk neem, dan kan ik je vertellen dat ik daar afgelopen week echt te weinig van heb gehad. Ik ben afgelopen week eigenlijk alleen maar aan het werk geweest en daardoor heb ik heel weinig kunnen spelen, kijken of lezen. Dit alles gebeurde vrijwel tijdens mijn werk eigenlijk.
Mijn dagen zijn erg makkelijk in te delen op dit moment. Ook deze week ben ik alleen maar aan het werk, op zaterdag na dan. Zaterdag heb ik een barbecue en hoef ik niet te werken. De rest van de week ben ik alleen maar aan het werk. Afgelopen week was dat ook zo en dan deel ik mijn dagen toch anders in. Zo speel ik in de ochtend voor ik moet gaan werken of na de ochtend wanneer ik klaar ben even games. Zo stond afgelopen week Sea of Solitude op het programma. Een enorm prachtige game, maar ik kom er gewoon te weinig aan toe. Het verhaal spreekt mij echter wel aan omdat het ook over pesten en verwaarlozing lijkt te gaan. Grafisch is het ook een titel die je niet snel verwacht bij Electronic Arts. Daarnaast heb ik ook heel sporadisch even Destiny 2 kunnen spelen en natuurlijk het nieuwe seizoen van Apex Legends! Maar ook daar weer: te weinig tijd voor om mij daar echt goed mee bezig te kunnen houden.
Tijdens het werk kan ik niet even lekker Netflixen of iets spelen. Dus dan zit er maar één ding op en dat is lezen. Afgelopen week heb ik dus tijdens het werk mijn recensieboek kunnen uitlezen en deze recensie staat ook inmiddels online. Niet het meest leuke boek om nu te lezen dus. Waar ik dan wel weer van geniet is het boek van Chris McGeorge – Kiekeboe. Het begint al lekker spannend en ik zit er gewoon helemaal in. Oftewel, binnenkort de recensie op PlayWatchRead!
En als ik dan klaar ben met werken en het is al donker buiten, dan is het toch even kijken wat er te vinden is op Netflix. Afgelopen week kwam The Last Czars. Het gaat over de laatste Tsaar in Rusland begin 1900. Deze familie is gruwelijk om het leven gekomen en daar focust de serie zich echt op. Er wordt gebruik gemaakt van daadwerkelijke beelden van rond die tijd en tussendoor komen geschiedeniskenners en auteurs aan het woord om je meer informatie te geven over deze rumoerige tijd. Een spannende serie en daar houd ik ook wel van. Geschiedenis is erg interessant en daar helpt deze serie je ook wel bij. En dat was mijn week eigenlijk in beeld. Veel gewerkt en heel af en toe kunnen ontspannen.