Belachelijk snel door een wereld bewegen, met het gevoel dat je vliegt, wie wil dat nou niet? Dit lijkt ook de recente gedachte te zijn geweest van meerdere game developers. Grappling hooks en andere vergelijkbare game mechanics nemen de laatste jaren namelijk flink toe in populariteit. Zo slingerde je in Just Cause 3 meer dan dat je in de auto’s reed. Ook Assassin’s Creed Syndicate bevatte plots een grappling hook, er komt een nieuwe Spiderman game en zelfs de recente World of Warcraft uitbreiding voorziet haar Rogue klasse van een leuke grijphaak. Slingeren is hot en laat onze game van vandaag hier nou toevallig perfect op aansluiten. Met de bloedlust nog in mijn ziel van al het Titan-slachten, vertel ik jullie graag over deze toffe game.
In Japan hebben ze al meer dan een half jaar lang plezier van A.O.T. Wings of Freedom en na een periode van lang wachten, kunnen we ook in het Westen aan de slag met deze spannende titel. Het is de eerste, serieuze game gebaseerd op de populaire Anime serie Attack on Titan. Voor zij die niet bekend zijn met de serie, is het concept op het eerste gezicht misschien verwarrend, maar gelukkig is de game trouw aan de serie en is er veel moeite in gestopt om ook het verhaal uiteen te zetten. De in-game graphics zijn al erg mooi, maar vooral in de cutscenes waan je jezelf in een prachtige anime. De stemmen lijken ook ingesproken door de originele cast, waardoor het voor fans van de serie een ultiem feest der herkenning is.
Voor zij die niet bekend zijn met de serie is het handig om even de situatie te schetsen waarin je als speler terechtkomt. De mensheid is niet meer in grote getale aanwezig in de wereld. Voor zo lang als zij die nog leven zich kunnen herinneren, heeft de mensheid een grote vijand gehad: de Titans. Deze naakte, mensetende reuzen hebben de mensheid teruggedrongen naar een groot gebied omheind door drie gigantische muren. Hier hebben ze jarenlang in redelijke vrede weten te overleven, maar aangezien we allemaal snappen hoe het werkt in series en games, kan deze rust natuurlijk niet voor altijd blijven voortduren. Je begint het verhaal als de hoofdpersoon Eren Jaeger, wiens moeder een aanval van de titans niet overleeft. Het verlang om de buitenwereld te ontdekken en de schaamte dat de mensheid als stom vee zit opgesloten in haar eigen gebouwde kooi, maakt hem woedend. Hij wil de Titans afmaken, allemaal.
Dit hoeft Eren, maar ook jij als gamer, echter niet alleen te doen. In A.O.T. Wings of Freedom speel je door het verhaal als verschillende personages, met elk hun eigen sterke en zwakke punten. Dit biedt wat nodige afwisseling en houdt de game interessant, maar kan ook tot frustraties leiden. Heb je net twee missies gespeeld als de geweldige Mikasa Ackermann, dan waan je jezelf Titan-slachter van de eeuw. Speel je vervolgens met de intelligente tacticus Armin Arlert, heb je weer andere kwaliteiten, maar ben je lang niet zo’n efficiente moordmachine. Toch is dit juist het punt waar A.O.T. Wings of Freedom in excelleert. Lang vroeg menig gamer zich namelijk af hoe developer Omega Force Attack on Titans flitsende actiescènes in een game mechanic zou omzetten. De angst voor teleurstelling was groot, maar man wat voelt en werkt het fijn.
De strijders in Attack on Titan maken gebruik van een speciale uitrusting waarmee ze zich vliegensvlug door de wereld kunnen bewegen. Dit komt neer op een soort combinatie van twee grappling hooks en gastanks voor extra snelheid. Omega Force heeft hier heel veel aandacht aan besteed en het systeem zit dan ook goed in elkaar. Zij zullen zich ook gerealiseerd hebben dat voor de meeste gamers de verleiding van dit spel zou liggen in het razendsnelle vliegen en hakken, wat in de serie ook zo gruwelijk cool wordt weergegeven. Hoewel ze veel lof verdienen voor het oplossen van deze puzzel, mag zeker een kritische kanttekening worden gezet bij een aantal andere punten van deze game.
A.O.T. Wings of Freedom heeft namelijk één groot mankement, naast een paar kleine andere minpuntjes. Het grootste probleem waar je als speler tegenaan loopt is het hoge repetitiegehalte van de game. Het ziet er prachtig uit, het verhaal wordt goed verteld en het belangrijkste gameplay element werkt geweldig, maar toch mist Wings of Freedom net de diversiteit en diepgang van gameplay om één van de pareltjes van dit jaar te zijn. De game draait simpel gezegd om twee verschillende bezigheden. Ten eerste natuurlijk de gevechten. Dit is waar de game om draait. Je wordt in een map gedropt en er verschijnen langzaam kleine missies en verhaalelementen. Echter komt dit er telkens op neer dat je zoveel mogelijk Titans afslacht, tot er een grotere titan verschijnt. Zodra je deze afmaakt is de missie voorbij. Dit brengt ons bij de volgende bezigheid in deze game. Tussen de gevechten in kun je rondlopen in een aantal verschillende gebieden, hier kun je met mensen praten en nieuwe uitrusting aanschaffen en verbeteren. Dit laatste doe je met materialen die je verzameld door bepaalde lichaamsdelen van de Titans eerst af te hakken voor je ze dood maakt. Dat dit je enige twee bezigheden zijn zal voor sommige gamers tot gevolg hebben dat de game snel zal gaan vervelen.
Dit maakt het ook lastig om A.O.T. Wings of Freedom te beoordelen. Wat de game doet, doet het namelijk goed en je beoordeeld een FPS game ook niet op zijn puzzel elementen. Vanuit dat oogpunt is het dan ook een topgame en met die criteria in het achterhoofd zijn er slechts kleine kritiekpuntjes te vinden. Zo is het bijvoorbeeld jammer dat de epische muziek, die in de serie bepaalde scènes van extra kracht voorziet, ontbreekt en de moeilijkheidsgraad had zeker wat hoger kunnen zijn. Zelfs op hard mode is doodgaan vrij onwaarschijnlijk. Dit staat recht tegenover de serie, waar het voor veel strijders bijna ondoenlijk is om in hun eentje een Titan af te maken. Het blijft echter een game en zo’n goede vechtmechaniek verspillen aan slechts een handvol Titans doden zou zonde zijn en dit is dan ook begrijpelijk. Toch was het fijn geweest om ooit echt angst te ervaren wanneer je in je eentje tegenover drie reuzen komt te staan.
Bij een bredere beoordeling van een game, gebaseerd op een serie die zoveel mogelijkheden biedt, is het echter een groot gemis dat de gameplay zo rechtlijning is. Het doet altijd extra pijn om te zien dat een developer mooie kansen onbenut laat. Het is als fan dan ook enigszins storend om te zien hoe, wat een diverse avonturen game mét flitsende gevechten had kunnen zijn, al snel voelt als een simpele hack and slash game. Om deze pijn iets te verzachten is de game later nog uitgerust met een online multiplayer modus. Hier kun je samen met vrienden missies uitvoeren en zeker met het gebruik van headsets om te communiceren, zal dit voor velen een extra dimensie bieden die eerst ontbrak in de Japanse versie. Toch blijven ook in de multiplayer de bezigheden hetzelfde.
Al met al is er dus veel te zeggen over A.O.T. Wings of Freedom. Voor fans van de serie zal deze game een hoop dromen in vervulling laten gaan en dan ook zeker de moeite waard zijn. Voor gamers die niks liever willen dan brute gevechten en zich door middel van een coole uitrusting door de wereld heen schieten, is deze game ook perfect. De kleine RPG elementen van het verbeteren van je uitrusting bieden wel een extraatje, maar het is niet genoeg om gamers die meer afwisseling nodig hebben zoet te houden. Wings of Freedom ziet er prachtig uit en doet het verhaal eer aan, maar de continuë herhaling weerhoud de game ervan toe te treden tot de beste games van dit jaar. De serie is echt geweldig en wie die nog niet heeft gezien moet het zeker een kans geven. De game daarentegen is “slechts” goed, zeker bovengemiddeld voor een game adaptatie van een film of serie, maar niet de excellente ervaring die het had kunnen zijn.
