Recensie: Evolve

Turtle Rock Studios staat vooral bekend om hun hit Left 4 Dead. Deze pc only game liet menig gamerhartje sneller kloppen. Nu proberen ze de formule van Left 4 Dead verder te evolueren en dat heeft geleid tot Evolve, waarin de vier-tegen-één gameplay centraal staat. Is het de Turtle Rock Studios gelukt een waardige game af te leveren die iets nieuws doet?

Zoals in de intro beschreven staat speel je in Evolve de rol van het monster of één van de vier jagers. Als je met het monster speelt is het aan jou de taak om zo snel mogelijk naar je derde vorm te evolueren zodat je op je sterkst bent. Dit doe je door dieren in het wild te slachten en op te eten. Elke keer als je evolueert (maximaal twee keer) wordt je sterker en mag je punten verdelen over je vier verschillende vaardigheden. Als je een jager bent, wordt je ingedeeld als assault, trapper, medic of support waar later over uitgeweid zal worden.

Het spel kent vier verschillende game modi. Namelijk Hunt, waarbij de vier jagers op het monster moeten jagen om hem te doden. Het doel voor het monster is om naar niveau drie te evolueren en de krachtbron te slopen of alle jagers naar de eeuwige jachtvelden te brengen. Dit is de meest voorkomende gespeelde modus en ook degene waarmee het spel geadverteerd wordt. Daarnaast heb je defend waarbij je de krachtbron van je schip moet verdedigen tegen het monster (of juist vernietigen als je het monster speelt), zodat je van de planeet af kunt komen. De game mode nest draait om het vernietigen van de eieren terwijl het monster ze juist moet beschermen. Het monster kan er ook voor kiezen één ei op te offeren om zo een minion te creëren die hem helpt de eieren te verdedigen. Als laatst hebben we nog de modus rescue, waarbij je mensen naar een extraction point moet brengen. Als monster zijnde moet je deze mensen juist doodmaken, maar voor elke mode komt het er gewoon op neer dat je het monster dood moet maken om het spel het snelst te winnen en dat is jammer. De game modus die je speelt maakt dus vrij weinig uit voor je beleving en de meeste mensen kiezen ook gewoon voor de hunt modus. Het is ook mogelijk om een soort mini-verhaal te spelen in de vorm van evacuation waarbij deze vier game modi afgewisseld worden. De resultaten van de levels hebben dan invloed op de omgeving. Dit klinkt wel leuk, en zorgt inderdaad wel voor wat variatie, maar de game adverteert het als 80.000 verschillende mogelijkheden door de twaalf verschillende levels heen (waar je er dan vijf van speelt). Dit klopt enig sinds wel, alleen veranderd het de gameplay verder niet en heeft het maar een klein beetje invloed (bijvoorbeeld turrets in het level, of giftige gassen omdat er een kerncentrale ontploft is).

Het spel heeft drie verschillende monsters waarvan je er nog twee moet ontgrendelen (er zullen er meer via DLC toegevoegd worden). Dit gebeurt vanzelf door de vaardigheden van de monsters zoveel mogelijk te gebruiken. Je begint met The Goliath, een gigantisch bakbeest die het van zijn rauwe kracht moet hebben. De Goliath kan grote afstanden overbruggen en snel klimmen, verder kan hij nog vuurspuwen of met stenen smijten alsof het knikkers zijn. De volgende die je ontgrendeld is The Kraken, een enorm octopus-achtig beest (die meer aan Cthulhu doet denken) die kleine stukjes kan zweven en de kracht van bliksem aan zijn (of haar?) zij heeft. Als laatste ontgrendel je The Wraith die gelijk ook het moeilijkst te omschrijven is. Het is een soort zwevende bidsprinkhaan met gigantisch scherpe klauwen. Deze is de meest stealthy van de drie en kan kleine stukjes teleporteren. Hoewel deze erg kwetsbaar is kan hij in een korte tijd veel schade aanrichten bij de jagers. Dit was dan ook mijn persoonlijke favoriet, al was het alleen al hoe die eruit ziet en rond beweegt. Alle monsters hebben een eigen speelstijl die je meester moet maken en dat zal wel even duren. Het is natuurlijk vier tegen één en als de jagers je grijpen terwijl jij nog in je begin evolutie stadium zit, dan is de kans al klein dat je het overleeft. Je moet dus echt leren hoe je de jagers op een verkeerd spoor zet, zodat jij tijd hebt om te groeien. Ben jij in je derde evolutie stadium dan zijn de rollen omgedraaid en kan je opzoek gaan naar de jagers die moeite zullen hebben om je te temmen. Het funeste van het spel is dus wel, zeker als je online speelt, dat je tegen iemand speelt die het monster goed beheerst, anders is de lol er snel af en duren de potjes maar vijf minuten. De AI kan het ook prima aan en daar zal je ook een flinke kluif aan hebben.

De jagers zijn onverdeeld in vier klasse. The assault is het personage met de beste en grootste wapens die het meeste schade kan toe richten. Vervolgens heb je nog de trapper, deze is gefocust op het vinden van de monsters en zodra gevonden, het vast te houden zodat er een strijd kan losbarsten. De derde is je support en zorgt voor ondersteunde tactieken. Deze kan bijvoorbeeld onzichtbaar worden om teammaten weer tot leven te wekken of een airstrike inroepen om het monster te bombarderen. Als laatste hebben we the medic. Zonder de medic zou je strijd nutteloos zijn, want hoe wil je overleven zonder iemand die je in leven houdt? Van elk type jager zijn er ook drie beschikbaar, waarbij je er twee moet ontgrendelen net zoals bij de monsters. Deze hebben weer andere vaardigheden dan hun medebroeders, maar de hoofdkern blijft hetzelfde en trouw aan de rol die ze moeten vervullen. Teamwork is een must in deze titel en dat merk je gelijk al aan je eerste potje. Als je met mensen speelt die het ook voor het eerst doen valt dat gelijk op. Mensen proberen dan als een Rambo op het monsters af te rennen en de klus in hun eentje te klaren, wat nooit lukt, zelfs niet als het monster nog niet geëvolueerd is. Communiceren is dus belangrijk, maar ook daar doen niet veel mensen aan. In de meeste potjes die gespeeld waren had iedereen zijn microfoon uit staan. Nu kun je ook als jager tijdens het potje markers gebruiken door op de R3 (PS4) te drukken, wat ook prima werk, tenzij mensen er misbruik van gaan maken en alsmaar op die knop rammen, dan zorgt het voor meer verwarring dan verheldering.

De twaalf levels zitten ook vol gestopt met wilde dieren. Voer voor de monsters, maar meer gevaar voor de jagers. In het begin leek het niet veel om het lijf te hebben, maar als je niet goed oppast zit je als jager zit je zo vast in een vleesetende plant of een gigantische krokodil. Oppassen geblazen dus. Dit geeft het spel een stuk meer diepte. Verder zijn alle levels precies groot genoeg. Het monster heeft zat plekjes om zich te verstoppen en de jagers te ontwijken. De levels gaan ook vaak de hoogte in, maar dankzij de jetpacks van de jagers is dat geen enkel probleem. De jagers kunnen hun jetpack ook gebruiken om snel een kant op te duiken en zo een aanval te ontwijken. Het tofste gevoel blijft wel, en dat is wat Turtle Rock Studios heeft proberen te bereiken, het gevoel van de jager en de prooi. Als het monster niveau drie bereikt, draaien de rollen om en is écht goed teamwork de enige manier om het monster neer te halen. Toch is dat ook het nadeel van de game. Je hebt drie monsters en twaalf jagers om uit te kiezen, maar dat is het ook. De meeste game modi komen op hetzelfde neer: jaag het monsters op en dood het. Dit gaat vrij snel vervelen, zeker nadat je alles ontgrendeld hebt. Als je dan ook nog iemand hebt die niet goed met het monster om kan gaan zijn de potjes ook snel voorbij. Je kunt met de twaalf verschillende jagers leuke tactieken bedenken, maar dat is echt alleen weggelegd voor de diehard fans. De meeste mensen zullen de game na een actief weekje spelen al snel wegleggen voor iets wat minder verveeld. Het communiceren blijft ook een probleem. Het is aan te raden om de game met vier andere vrienden te halen. Dan heb je meeste lol aan de game.