NIS America maakt het ons niet makkelijk met hun benamingen van games. Eerst kwamen ze met NAtURAL DOCtRINE en nu met Htol#NiQ: The Firefly Diary. Het lijkt wel of zij doelbewust een uitdaging willen vormen voor ons als journalist. Toch is NIS zo aardig om ons keer op keer te voorzien van prima games. Htol#NiQ doet daar niet voor onder en ook deze schattige puzzel-/avonturengame is onderworpen aan onze kritische blik.
En die blik is eigenlijk niet goed. Htol#NiQ is een titel die gemaakt is voor de PlayStation Vita en PlayStation TV en dat is te merken. Je bestuurt namelijk een meisje genaamd Mion. Zij wordt wakker in een verlaten wereld en moet haar weg naar buiten vinden. Doordat ze wordt vergezeld door twee vuurvliegjes wordt dat mogelijk gemaakt. Het ene vuurvliegje is het volgpunt voor Mion, zij zal afhankelijk van de plek op het scherm het vuurvliegje volgen en acties uitvoeren. Het tweede vuurvliegje werkt in de schaduwen en lost daar puzzels op. Deze manier van werken voelt innovatief aan op de PlayStation Vita vanwege de twee aanraakschermen/pads die de handheld rijk is.
Helaas merk je al snel dat deze combinatie in de moeilijkere levels lastig is om te gebruiken. Het touchpad aan de achterzijde is te gevoelig afgesteld waardoor je meer dan eens in het schaduwrijk terecht komt, waardoor de hele game stilgezet wordt. Daarnaast beweegt Mion zo traag dat het touchscreen aan de voorzijde juist niet altijd even snel reageert. Dat laatste ligt niet aan de Vita, maar aan de game en dat zorgt net zoals de touchpad uiteindelijk voor problemen. Wel is het mogelijk om deze manier van spelen in te ruilen voor het gebruik van de twee analoge pookjes van de Vita. Het advies is ook om dat te doen. De game wordt er een stuk leuker van om te spelen.
De besturing mag dan wel niet helemaal lekker werken, maar de game zelf spat zoals we gewend zijn bij de Vita van het scherm en ook de atmosferische muziek draagt bij aan de herhalingswaarde van deze game. Een leuk detail is dat wanneer Minon door een vijand in de schaduwwereld of puzzelelement in de normale wereld wordt geraakt, ze een pijnlijke en zeer grafisch expliciete dood sterft. De game krijgt daarom in bepaalde landen een volwassen rating aangemeten, terwijl de rest van de grafische stijl zich meer laat vergelijken met bijvoorbeeld Child of Light. De combinatie van deze twee gegevens zorgt er voor dat het een titel is die geschikt is voor het merendeel van de familie.
Tijdens het spelen van de levels kom je zogeheten memory fragments tegen. Deze 8-Bit geheugenfragmentjes van Mion zijn kleine puzzeltjes op zichzelf en werken vreemd genoeg beter dan de rest van de game. Wanneer je een fragment voltooid hebt worden deze ook toegevoegd aan het level-overzicht. In deze geheugenfragmentjes krijg je kleine taakjes. Vooral het vinden van items en die naar de juiste persoon toe brengen is iets wat meer dan eens voorkomt. Juist omdat deze puzzeltjes zo kort zijn is het ook geen probleem om het juiste object naar de juiste persoon te brengen.
Uiteindelijk werkt Htol#NiQ: the Firefly Diary wel, met als voorwaarde dat je de besturing niet doet met de aanraakmogelijkheden. Deze zijn te vreemd afgesteld om van toegevoegde waarde te kunnen zijn. Wel heeft deze titel een goede atmosfeer en wil je toch stiekem af en toe wel kijken hoe het verder gaat, alleen maar om er achter te komen dat er een nog lastigere en vervelendere puzzel volgt. Naast het feit dat de game her en der rammelt is er nog een nadeel voor verzamelaars. Deze game is alleen digitaal verkrijgbaar via PlayStation Network. Je hebt ongeveer 700 MB aan vrije ruimte nodig om de game te kunnen spelen, dus erg groot is de game niet.
