In Hyrule zonder avontuur en puzzels
In Hyrule Warriors: Age of Calamity ga je niet op avontuur in een wereld vol gevaar, geheimen en tempels met uitdagende puzzels, zoals in de The Legend of Zelda-games, maar maai je hordes vijanden omver in een poging om Hyrule te redden van de naderende ondergang. Dit doe je onder andere door naar hartenlust met je zwaard rond te slaan en verschillende aanvallen te combineren, om zo efficiënt mogelijk, zoveel mogelijk vijanden uit de weg te ruimen. De makkelijke vijanden zijn meestal met een slag weg, maar met regelmaat loopt er een moeilijke vijand tussen die een wat serieuzere uitdaging vormt. Naarmate je verder komt in het spel moet je steeds vaker alles uit de kast halen.
Pre-apocalyptisch verhaal
Dat dit een spel zonder avontuur en puzzels is valt de echte The Legend of Zelda-fan natuurlijk zwaar, maar vreemd is dat natuurlijk niet; het is immers een spin-off gamereeks dat een crossover is tussen The Legend of Zelda en Dynasty Warriors, een populaire Japanse hack-and-slasher. Age of Calamity speelt zich af in de wereld van Breath of the Wild (het recentste deel in de gewone reeks, dat alweer bijna vier jaar geleden hoge ogen gooide) en is daardoor een feest der herkenning, maar voelt daarnaast ook wel een klein beetje als een recycleproject. Wat wel echt jammer is, is dat de game het verhaal vertelt van vóór de grote ramp die in Breath of the Wild centraal staat. Breath of the Wild-fans die geïnteresseerd zijn in dat verhaal worden zo lichtelijk gedwongen deze spin-off te spelen.
Waar Breath of the Wild zich honderd jaar na de grote ramp afspeelt in een apocalyptische Hyrule, speel Age of Calamity zich dus af in een pre-apocalyptische Hyrule. Dit blijkt echter niet ergens uit, want de wereld van deze game voelt niet zo levendig als je zou (mogen) verwachten. Het verhaal wordt verteld door middel van korte filmpjes en stukken geschreven tekst voorgelezen door een voice-over. Met name dat tweede is jammer, want het is vervelend om tussen al het visuele spektakel een aantal stukken droge tekst te lezen of aan te horen, die weinig tot de verbeelding spreken. Zeker omdat het spel meer wordt verkocht om het verhaal dan om de gameplay zou je verwachten dat de makers niet de kantjes ervan aflopen.
Y-knop rammen
Naast de basis aanval (Y-knop) heb je een sterke aanval (X-knop) en een speciale aanval (A-knop) – die slechts eens in de zoveel tijd beschikbaar is als je genoeg vijanden hebt verslagen. Daarnaast vind je onder de R-knop nog vier Sheikah-krachten (die we kennen uit Breath of the Wild) en heb je onder de L-knop ook de water-, elektriciteit- en vuurstaf tot je beschikking. De basis- en sterke aanval kun je combineren om een reeks te maken om op die manier zo lang mogelijk achter elkaar aanvallen te blijven uitvoeren. Dit wordt in het begin halfslachtig uitgelegd, maar je zult vooral zelf moeten ontdekken hoe je die aanvallen gebruikt. Toch zul je in de praktijk voornamelijk op de Y-knop zitten te drukken, want dat is in veel gevallen het makkelijkst en efficiëntst. Wat wel erg leuk is, is dat de aanvallen voor elk personage anders zijn, waardoor elk personage wel echt een onderscheidende speelstijl krijgt.
De verschillende, zogenoemde, moeilijke vijanden vereisen wel allemaal een verschillende aanpak. Zo is het bijvoorbeeld verstandig om een vuurvijand eerst te bevriezen met je ijsstaf om razendsnel veel schade te kunnen doen. Als je een aanval net op tijd ontwijkt (B-knop) kun je een sprintaanval doen waarmee je de vijanden snel achter elkaar veel schade kan doen. Wat deze vijanden leuk maakt om te verslaan is het feit dat ze een zwakkeplekmeter (een hexagon met 6 pizzapunten) hebben, die je kapot moet zien te krijgen, waarna je een zwakkeplekaanval kunt doen – die zeer krachtig is en een flinke hap uit de levensbalk van de vijand slaat. Om de zwakkeplekmeter kapot te krijgen moet je wel je best doen om de aanvallen van de vijand te ontwijken en op de juiste momenten zelf aan te vallen. Dit zorgt ervoor dat je toch wat creatiever te werk gaat dan enkel de basis aanval gebruiken om zo’n moeilijke vijand te verslaan.
Repetitief
Helaas blijkt de gameplay uiteindelijk wel repetitief. Hoewel het voor een aantal uren echt wel leuk is om te spelen, ken je het op een gegeven moment wel. Er zit wel wat afwisseling in doordat je bijvoorbeeld in sommigen levels de titanen (de reusachtige robots in de vorm van dieren, bekend uit Breath of the Wild) moet besturen of dat je onder tijdsdruk met een geselecteerd personage en/of geselecteerd wapen een doel moet halen. Uiteindelijk komt het wel altijd neer op het afmaken van vijanden. Het helpt wel dat je alle verschillende personages kan levelen en je wapens kan smeden tot beter versies. Door te wisselen van personages en wapens voelt de gameplay toch steeds net weer een beetje anders.
Keer terug in de wereld van The Legend of Zelda
€49,45
Uiterlijk 27 januari in huis
Gratis verzending!
