In The Pillars of the Earth volgen we twee verschillende personages, Jack en Philip. Allebei bekijken ze de wereld op hun eigen manier. Jack is nog een jonge jongen die samen met zijn moeder probeert te overleven in een grot, terwijl Philip een geestelijke is uit het abdij die min of meer verantwoordelijk is voor een oorlog tussen twee nederzettingen. Hij wordt erop uit gestuurd om een mysterieuze dood op te lossen. Jack daarentegen vertrouwd de wereld om zich heen totaal niet en is daardoor vrij afhankelijk van zijn moeder.
Wie ooit Ken Follett’s boek The Pillars of the Earth heeft gelezen weet een beetje wat je kunt verwachten in het verhaal van deze game. Voor wie dit boek niet kent, zal het waarschijnlijk even wennen zijn. In The Pillars of the Earth gaat het over politieke corruptie, schandalen in de religieuze wereld, kathedralen en de bouw daarvan, maar vooral ook heel veel zelf ontdekking. Het boek heeft inmiddels een beetje een cult status verworven en er volgde al snel een serie van. Ook die deed het behoorlijk goed en toen werd het ook tijd voor een game. Uiteraard heeft deze game als basis een enorme rijk verhaal staan.
The Pillars of the Earth heeft het meest weg van een liefdeskind tussen een Telltale-game en de ouderwetse avonturengames die je vroeger vooral veel zag. Dat kan even slikken zijn voor de gemiddelde gamer, want echt snel gaat dit spel niet. Dikke actie hoef je niet te verwachten, want daar is dit simpelweg de game niet voor. We krijgen hier een spel voorgeschoteld dat zich voornamelijk richt op verhalen vertellen, alleen dat doet die wel met een tergend traag tempo, waardoor deze game onmogelijk voor iedereen kan worden aangeraden.
De beelden die we te zien krijgen in The Pillars of the Earth lijken allemaal met de hand te zijn getekend. Alle omgevingen zijn dan ook prachtig uitgewerkt, maar wel statisch. Ook hier moet deze game het dan ook niet van hebben. Ondanks het statische karakter van de achtergronden en zelfs de personages, heeft de game gelukkig wel veel diepgang en dat is waar The Pillars of the Earth echt tot leven begint te komen. Wanneer de verhaallijnen van Jack en Philip bij elkaar komen en elkaar ook beginnen te beïnvloeden, kun je als speler niet anders dan meeleven met het tweetal. Zeker als je ook kijkt naar de andere personages die er omheen spelen, waar je allemaal mee te maken krijgt, wordt het steeds interessanter.
The Pillars of the Earth speelt zich af ergens rond de 12e eeuw, als Koning Henry de eerste net is overleven. Hij had geen opvolger voor de troon en er wordt dan ook nogal wat gestreden over wie zijn opvolger zou moeten worden. Dit veroorzaakt natuurlijk politieke onrust en uiteindelijk zelfs oorlogen. Ook op het meer intieme vlak zijn de makers niet bang om dieper te gaan waardoor je steeds een soort tweedeling voelt tussen politieke intriges en de wat intiemere momenten.
Je zou zeggen dat dit dus allemaal behoorlijk positief klinkt, maar helaas zijn er ook wel wat dingen aan te merken op The Pillars of the Earth. Het te lage tempo van de game maakt dat veel mensen al voortijdig zullen afhaken, zeker als je daarbij bedenkt dat ook bij iedere nieuwe scène er een laadscherm aan te pas komt. Dat zou niet zo erg zijn, maar het is nogal vaak dat er iets geladen moet worden. Niets aan de hele game kan dat verantwoorden. Dat er niet veel actie in zit had geen probleem hoeven zijn, ware het niet dat de verhaallijn dan toch wel wat meer snelheid had kunnen hebben. De makers hebben zeker wel een interessant spel gemaakt met een toffe verhaallijn, maar daarbij hebben ze geen rekening gehouden met de aandachtsspanne en daar gaan ze echt mensen op verliezen.
In het Duincafé worden problemen opgelost, vriendschappen gesmeed en liefdes gevonden
€34,90
Op voorraad. Voor 15:00 uur besteld, woensdag in huis
Gratis verzending!
