Recensie: Ni No Kuni II: Revenant Kingdom

Samenvatting
Ni No Kuni II: Revenant Kingdom is een zeer sterke game in het JRPG genre die zo goed als alles goed doet. Skirmishes en het af en toe ontbreken van de voice acting zijn feitelijk de onderdelen die ervoor zorgen dat deze game niet nog veel beter scoort. De game is vooral in het begin ook een stuk eenvoudiger dan het eerste deel en dat is soms ook wel jammer. Later komt er gelukkig meer uitdaging waardoor je niet steeds met gemak je vijanden afslacht voordat ze jou zelfs maar raken.
8.5

Evan is een blond jongetje met kattenoortjes die op jonge leeftijd zijn vader verliest. Aangezien zijn vader koning was van Ding Dong Dell is Evan automatisch troonopvolger, maar daar heeft hij wel een ‘kingmaker’ voor nodig. Voordat hij die weet te bemachtigen, wordt hij afgezet door de boosaardige leider van de ratten. Roland was een president in zijn eigen wereld, maar werd door een enorme ontploffing naar de wereld van Evan gegooid, waar hij zich ontfermt over het jongetje. Samen ontvluchten ze Ding Dong Dell en gaan ze op weg om een ‘kingmaker’ voor Evan te vinden om daarmee zijn rechtmatige plek op de troon te kunnen opeisen.

Laten we meteen beginnen met een geruststelling. Als game staat Ni No Kuni II: Revenant Kingdom los van het eerste deel. Dat wil dus zeggen dat je niet perse het eerste deel gespeeld hoeft te hebben om te kunnen genieten van het tweede deel. Het eerste deel was gemaakt door Studio Ghibli, die toch wel een behoorlijk grote naam heeft op animatie gebied. Dat zorgde er meteen wel voor dat er enige zorgen waren of het tweede deel wel het niveau zou kunnen halen dat daar werd bereikt. Die zorgen zijn onnodig. De makers van het eerste deel Level 5, zijn ook de makers van het tweede deel en ook al is er officieel geen connectie met Ghibli, de character designer Yoshiyuki Momose heeft een overstap gemaakt en is nu onderdeel van Level 5.

Ni No Kuni II: Revenant Kingdom is een flinke game waar je alleen al in de main campagne, snel een uurtje of dertig zult stoppen. Dan ben je er echter nog niet, want er valt nog veel meer te beleven. De meeste tijd zul je echter doorbrengen in de main story quests omdat die gewoon simpelweg het leukste zijn om te spelen. Evan komt best een aantal volwassen onderwerpen tegen onderweg en het verhaal is ontzettend mooi verweven in het spel. Zo kom je zaken tegen als de dood (je vader is bijvoorbeeld net overleden) maar ook corruptie en dat soort zaken. Dat alles zorgt voor een stukje veelzijdigheid die een spel als dit goed kan gebruiken.

Gaandeweg het spel wordt een aantal nieuwe mogelijkheden beschikbaar gemaakt. Zo krijg je ‘skirmishes’ voor je voeten, waar je in een soort RTS-achtige stijl je tegenstanders moet verslaan. Deze ‘skirmishes’ zijn waarschijnlijk toch wel het minst interessante onderdeel van heel Revenant Kingdom. In een soort top down view krijg je je tegenstanders te zien die je met behulp van je eigen in te zetten troepen moet zien te verslaan. Vooral in het begin is dat vrij eenvoudig, maar al snel krijg je daar toch wat meer strategie bij. Het speelt echter net iets minder lekker dan de rest van het spel.

De gewone wereld waarin je speelt, wordt eigenlijk onderverdeeld in twee onderdelen; het deel waar je daadwerkelijk op de landkaart rondwandelt en het deel waarin je in de derde persoon kunt bewegen over de kaart. In die onderdelen zie je je personages als een miniatuur zoals dat in de JRPG wereld redelijk gebruikelijk is. Zodra je echter een gevecht, stad of dungeon in gaat, verandert het perspectief naar  de derde persoon; dat wil zeggen dat je op de kaart natuurlijk heel snel kunt bewegen en mogelijk ook heel veel gevechten kunt vermijden. De instances die ontstaan bij het vechten zijn soms wel relatief saai, daar is namelijk de achtergrond nagenoeg gelijk als je je in een bepaald gebied bevindt en daar zou dus wat meer variatie in mogen. Ook moet je hier altijd even wachten tot je kunt beginnen aan het gevecht.

Kom je in dungeons terecht dan is de actie instant. Je hoeft nergens op te wachten en je kunt als een dolle in het rond hakken of schieten. Wat wel van belang is om te weten is dat je over het algemeen al snel met een groepje van vier rond zult lopen, maar er telkens maar drie van zult gebruiken in het daadwerkelijke gevecht. Welke drie dat zijn, dat bepaal jij en wisselen is te allen tijde mogelijk. Naast deze teamgenoten heb je ook nog de mogelijkheid om gebruik te maken van je ‘higgledies’ die je op allerlei manieren kunnen helpen. Een aantal zal je genezen, helpen met de verdediging of je aanval verbeteren.

Naast dit alles wil Evan ook een koninkrijk beginnen en om dat te doen zul je ook wat zaken moeten doen. Het beheren van je eigen koninkrijk is een taak die je gaandeweg steeds beter zult uitvoeren. Tijdens je missies kun je zieltjes winnen die je gebouwen beter kunnen besturen, waardoor je betere resultaten zult bereiken. Dit koninkrijk, dat Evermore heet, is een plek waar je steeds zult terugkeren. Je kunt er betere wapens maken, spreuken leren, maar ook je armor verbeteren en nog veel meer.

Eigenlijk doet Ni No Kuni II: Revenant Kingdom gewoon heel veel goed, maar toch ook weer niet alles. Iets waar je je mogelijk flink aan zult gaan storen is dat, hoewel de voice-acting heel goed is, deze niet overal volledig is doorgevoerd. Het is zo jammer dat de makers er niet voor hebben gekozen om alle dialogen tussen de main characters volledig te laten uitspreken, want dat had deze game nog vele malen beter gemaakt. Nu zit je soms midden in een verhaallijn en dan wordt besloten dat dat deel dialoog ineens uitgeschreven wordt en niet gesproken. Het zijn dit soort momenten die je tijdelijk toch een beetje uit het verder sterke verhaal kunnen halen.

Het voedingskompas
Het voedingskompas
De twaalf belangrijkste regels volgens de wetenschap om weer gezond, slank en jong te worden
Score 5.0 van 5 sterren.
€7,90
Op voorraad. Voor 23:59 besteld, morgen in huis
Klik om dit product op bol.com te bekijken
Geschreven door
Max Davidse werd opgevoed met de films van Herbie, Lassie en zo'n beetje het gehele oevre van Bud Spencer en Terrence Hill, toen hij op zichzelf ging wonen kwamen daar heel wat films bij. Inmiddels kijkt hij bijna alles wat los en vast zit, en speelt hij ook regelmatig games op zijn PS4 of Xbox One S.

Wat is jouw mening?

0 0

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Gemarkeerde velden zijn verplicht *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>

Lost Password

Please enter your username or email address. You will receive a link to create a new password via email.