De Video Game Awards heeft ons al vele aankondigingen gebracht, maar in 2013 was het toch echt het startsein voor misschien wel een van de meest besproken PlayStation 4-titels. Een aantal keren is hij uitgesteld, maar tijdens deze zomerse hitte mogen we toch het universum gaan verkennen, op zoek naar koelte of misschien wel meer warmte. Welkom in niemandsland genaamd No Man’s Sky.
No Man’s Sky is niet een hedendaagse titel en dat komt vooral door wat er allemaal mogelijk is. De kracht van No Man’s Sky zit hem al in het begin, waar je gedropt wordt en niet weet wat je moet doen. Je komt terecht op een willekeurige planeet met een ruimteschip waar je veel materiaal voor moet vinden. Het spel laat je niet zomaar gaan, want je krijgt wel een soort van missie. In het begin is dat vooral het verzamelen van grondstoffen zodat je je schip kan laten opstijgen. Al snel krijg je het verzoek om een ander soort materiaal te verzamelen om verder in dat universum te reizen en anderen planten te ontdekken. De volgende stap is dan vervolgens om weer materialen te verzamelen zodat je van het ene universum naar het andere kan reizen.
Dit mag dan misschien erg simpel klinken, maar dat is het zeker niet. Als personage heb je maar een beperkt aantal ruimte om dit soort grondstoffen te verzamelen. Daarnaast is het ook een tijdrovende klus. Je begint met een soort van boor waarmee je planten en gesteente kan uithouwen om zodoende grondstoffen mee te verzamelen. Echter is het materiaal dat je hebt niet oneindig, ook deze hebben grondstoffen nodig. Deze grondstoffen verkrijg je door verzamelen van gesteende of planten. Je personage heeft een beperkt aantal ‘plekken’ die je kan gebruiken en op elk van deze plekken kun je slechts 250 grondstoffen kwijt. Als je maar zeventien plekken hebt en vier ervan zijn al bezet door je uitrusting, dan ben je al snel door je ruimte heen. Er is echter een andere oplossing, je schip heeft namelijk ook een opslagplek. De ruimte daar is net iets meer en zo heeft iedere beschikbare plek ruimte voor vijfhonderd grondstoffen. Dus je moet goed opletten wat je precies doet met verzamelen.
Er zit gelukkig wel een duidelijk verloop in het spel. Je kan verschillende wegen op en je mag zelf als speler beslissen hoe je dit doet. Zo zijn er twee belangrijke wegen die naar je eindbestemming brengen. Zo bestaat er een duo in het universum dat je van informatie voorziet en je een verkorte route kan bieden naar het centrum van het universum. Een andere bron van informatie is ‘Atlas’. Wat dat precies is houden we even in het midden, maar het levert je wel extra informatie op die handig kan zijn. Denk hierbij aan bijvoorbeeld hoe de taal is van bepaalde wezens. Omdat je niet alleen bent en niet iedereen je moedertaal kent, moet je proberen te improviseren. Op de planeten die je tegenkomt kan je lekker gaan verzamelen, maar je kan ook wat cultuur gaan snuiven. Je moet de taal leren van verschillende wezens om daar handel mee te drijven. Dat gaat niet zomaar even, want op de planeten heb je speciale stenen die je woorden leren zodat je enigszins kan communiceren met de wezens. Ook wanneer je een ‘schip’ van Atlas ontdekt hebt, kan je extra woorden leren. Deze woorden zorgen ervoor dat communiceren met de wezens niet alleen meer kennis oplevert, maar ook voordelen. Denk hierbij aan blauwdrukken van een nieuw wapen, toevoegingen of extra uitrusting voor je personage of schip.
De drie alinea’s hierboven schetsen maar een klein deel van wat je kunt doen in No Man’s Sky. Het spel is erg uitgebreid en er zijn genoeg planeten te ontdekken. Ook de flora en fauna daar kan ontdekt worden en levert je ook universele valuta op, wat je weer kan spenderen aan het kopen van voorwerpen of grondstoffen. Omdat het zo groot is en er volgens de ontwikkelaar wel meer dan een miljoen planeten te ontdekken zijn, is het soms erg onoverzichtelijk. Tel daarbij ook nog eens op dat de planeten die je tegenkomt een willekeurige naam hebben, die je overigens wel zelf mag hernoemen, maar voor de rest er vrijwel identiek eruit ziet als andere planeten. Het enig verschil zit hem in de omstandigheden op een planeet. Zo is er een planeet waarbij de temperatuur erg hoog is of juist erg laag. Ook giftige stoffen spelen een belangrijke rol op de planeten. Toch zal je iedere planeet aandoen omdat je juist opzoek bent naar extra mogelijkheden om handel te drijven of juist kennis op te doen. Daarnaast zal je ook op zoek zijn naar blauwdrukken om extra uitrusting te verdienen of juist op zoek gaan naar een neergestort ruimteschip om deze te repareren en te claimen.
Zoals gezegd is No Man’s Sky erg uitgebreid, maar omdat het zo uitgebreid is, zal je je al snel vervelen. Iedere planeet ziet er hetzelfde uit en dan heb je het na drie planeten alweer gezien en sluit je het spel af. Tel daar ook nog eens de nodige bugs bij die het spel laten crashen. Hello Games is druk bezig met het oplossen van deze fouten, maar het zorgt er wel voor dat je na een uur klaar bent met No Man’s Sky. Laat dat nou juist zonde zijn, want als de planeten niet zo gelijk treffend zouden zijn, dan was het een interessante titel om uren achter elkaar te spelen. Vooral omdat je zo goed alles in de gaten moet houden zoals de grondstoffen voor je uitrusting, maar ook je ruimteschip. Heb je bijvoorbeeld een bepaalde grondstof niet, dan kan het zo zijn dat je in plaats van één minuut er misschien een half uur over doet om bij een planeet te geraken.
