Als het aan komt op remasters zou je denken dat sommige bedrijven weten hoe het werkt. Vooral grote bedrijven zoals Nintendo, Microsoft en in dit geval Sony zijn er niet vies van om een remaster het internet of de winkels in te slingeren en te verwachten dat de remaster het net zo goed doet als het origineel. En in veel gevallen is dat ook zo omdat gamers op zoek zijn naar die herbeleving. Titels van de handheld spelcomputers van Sony naar de grote consoles porten is een ander verhaal. En dat is waar de remaster van Patapon 2 een gooi naar doet. Maar is een tijdsverschil van tien jaar en een platformwissel goed voor deze game?
Even een opfriscursus
Na de gebeurtenissen van de originele Patapon zijn de Patapon klaar om de grote oceaan over te steken en op zoek te gaan naar Earthend, echter steekt een mysterieus zeewezen daar een stokje voor en het schip van de Patapon zinkt. Eenmaal aangespoeld op een onbekend strand beginnen de overgebleven Patapon aan hun weg terug naar huis, en alle gevaren die daarbij komen kijken. Best straightforward voor een game. Gelukkig is Patapon een bijzondere serie omdat het strategie en ritme combineert. Destijds (lees: 2008) was het bijzonder om op een handheld spelcomputer zulke titels te kunnen spelen. Het verhaal moet dan ook in stand blijven om de magie terug te krijgen bij de gamers. De Patapon krijgen onderweg met genoeg gevaren te maken om de game ook op het grote scherm interessant te maken. Verschillende vijanden, eindbazen, omgevingen en factoren die de boel vertragen, en dat allemaal met een tactische maar ritmische ondertoon.
De tand des tijds
Bij remasters is het vooral kijken naar hoe een game de tand des tijds heeft doorstaan en welke verbeteringen zijn uitgevoerd om de game anno 2020 nog interessant te houden. Helaas is dat in het geval van Patapon 2 niet heel veel. Laten we beginnen bij het positieve. De grafisch strakke levels waar je je doorheen moet werken zijn goed opgeblazen naar de 4K-resolutie die zo gewenst is dezer dagen. Kleuren zijn net zo fel als op de PSP en de game voelt op en top als de Patapon game die wij gewend zijn. Dat gezegd hebbende is dat helaas niet zo voor de scènes die tussendoor getoond worden, die klakkeloos uit het origineel lijken te zijn getrokken. En dat doet direct afbreuk aan de introductie van de gamer aan de titel. De tweede grote valkuil is een bepaalde input lag die er voor zorgt dat het lastig is om combo’s te scoren en in die fever modus te komen. Nou was dat al niet makkelijk, maar voor een remaster had er wel wat optimalisatie plaats mogen vinden.
Even een rondje Patapon 2 spelen
Na een korte download konden wij aan de slag met Patapon 2, al snel sloegen we op verschillende drums om de moedige Patapon hun complexe acties uit te laten voeren. Het voelde als vanouds ondanks de tekortkomingen die genoemd zijn. De game werkt wel, zit technisch conceptueel goed in elkaar en had een klapper kunnen zijn als kleine downloadtitel. En nou is het wel een downloadbare titel, maar titels zoals deze worden net iets te makkelijk geremastered. Wat ons betreft had er meer gedaan kunnen worden met de cutscenes en de input lag die overduidelijk aanwezig is op de PlayStation 4. En dat terwijl de game twee jaar na de remaster van de eerste het levenslicht ziet. Kortom, dan ben je er vrij snel klaar mee en leg je de titel aan de kant voor iedere andere willekeurige game uit de backlog.
Patapon 2 Remastered doet wel degelijk een paar dingen goed. Echter is er niet over de tekortkomingen heen te kijken waardoor er een zure nasmaak ontstaat. De gameplay kan er mee door maar als je de PSP-versie al hebt, of er goedkoop aan kunt komen bied de remaster geen enkele meerwaarde. En dat in een tijd waarin het enorm belangrijk is om remasters goed de positioneren. Helaas slaan alle studio’s die meegewerkt hebben aan de remaster hier de plank mis.
