Er zijn maar weinig games waarin je je echt hulpeloos voelt, maar in Perception is dat zeker het geval. Je kruipt in de huid van hoofdpersonage Cassie, een blinde vrouw met een bijzondere gave. Ze is namelijk in staat om door middel van echolocatie haar omgeving in beeld te brengen. Dat doet ze door een geluid te produceren en de echo op te vangen, om zo te achterhalen waar objecten staan. In Perception uit zich dat in voorwerpen die blauw oplichten.
In Perception gaat Cassie op zoek naar antwoorden op vragen over haar verleden. Dit brengt haar naar een herenhuis in Massachusetts. Bij aankomst blijkt al snel dat het er niet helemaal deugt en dat het herenhuis leeg is. Je gaat als speler op onderzoek uit en je krijgt regelmatig te maken met jumpscares zoals een opengaande deur of een deur die plotseling dichtklapt. Tijdens dat soort momenten verandert ook het zicht van Cassie naar oranje. Bij echt levensgevaarlijke situaties verandert het zicht naar rood en is het rennen geblazen. Tijdens het verkennen kom je geesten tegen van anderen en herinneringen van wat er in het herenhuis heeft afgespeeld. En alsof dat nog niet erg genoeg is word je ook nog achterna gezeten…
Tijdens het verkennen van het herenhuis kom je in contact met ‘The Presence’. Een mysterieus wezen dat zeker niet gezellig wil doen. Dit wezen is ook niet te doden en daarom is rennen en verstoppen de enige mogelijkheid. Gelukkig zijn er voldoende kamers, kisten en kasten in het huis om dekking te zoeken. Het wezen wordt onder andere opgeroepen als je teveel met je wandelstok op de grond stampt om te zien waar je loopt. Dit zorgt voor een spannende sfeer, maar toch zit hier ook gelijk een knelpunt in. Het is onbekend wanneer je het wezen precies oproept. Je hebt dan maar een paar mogelijkheden: je blijft tikken op de vloer en je moet vaak gaan rennen of je blijft zoveel mogelijk in het donker rondlopen.
En dat is niet het enige wat mankeert aan Perception. Het huis kent veel gesloten deuren en je moet geregeld objecten vinden in en om het herenhuis. Echt moeilijk wordt dit nooit, want het spel helpt je behoorlijk. Cassie beschikt ook over een soort zesde zintuig waardoor ze objecten van meters ver al door muren kan zien. Een tikje ongeloofwaardig en het haalt tevens het puzzelelement uit het spel. Het is vooral frustrerend omdat je telkens een omweg moet vinden omdat de deuren standaard op slot zijn. En als je dan het object gevonden hebt, moet je verplicht een herinnering aanhoren voor je verder kunt. Deze herinneringen zullen na het spelen van Perception herinneringen blijven die je wilt verdringen.
Waar is het misgegaan met Perception? Het spel is op momenten prachtig doordat het spelen met echolocatie een leuke functie is. Vooral als je buiten loopt en de windvlagen ziet die de omgeving verlichten. Of een openstaande raam die zorgt voor een angstige sfeer. Het zijn vooral de hierboven beschreven elementen die ervoor zorgen dat Perception een tussendoortje is waar je niet volledig van kan genieten. Het is allemaal net iets te simpel en tegelijk frustrerend omdat je gewoon niet weet wanneer je in contact kom met The Presence. En dan te bedenken dat men bij de ontwikkelaar, The Deep End Games, toch getalenteerde mensen zitten. Deze studio is opgezet door Bill Gardner, een voormalig medewerker van Irrational Games. Hij heeft meegewerkt aan BioShock en BioShock: Infinite.
