Gotta catch ‘em all! Deze recensie van Pokémon: Let’s Go Eevee is niet geschreven door een liefhebber, nee! De hoofdredacteur van Undercover-Network.nl besloot om deze titel aan te bieden bij de grootste Pokémon hater binnen de redactie. Enfin, je bent gamer of je bent het niet. Juist daarom is de uitdaging aangegaan om de recensie van Pokémon: Let’s Go Eevee te doen op een manier die niemand binnen de redactie had verwacht. Jullie zullen in deze recensie ontdekken hoe Nintendo met een potentiële klassieker een Pokémon hater over de streep wist te trekken.
Kenners van Pokémon weten natuurlijk alles al over deze game. Jij bent een zelf te kiezen personage (Boy of Girl, met een eigen naam natuurlijk) en jij begint net zoals Ash Ketchum in Pallet Town met jouw missie om Pokémon meester te worden. Deze nieuwe Pokémon game is echter alles behalve een kopie van het origineel. Je begint namelijk niet met het kiezen van een starter Pokémon, maar krijgt bij het begin meteen middels het verhaal een Pikachu of Eevee in de handen gedrukt. Het begin van deze Pokémon game wordt daarmee heel sterk in beeld gebracht en jij wordt als gamer meteen betrokken bij de reis die jouw personage en zijn of haar Pikachu of Eevee te wachten staat. Zodra jij jouw Pokémon en de Pokédex in ontvangst hebt genomen wordt je verzocht om naar het eerstvolgende dorpje te trekken en jouw avontuur te beginnen.
Tot zover niets nieuws onder de zon. Let vooral in de eerste minuten op hoe de game er uit ziet. De game pretendeert aan alle kanten een Pokémon game te zijn en die historische gezichten zijn ook goed te zien. Echter is de Switch zo veel krachtiger dan de 3DS en eerdere spelcomputers, dat de game nu niet aan voelt als een handheld RPG. Dames en heren, Pokémon: Let’s Go Eevee/Pikachu is zijn status als mobiele RPG ontgroeit en laat zien dat Pokémon als game met gemak mee kan met soortgelijke RPG’s op de grote spelcomputers. De grafische elementen spatten letterlijk van je scherm. De verbazing was dan ook groot toen wij ons eigenlijk besefte hoe groot de aantrekkingskracht van deze game is, puur en alleen op grafisch niveau. Game Freak heeft er alles aan gedaan om deze titels als volwassen Pokémon RPG’s op de markt te zetten en is daar glansrijk in geslaagd.
Deels is dat door de grafische bravoure waarmee de game in beeld wordt gebracht, daarnaast is het ook nog eens zo dat je de game op allerlei verschillende manieren kunt spelen. Je kunt namelijk de game spelen met de Joycons aan de Switch vast, maar je kunt ze ook los halen. Je hebt vervolgens aan één Joycon genoeg om te spelen, Zin om samen te spelen, schud dan de tweede joycon voor een buddy tijdens het spelen. Als je de extra euro’s wil spenderen aan een extra controller kun je voor de meest luxe optie gaan, en dat is de Pokéball plus, een motion controller met de mogelijkheid om er een Pokémon in op te slaan. Wanneer je vervolgens met de Pokéball naar buiten gaat groeit jouw Pokémon op basis van de stappen die je neemt. De Pokéball Plus geeft je veruit de beste ervaring, maar heb je dat geld er niet voor (over) dan bieden de losse joycon’s ongeveer 80% van de functionaliteit die je met de Pokéball plus ook hebt. Helaas konden wij niet uitgebreid met de Pokéball aan de slag, maar wij zien daar de meerwaarde wel van in.
En die meerwaarde zit hem in de gevechten die in Pokémon: Let’s Go verwerkt zitten. Zoals je gewend bent is het sparren met trainers onveranderd. Je hebt een selectie van Pokémon die je meeneemt, en daarmee kun je vechten tegen trainers, gym leaders, slechteriken en andersoortige Pokémon onderdrukkers. Deze battles zijn niet veranderd: je kunt om en om aanvallen doen, je kunt Pokémon levelen, laten evolueren en sommige hebben zelfs een Mega evolutie tot hun beschikking. Daar haal je tot zover nog niet zoveel uit. Het is pas wanneer jij achter wilde Pokémon aan gaat dat de pokeball plus en de joycons laten zien waar de grootste verandering zit, namelijk in het vangen van wilde Pokémon. Als je Pokémon GO op jouw telefoon hebt staan, dan weet je hoe deze nieuwe gevechten werken, maar met de Pokéball Plus en joycons kun je de Pokéballs ook daadwerkelijk gooien. Iets van grote meerwaarde.
En daar sta je dan als Pokémon hater, uitgebreid een review te doen van Pokémon: Let’s go Eevee en weet je wat? Nintendo heeft hier een topgame van formaat in huis. De meeste ports van de Nintendo 3DS komen niet heel ver, maar Game Freak bewijst dat games van de Switch zijn kleinere broertje bijzonder goed kunnen gedijen op de nieuwe spelcomputer. Als recensent je eindelijk eens niet schamen. Een volwassen man, in de trein, licht gniffelend en met grote ogen kijkend naar een spelletje wat al meer dan 20 jaar in omloop is. Dat is de situatie waarin wij ons nu bevinden. Pokémon: Let’s Go Eevee/Pikachu is het kersje op de taart, en dan is er ook nog een grote Pokémon RPG onderweg die zich in een 3D wereld afspeelt.
Over 3D en Pokémon GO gesproken: Pokémon Go en Pokémon: Let’s go Eevee zijn aan elkaar te verbinden. Je bent dan in staat om Pokémon van Pokémon GO naar de Switch game te kopieren. Daarmee komen er ongeveer halverwege de game nieuwe opties en minigames vrij die je kunt spelen met de in Pokémon GO gevangen Pokémon. Een zeer welkome toevoeging die Pokémon GO weer relevant gaat maken.
Pokémon: Let’s go Eevee is de grote Pokémon RPG waar iedereen op zat te wachten. Het is niet het jasje dat de game naar een hoger niveau tilt, maar de perfectie, die bij de vorige games zo langzaamaan begon te missen. De glans was van de mobiele titels af, maar de Nintendo Switch bewijst dat Pokémon een volwassen start kan maken in een nieuwe generatie. En voor de eerste keer is Pokémon gewoon op de televisie te spelen. Ben je de TV zat? Dan neem je je Switch mee, of in ieder geval de Pokéball Plus. Het is alleen afhankelijk van hoe compleet jouw eerste Pokémon ervaring op de Switch moet zijn of de Pokéball plus interessant is. Wacht niet op de volgende grote 3D RPG, maar verbaas je vooral over hoe goed deze Pokémon titel in elkaar steekt. Wij deden dat in ieder geval wel.