Negen jaar Scribblenautspellen
In 2009 verscheen de eerste Scribblenauts game op de Nintendo DS. Het spel was oorspronkelijk een platformer, waar je het personage Maxwell door de levels heen moest loodsen en onderweg zoveel mogelijk Starites moest verzamelen. Inmiddels zijn we negen jaar verder en zijn er zes vervolgspellen uitgekomen van Scribblenauts. De meest recente is Scribblenauts Showdown, een Mario Party-achtige versie, die deze maand verschenen is op PlayStation 4, Nintendo Switch en Xbox One. De basis van het spel is nog steeds hetzelfde als negen jaar geleden. Het is namelijk de bedoeling om je karakter te helpen door voorwerpen in de wereld te plaatsen. Dit doe je door in een menu het woord te typen van het betreffende voorwerp. Heb je bijvoorbeeld een trap nodig, dan typ je trap in het menu. Zo simpel is het! Of nou ja, simpel. Het vergt wel behoorlijk wat van je creativiteit…
Jij tegen de computer of tegen je vrienden
Maar voor we daar verder op ingaan valt er eerst wat meer te zeggen over de verschillende modi die het spel te bieden heeft. Er is een versus, waar je kan kiezen of je tegen elkaar of tegen een CPU speelt. Kies je voor dit laatste, dan valt er ook nog een moeilijkheidsgraad in te stellen, en dat is best fijn. Zo kun je als je al wat meer ervaren bent met Scribblenauts gelijk het niveau al wat lastiger instellen. Ben je nog nieuw, dan kun je gemakkelijk beginnen om alles goed tot je door te laten dringen. Je kunt in deze modus kiezen voor de onderdelen: woorden, snel, allebei of vrij spelen. Bij alle onderdelen gaat het om het spelen van minigames in een zelf gekozen aantal rondes. Waarom er precies het onderdeel ‘woorden’ bij zit is niet helemaal duidelijk, de ingevulde woorden hebben geen directe invloed op de minigames die erop volgen.
Het lijkt wel Mario Party?
Daarnaast is er de Showdown!-modus: dit is een bordspel-achtige omgeving en doet het meeste denken aan Mario Party. Je kunt ook hier als spelers tegen elkaar (maximaal 4), of tegen de computer (1 tegen 1). Je speelt in rondes waarin je kaarten verzamelt, dit zijn een soort pestkaarten; je kunt bijvoorbeeld jezelf plaatsen vooruit sturen, of andere spelers achteruit. Ook is er een verschil tussen instant-kaarten of normale kaarten. De instant-kaarten zijn direct van kracht, de gewone kaarten worden pas ingezet na het spelen van een minigame die je ook tegenkomt in de Versus-modus. Het doel van het spel is eigenlijk zoals bij ganzenbord, namelijk de eindstreep als eerste halen. Voor de aanvang kun je er overigens ook voor kiezen of je voor een kort potje wilt gaan, of juist lekker lang wilt doorspelen. Ook deze extra keuzes zijn erg prettig, geheel afhankelijk van hoeveel tijd je eraan wilt spenderen kun je dit dus zelf indelen.
Laat je fantasie de vrije loop
Tot slot is er nog de Zandbak-modus. Hierin loop je door een level waarin zich allerlei voorwerpen, personages of dieren voordoen. In het menu kun je cryptische aanwijzingen vinden over wat er in het level moet gebeuren. Met elk van de opgeloste aanwijzingen verdien je een Starite. Hier valt wel gelijk een struikelblok te vinden: Omdat het spel een Engelse basis heeft, zitten er in de cryptische omschrijvingen vaak verwijzingen naar Engelse gezegdes, of is te merken dat het vanuit het Engels is vertaald en moet je dus ook eerst in die taal omdenken voordat je de aanwijzing kan oplossen. Een voorbeeld is “Extra Ogen”, waar gerefereerd wordt aan het Engelse gezegde Four Eyes, wat iemand met een bril betekent. Voor mensen die niet sterk zijn in Engels kan het dus erg lastig zijn om de levels uit te spelen.
Hoe presteert het spel op grafisch- en besturingsgebied?
Grafisch gezien is het spel prima, het cartoon-stijltje is nog steeds hartstikke leuk, en zeker mooier dan het negen jaar geleden was (logisch ook). Het is grafisch gezien misschien niet zo’n hoogstandje als bijvoorbeeld Star Wars Battlefront, maar dat hoeft ook helemaal niet. Er zijn geen glitches, het beeld beweegt gladjes mee met je karakter, er is gewoon niet veel op aan te merken. De besturing is prima, het enige wat je wel even moet uitvogelen (en dit komt met name aan bod in de Zandbak-modus) is welk knopje wat precies doet. Voor je het weet steel je namelijk per ongeluk iets uit iemands handen, terwijl het je bedoeling was om juist een voorwerp te geven. Hoewel dit frustrerend kan zijn is het geen ramp, de bijkomstigheid is namelijk dat je een ‘bijvoeglijk naamwoord’ voor je naam krijgt, zoals “verdachte Carmen”. Dit soort kleine toevoegingen in het spel zorgen regelmatig voor een glimlach.
€22,99€17,95
Op voorraad. Voor 16:00 uur besteld, woensdag in huis
