Wat hebben een schep en een schildknecht met elkaar te maken? Op het eerste gezicht vrij weinig. Tegen alle logica in is dat echter wél het wapen dat de Shovel Knight verkiest boven alle andere voor de hand liggende keuzes. Ondanks deze geinige premisse is deze game à la de old school games van weleer verdomd pittig. En verdomd leuk, niet te vergeten.
Shovel Knight is een game in de stijl van je favoriete NES en SNES games, oftewel games uit het 8bit en 16bit tijdperk. Kenmerkend voor videospelletjes uit die tijd is dat ze tandenknarsend moeilijk waarom om te spelen, laat staan te voltooien. Vaak was het zelfs zo dat je niet eens kon saven: het was de bedoeling dat je het in één keer uit speelde. (Fun fact: de allereerste Zelda game was de eerste game waar een savefunctie was ingebouwd.) Shovel Knight lijkt qua moeilijkheidsgraad en audiovisueel veel op oude games, maar hij is wel in een modern jasje- ehh, harnas gestoken. Zo is er opmerkelijk veel afwisseling van leveldesign en power ups. Daarbovenop is ontwikkelaar Yacht Club Games gelukkig aardig gul met checkpoints zodat je niet complete levels opnieuw hoeft te doen. Maar niet téveel. Het blijft op de goeie manier moeilijk waardoor het spelplezier bewaakt en bewaard wordt.
Shovel Knight is een combinatie van de beste games van het NES/SNES-tijdperk. Er zijn duidelijke invloeden van Super Mario World (de wereldmap), Ducktales (de wandelstok game-mechanic van Dagobert Duck), en Ninja Gaiden (level design en moeilijkheidsgraad) te herkennen. Toch weet de game een eigen identiteit te behouden te midden van al die invloeden. De komische dialogen, de vele power ups en sterke gameplay.
In deze meest complete versie van Shovel Knight heb je de optie om de campaign met zijn tweeën te spelen (al hebben mensen die de game hebben op ieder ander platform (Wii U, 3DS, Xbox One, PS4, PS Vita en PS3) gratis deze uitbreiding gekregen). Voor de Nintendo Switch betekent dat dat je één van de twee Joycon controllers in de handen van een (nietsvermoedende) medespeler kan duwen en je gelijk van start kunt gaan. Ik kan je vertellen: dat is lachen, gieren en brullen. Het is alsof de co-op modus je brein aanspoort om gedachten te hebben als “Hoe kan ik hem in dat ravijn duwen?” en “Ik vraag me af of friendly fire een ding is?” Dit soort acties zorgen natuurlijk geheid voor de nodige melige frustratie.
Een andere onvoorziene bijkomstigheid zou je zowel kunnen zien als een pluspunt van Shovel Knight als een pluspunt van de Nintendo Switch. Wat je namelijk doet, door je Switch uit te stallen op de tafel in Tabletop Mode en een van de twee Joycons uit handen te geven, is in een oogwenk een game-omgeving creëren. Het is onwijs makkelijk, voor zowel gamers als non-gamers, om geïnteresseerd te raken in de beelden op dat kleine aantrekkelijke schermpje. Een paar seconden later kan een dergelijk persoon al naast je zitten en met je meedoen. Dat is natuurlijk onwijs gaaf, maar dit kan worden toegeschreven aan zowel de aanlokkelijke game als de handheld/console zelf.
De extra’s die Shovel Knight met zich meebrengt deze editie komen dus, zoals gezegd, in de multiplayerfuncties. Zoals nog niet gezegd, zijn er ook een hoop extra single player campaignes toegevoegd aan de game. In deze campaigns speel je dan vervolgens niet als de Shovel Knight, maar als één van zijn vijanden! Dit zijn de geniepige Plague Knight en de beruchte Spectre Knight. Zij houden er beiden een compleet andere speelstijl op na. De Plague Knight heeft zich ergens op zijn levenspad moeten realiseren dat al dan niet ontploffende drankjes veel betere wapens zouden blijken tegen mogelijke obstakels. En de Spectre Knight, die wel wat weg heeft van de Dood, heeft een passende stalen zeis. Waar de Shovel Knight het moest hebben van zijn Dagobertachtige sprong-move, gebruiken de Spectre en Plague Knight een veel handigere manier om zich over dalen heen te lanceren. Zo heeft de Plague Knight bijvoorbeeld een double jump en kan hij op een gegeven moment zweven. Vanuit de lucht kan hij dan ook zijn sterk ontvlambare drankjes werpen – INJUSTICE RAINS FROM ABOOOOVE! De enige op- of aanmerking die hierover gemaakt kan worden is dat de extra campaigns redelijk kort zijn. Met een uurtje of twee, drie ben je er wel doorheen.
Dit alles wordt ondersteund door een heerlijke old school chiptune soundtrack. Als je het je zou kunnen veroorloven je ogen te sluiten tussen al het virtuele geweld door, zou je je zomaar weer dat kind kunnen wanen dat extra vroeg op stond om op zijn koelkasttelevisie lekker ongestoord te gaan NESsen.
