Recensie: Terminator: Resistance

Terminator: Resistance

I’ll be back. Een bekende one-liner uit de film Terminator 2: Judgment Day. En inderdaad, die Terminator-films blijven maar uitkomen. Recent kwam zelfs nog Terminator: Dark Fate uit. Toeval of niet, dat is niet het enige uit de Terminator-franchise wat is uitgekomen. Twaalf dagen geleden kwam Terminator: Resistance uit voor de PlayStation 4, de Xbox One en de PC. Een slimme zet?

De rechten van de Terminator-games zijn door Reef Entertainment in 2013 aangekocht en al snel kwam de aankondiging dat zij een Terminator-game wilden gaan ontwikkelen. Na deze aankondiging is het overigens heel erg stil gebleven. Pas in september dit jaar kwam de aankondiging van Terminator: Resistance. Een game die ontwikkeld werd door de Poolse ontwikkelaar Teyon. Een ontwikkelaar die eerder bekend werd voor het werk aan Rambo: The Video Game en daar bleef het dan wel bij. Een relatief onbekende ontwikkelaar met geen grote titels in het portfolio.

In de toekomst

Het verhaal speelt zich af na Judgment Day 1997. Het heeft toch plaatsgevonden en verzetsstrijder Jacob Rivers wordt nog maar net gered uit de handen van de T-800’s. Wat volgt is een vlucht uit Los Angeles om terug te keren naar de verzetsstrijders. Tijdens deze vlucht komt hij een aantal personen tegen die hij moet redden en waarmee hij samen vlucht. Al snel maakt hij, en een deel van zijn gezelschap, deel uit van het verzet rondom Los Angeles. Samen proberen zij Skynet te verslaan, iets wat niet makkelijk is.

En dat is het verhaal in een notendop. Een verhaal waarbij je zelf mag kiezen hoe het afloopt. Tijdens het spelen krijg je namelijk keuzes voorgeschoten. Het lijken misschien niet de meest zware keuzes, maar ze spelen wel een grote rol in hoe mensen naar jou kijken. Het zijn keuzes zoals wel of niet een zijmissie voltooien voor iemand of een vrouw wel of niet vertellen hoe haar man is gestorven. Die vertrouwensband bepaalt namelijk welk einde je uiteindelijk gaat krijgen. Dat is dan misschien het leukste aspect van Terminator: Resistance.

Wat doen ze de franchise aan!?

Een goede Terminator-game maken is gewoon niet makkelijk. De laatste volwaardige Terminator-game, Terminator: Salvation was gewoon ontzettend slecht. Sinds die periode zijn er alleen nog maar Terminator-games verschenen voor de mobiele telefoon. Er is nog maar één Terminator-game geweest die het goed gedaan heeft. Terminator 2: Judgment Day had een arcade versie die het ontzettend goed deed bij de jeugd. En nu probeert Teyon het met een volledig nieuw verhaal in een andere setting. Daar is in principe niets mis mee, maar zodra je het spel opstart zie je al snel waar het fout gaat.

Grafisch ziet Terminator: Resistance er ontzettend achterhaald uit. In een tijd waarbij gesproken wordt over de PlayStation 5 en de Xbox Scarlett is het niet denkbaar dat een ontwikkelaar een product als Terminator: Resistance op de markt brengt. De vloeren, de muren, de auto’s en noem het maar op zien eruit alsof het spel is gemaakt voor de vorige generatie consoles. Elektrische stralen van robots zien er stijfjes uit en explosies zijn grote blokken in je beeld. De omgevingen voelen ongeïnspireerd aan en zien er veelal hetzelfde eruit.

Erg houterig

Het ergste is misschien nog wel dat het spel verder erg houterig aanvoelt. De besturing van Rivers voelt gewoon niet goed. Het is erg stijfjes en het rennen doet hij alsof hij ontzettend nodig moet poepen. Wanneer hij schiet zie je gewoon dat het allemaal het net niet is. En laten we het dan maar niet hebben over de explosieven die hij moet gooien. Maar het ergste is nog wel wanneer hij een slot kan openbreken met een pincet. De besturing werkt daar te gevoelig waardoor je bij moeilijke sloten er moeite mee hebt om het open te breken. En als je dan weer kijkt naar het hacken van computers en elektronische sloten, dan voelt het erg aan alsof je Frog aan het spelen bent. Een balletje van het ene einde naar het andere brengen en ondertussen witte strepen vermijden.

Het wordt er allemaal niet beter op als je de personen in de wereld ziet. Ook zij bewegen erg houterig en zijn totaal niet slim. Ze lopen je daarom ook meer in de weg eigenlijk. Het mooiste moet nog komen, de T-800’s zijn dan wel de moeite waard. Op het begin moet je ze vooral ontwijken, ook al gedragen zij zich erg lomp. Wanneer ze je gezien hebben kan je ze met een shotgun beschieten en dan zijn zij kort uitgeschakeld. Wanneer zij bijkomen is er volgens hen niets aan de hand en lopen ze hun vertrouwelijke route. Op het begin moet je ze dus vooral ontwijken en dat doe je door middel van een infraroodvertekijker. Je kunt ze dan door de muren heen zien lopen. Het nadeel is alleen dat zij op momenten ook ineens ergens neergezet worden en dat je dan doodgeschoten wordt. Je kijkt eerst even of je iemand ziet en in je beeld staat dan niemand. Je gaat vervolgens de hoek om en je loopt er ineens tegen één aan.

Beter overslaan

Terminator: Resistance probeert nog wel een diepgaand systeem te introduceren waarbij je vaardigheidspunten kunt verdienen en spenderen. Zo kan je bij een bepaald levels een wapen vrijspelen waarmee de T-800’s geen bedreiging meer vormen op den duur. Je kunt ook punten investeren in stealth waardoor zij jou minder snel zien en waardoor je 20% harder kunt kruipen over de vloer. Het is leuk bedacht misschien, maar het zorgt er niet voor dat het spel daardoor leuker wordt. Het voelt gewoon allemaal niet goed aan en het doet de franchise ook geen goed. Het enige positieve wat benoemd kan worden is dat het marketingtechnisch een goede stap is geweest om het spel uit te brengen rond de film Terminator: Dark Fate. Daardoor kunnen mensen misschien denken dat beide nog iets gemeen hebben met elkaar. En dat is ook wel zo, beide kunnen niet tippen aan Terminator 2: Judgment Day. Het grote verschil is alleen dat Dark Fate in ieder geval nog aangenaam is om naar te kijken. Dat kan niet gezegd worden over Resistance.

Terminator Resistance - PS4

€23,99
Op voorraad. Voor 22:00 uur besteld, morgen in huis
Gratis verzending!