The Elder Scrolls V: Skyrim was een game waarbij ondergetekende soms wel behoefte had aan een co-op-modus. De game was gigantisch en de gameplay leende zich er perfect voor. The Elder Scrolls: Tamriel Unlimited (Hierna: TESO) biedt na lang wachten van mij eindelijk deze mogelijkheid in de vorm van een MMO.
TESO verscheen al eerder op de PC. De game had toen nog een abonnementsdienst, waarbij je voor tien euro per maand de game kon spelen, plus de aanschaf van de game natuurlijk. Met de nieuwe editie ‘Tamriel Unlimited’ is de game uitgekomen voor de PS4 en Xbox One en hebben ze de abonnementskosten laten vallen. Je hoeft dus enkel nog de aanschafprijs van de game te betalen.
Het geld wat je er uiteindelijk voor neerlegt bij de kassa is de game echter wel waard. Alleen al als je kijkt naar het verhaal; deze is zeer uitgedacht en speelt leuk in op de al bestaande lore van The Elder Scrolls-serie. In het kort: TESO speelt zich af in het jaar 582 van de tweede era. Dat betekent dat dit zich duizend jaar eerder afspeelt dan The Elder Scrolls V: Skyrim. De wereld is in een staat van oorlog tussen drie allianties. Bovendien dreigt Molag Bal, een Daedric Prince, ook nog eens Tamriel te willen vernietigen.
Met deze informatie start je het spel. Je hebt uiteraard een character nodig om de game te spelen en gelukkig is daar een uitgebreide character creation voor. Je kunt vrijwel elk gedeelte van het lichaam aanpassen, van top tot teen. Wat echter interessanter is, is wel ras je kiest. Dit zal namelijk van invloed zijn op het moment dat je de wijde wereld ingaat. Zoals eerder gezegd zijn er drie allianties. De negen rassen zijn onderverdeeld in deze allianties en de keuze van je ras zal er dus voor zorgen dat je in één van die bondgenootschappen belandt. Elke alliantie gebruikt een andere gedeelte van Tamriel en zodoende moet je er ook rekening mee houden in welk gedeelte je wil ronddwalen. De rassen hebben elk ook hun voor- en nadelen. Veel keuzes die je goed moet overwegen dus.
Eenmaal gekozen, begint het avontuur pas echt. Het gevoel dat je een Elder Scrolls-deel speelt heeft deze game zeker weten over te brengen. Je kan spelen in een First Person- of Third Person-view. De actieknoppen zijn over het algemeen wel identiek aan de andere Elder Scrolls-spellen, met enkele veranderingen. Zo val je nu aan met maar één knopje en is rennen nu ondergebracht op de L1-knop. Ook heb je nu te maken met speciale aanvallen. Deze kun je bemachtigen door je personage te levelen. Het uitvoeren van zo’n speciale aanval gebeurt met een simpele druk op de knop.
Het levelen werkt ook traditioneel. Je verdient XP door vijanden te doden, notities en boeken te lezen en door queesten te volbrengen. Ben je een level omhoog, dan krijg je een skill point dat je kan gebruiken voor het vrijspelen van een speciale aanval. Het is echter jammer dat de menu’s zo chaotisch en onsamenhangend ogen. Je bent uren bezig met het zoeken naar de juiste skill move en de menu’s zien er ook nog eens eentonig uit. Het is niet net zoals bij The Elder Scrolls V: Skyrim zo dat je een mooie sterrenhemel krijgt waarbij je duidelijk je perks ziet.
Bethesda heeft het voor elkaar gekregen om een groot en mooi spel neer te zetten. De game ziet er voor MMO-principes uitstekend uit. De lichteffecten zien er realistisch uit en de wereld schreeuwt levendigheid uit. De vele NPC’s en uiteraard de andere spelers zorgen hier namelijk voor. Ook is de wereld divers: je vindt woestijnen, steden, moerassen, bossen en noem maar op. De soundtrack past tevens ook goed bij het spel door een grote variatie aan muziek. Loop je rustig rond, dan hoor je een vredig deuntje. Raak je echter in een gevecht, dan hoor je een adrenaline verhoogde soundtrack dat je extra veel laat genieten van het gevecht.
De game wordt interessant gehouden door zijn grote hoeveelheid aan queesten die er te doen zijn. Je hebt van die standaard missies zoals ‘verzamel tien bloemen en versla vijf monsters’. Ook heb je missies waarbij je letterlijk een side-story aan het volgen bent. De wereld van Tamriel verandert ook als je bepaalde keuzes gaat maken. Kies je ervoor om iemand de strot af te snijden, dan komt deze ook echt niet meer terug. Laat je deze leven, dan heeft hij of zij later wellicht een winkeltje met handige spullen of helpt deze je in een latere missie. Alle NPC’s worden ingesproken wat maakt dat je niet telkens bakken met tekst hoeft te lezen, je kan namelijk ook gewoon lekker luisteren. Ook heb je bepaalde soort kerkers die je enkel met een party kunt doen. Dit soort kerkers maken de game uiteindelijk ook leuk voor de multiplayer, want je moet echt samenwerken om de eindbazen te verslaan.
En dan is er Cyrodiil, het PvP-component van TESO. Daar komt de keuze van je factie pas echt tot zijn recht wanneer je het in PvP-gevechten tegen andere spelers opneemt. Dit wordt pas later in de game beschikbaar als je level tien bereikt hebt. Je neemt in het kort deel aan slagvelden met allemaal andere spelers waarbij de objectives steeds anders worden. De slagvelden zijn indrukwekkend en zijn leuk om er aan mee te doen. Het is echter optioneel om naar Cryodiil te gaan, dus je kan de game ook lekker alleen spelen.
