Recensie: Tom Clancy’s The Division

In Amerika is Black Friday al jaar en dag een bekend begrip. Ook in Nederland zien wij dat Black Friday voor een aantal leuke acties zorgt. Maar wat als tijdens de Amerikaanse Black Friday een aantal dollar biljetten geïnfecteerd raken met een virus? Zo’n virus gaat razendsnel in omloop en voor je het weet heb je duizenden en misschien wel miljoenen doden. Laat dit nu net het verhaal zijn achter The Division. Tijdens Black Friday komen dit soort biljetten in New York in omloop en voor men het weet heerst er een virus.

Voor we inhoudelijk verder gaan willen wij toch één ding kenbaar maken. In de media worden The Division en Destiny veelal in één zin genoemd. Iets wat naar ons idee echt niet aan de orde is. Beide games zijn op veel vlakken erg verschillend. Wat misschien een overeenkomst zou kunnen zijn is het gebrek aan een diepgaand verhaal. Waar je in Destiny telkens spelers tegenkomt in gebieden waarbij je niet mag doodgaan, kom je in The Division enkel spelers tegen in ‘safe houses’. Daarom zal deze recensie na deze alinea ook niet meer vergeleken worden met Destiny, want beide zijn uniek in hun eigen genre.

In The Division speel je een agent die door een geheim agentschap is opgeroepen om op onderzoek te gaan in New York, en dan specifiek een deel van Manhattan. Na een introductie wordt je gedropt in Manhattan bij de Hudson rivier en daar begint het avontuur. Allereerst is het de bedoeling om te achterhalen wie achter het virus zit, hoe het te stoppen is en hoe de burgers van Manhattan te beschermen zijn. Want als er ergens chaos ontstaat, dan gaan meerdere partijen de macht opeisen. Uiteraard komen deze nog elders aan bod in deze recensie.

In het hedendaagse tijdperk van videogames is de trend dat games met shooterelementen in een first-person shooter gestoken worden. Bij The Division heeft Ubisoft ervoor gezorgd dat het juist draait om het third-person shooter-element. Zo krijg je als speler meer controle over je personage en heb je niet het idee dat je een leeg omhulsel bestuurt dat niet in beeld is. Op deze manier zijn er gelijk meer elementen beschikbaar voor ons als speler. Zo kun je dus nu makkelijker dekking zoeken en zie je meer wat er achter je gebeurt. Is dit het belangrijkste aan The Division? Absoluut niet, maar wat dan wel?

Het verhaal zeker niet, want dat is aardig te verwaarlozen. Het spel kent 25 hoofdmissies die verspreid zijn over drie afdelingen. Al snel wordt je kenbaar gemaakt dat je een centraal punt moet hebben waarbij je drie afdelingen op touw moet zetten. Een medische afdeling waar gekeken wordt naar de oorsprong van het virus, een technische afdeling die je verder gaat helpen door middel van objecten en een veiligheidsafdeling waarbij je geholpen wordt om je basis te versterken en je vaardigheden. Deze drie afdelingen vormen dus voor de rest van het spel de basis van de verhaallijn. Het verhaal komt alleen nergens goed tot zijn recht omdat het veelal erg rommelig is. Wat ook niet helpt is dat er niet één partij in het spel is waar je tegen aan het strijden bent. Zo heb je een groep gevangenen die ontsnapt zijn en in het noorden van Manhattan de dienst proberen uit te maken. Zo zijn er ook de ‘cleaners’ die het virus willen tegengaan door verdachte personen te verbranden en anderzijds heb je het tuig dat profiteert van de ellende en rellen schopt. De geschiedenis achter deze groepen is niet altijd even duidelijk en dat wordt het ook zeker niet.

Waar The Division wel op scoort is een gevarieerd uitbreidingssysteem. Zoals gezegd zijn er drie afdelingen en deze kunnen ook uitgebreid worden. Iedere afdeling heeft uitbreidingsmogelijkheden die ook van toepassing op jou als speler zijn. Je loopt rond in een gebied dat besmet is met een virus en dus kom je niet altijd op veilige plekken terecht. Als je besluit om je medische afdeling uit te breiden, dan kun je je daar beter tegen beschermen. Als je besluit om de technische afdeling verder uit te breiden, zul je meer informatie te weten te komen over de dreiging in de vorm van vrij te zoeken objecten. Deze bestaan uit onder andere neergestorte drones, rondslingerende drones en ‘echo’s’ die een soort van flashback zijn op een gebeurtenis die van belang is voor misschien wel een missie. De veiligheidsafdeling zorgt ervoor dat jij als speler niets tekort komt. Je krijgt dus de mogelijkheid om betere wapens te kopen. Toch houdt het hier niet mee op, want er is nog veel meer te ontdekken. Naast deze uitbreidingen vanuit de afdelingen kun je er als speler ook nog iets leuks op nahouden. Je krijgt de beschikking over een aantal vaardigheden die je kan inzetten tijdens het spelen. Zo beschik je standaard over twee vaardigheden die je krijgt na het uitbreiden van de afdelingen. Als je erg medisch ingesteld bent, dan kun je ervoor kiezen om je te profileren als iemand die zijn of haar teamgenoten helpt met het verkrijgen van leven, door middel van een apparaat. Ben je erg gericht op technische snufjes, dan kun je ervoor kiezen om je omgeving in kaart te brengen, bijvoorbeeld waar geheime objecten liggen waar de vijanden achter schuilen. Een ander handig foefje is het neerzetten van een turret die de vijanden voor jou dood gaat schieten. Genoeg mogelijkheden die niet in deze recensie te proppen zijn.

Ook op het gebied van wapens en uitrusting is er voldoende te doen. Je krijgt een standaard level en naarmate je beter wordt, krijg je ook steeds een hoger level. Bij dat level horen vervolgens ook weer de juiste uitrusting en wapens. Deze zijn onderverdeeld in vijf kleuren. Zo heb je de basisuitrusting in het wit, iets betere wapens en uitrusting zijn groen, de nog betere uitrusting is blauw. Daarboven kom je alleen maar uitrusting tegen die je echt verder gaat helpen tegen de sterkere vijanden. Denk hierbij aan paarse wapens en uitrusting. Maar uiteindelijk is het doel om toch de beste wapens en uitrusting te krijgen, en deze zijn geel, worden exotisch genoemd en daarmee kan je de gehele wereld aan. Verder zijn de uitrusting en wapens zelf in te delen en kun je deze vervolgens ook nog aanpassen met modificaties. Je kunt in totaal wisselen tussen drie wapens waarvan er twee je standaardwapens zijn en één in het geval van nood. Je uitrusting heeft vervolgens ook weer invloed op de schade die je kan doen. Je uitrusting heeft namelijk specifieke attributen die gericht zijn op drie groepen. Zo kan je uitrusting extra punten bevatten voor je gezondheid waarbij je sneller andere spelers kan bijvullen met leven, je kan extra vuurkracht inschakelen of je kan sneller je vaardigheden inzetten. In het begin ben je hier zeker nog niet mee bezig, maar hoe dichter je bij de levelcap van dertig komt, hoe meer je daarmee bezig zult zijn.

Je hoeft The Division niet in je eentje te spelen, want je hebt de vrijheid om samen met maximaal drie vrienden het verhaal te doorlopen. Het probleem is alleen wel dat er geen groot verschil in level mag zijn tussen de spelers. Het spel past zich namelijk aan op de speler die het hoogste level heeft. Midden Manhattan bestaat uit een aantal gebieden die gelimiteerd zijn aan geschikte levels om deze te mogen spelen. Echter wordt dit principe overboord gegooid als er besloten wordt om met anderen mee te spelen die lager dan jij zijn. In dit geval was het zo dat ondergetekende als level 17 met een groep ging spelen waar men gemiddeld 11 was met level. Het resultaat was dat de moeilijkheidsgraad wel iets omhoog ging, maar dat de grotere gevechten zich vervolgens gingen aanpassen aan de hoogste speler. Zodoende bleek dat zij die level 11 waren het moesten opnemen tegen iemand van level 17, die normaal een level zou moeten hebben van 5. Je moet dus echt met een team op hetzelfde niveau blijven als je het gezellig wilt houden voor alle spelers.

Toch biedt The Division ook een andere manier om samen een avontuur aan te gaan in midden Manhattan in de vorm van een Dark Zone. In deze zones is het virus grotendeels begonnen en zijn dus ook de meeste doden gevallen. Deze zones zijn afgesloten van de buitenwereld omdat men daar niet te redden is. In deze zones kan je wel betere uitrusting vinden en wapens. Daarnaast kan je met een speciale munteenheid ook betere uitrusting kopen. Deze zones zijn ook weer gebaseerd op het level dat jij als speler hebt. Verwacht dus niet dat je als level 17 samen met een vriend of vriendin die level 13 is samen kunt spelen. Dit is zeker een puntje waar de ontwikkelaar beter aandacht aan had mogen besteden. Op deze manier wordt je gedwongen om of langer te wachten met spelen van The Division tot die vriend of vriendin tijd heeft of je moet twee personages maken. Erg vervelend, want deze Dark Zones zijn juist erg tof om te bezoeken. De lijkzakken liggen overal en je krijgt er ook een onpasselijk gevoel bij. Het uiteindelijke doel in deze Dark Zone is dat je vijanden doodschiet en diens spullen oppakt, om deze vervolgens te laten escorteren uit het gebied. Daarna kun je terug naar de singleplayer en deze spullen ophalen en wederom gebruiken. Er is alleen één addertje onder het gras. Deze Dark Zone telt gelijk als een multiplayer omgeving en dus moet je rekening houden met je medespelers. Je kan samen met drie vreemden je spullen naar een extraction zone brengen en hopen dat je niet doodgaat door de AI. Maar het gevaar zit hem niet in deze AI, maar in die drie vreemden die met je meegegaan zijn. Spelers kunnen op zo’n moment zich tegen je keren en je doodschieten. Zij gaan dan vervolgens met jouw verzamelde objecten er vandoor en jij hebt er dan niets meer aan. Je moet dus zorgen dat je te allen tijde met een team aanwezig bent.

The Disivion kent dus veel positieve aspecten, maar zoals gezegd is het verhaal er daar niet één van. Ook zijn er andere aspecten die ervoor zorgen dat het spel wat opstartproblemen kent. Zo waren er in het begin moeilijkheden met het activeren van je personage. Maar daar blijft het niet bij. De wereld voelt erg kaal aan en veel objecten blijven telkens ook terugkeren. Tel daarbij ook nog eens op dat textures erg laat inladen waardoor veel in de wereld erg wazig blijft, zoals reclameborden. Ook de missies weten niet op een goede manier te variëren waardoor je erg bezig bent met van A naar B te rennen en onderweg veel mensen om zeep aan het helpen bent. Ook komt daar nog eens bij dat de wereld van The Division erg beperkt is tot het midden van Manhattan. Central Park, een belangrijk onderdeel van het verhaal, wordt niet eens aangedaan. Dit geeft dan wel weer meer ruimte voor toekomstige uitbreidingen omdat je meer zou kunnen ontdekken van Manhattan.