Recensie: Travis Strikes Again: No More Heroes

Samenvatting
Travis Strikes Again leunt te veel op de No More Heroes serie om op zichzelf een goede game te zijn. Als titeltje voor tussendoor is het achter een ander verhaal. Er zit een prima grafische stijl en prima gameplay in voor de echte puristen. De game is op geen enkele plek domweg kapot, maar verhaaltechnisch zal de gemiddelde gamer wat moeite hebben met het wennen aan No More Heroes en wat er allemaal binnen dat universum valt.
6

Wie kijkt naar de lijst met titels die Grasshopper Manufacture heeft gemaakt, komt een divers aanbod tegen op allerlei verschillende spelcomputers. De Nintendo Switch krijgt een spin-off van één van de beste series die Grasshopper Manufacture in hun portfolio heeft. Travis Strikes Again: No More Heroes is een (voor nu nog) exclusieve titel voor de Switch, die laat zien dat volwassen en over the top games het repetoire van de Nintendo Switch prima kunnen aanvullen.

Travis Strikes Again: No More Heroes is een actiegame die jou in de schoenen plaatst van Travis Touchdown… Wie? Juist! Deze naam zal je niet heel bekend voorkomen, maar de fans van No More Heroes kunnen deze naam herkennen als de grote held uit de eerdere No More Heroes titels. Hij is inmiddels met pensioen en slijt zijn dagen in een camper door computerspelletjes te spelen op de Death Drive MKII. Net nu hij rustig aan het gamen is, wordt hij belaagd door een wraakzuchtige honkbalspeler genaamd “The Badman”, die Travis komt vermoorden voor het om het leven brengen van zijn dochter. Net voordat The Badman Travis daadwerkelijk om kan brengen worden beide heren opgeslokt door de Death Drive MKII. Travis moet zich door verschillende games op de Death Drive werken om zo The Badman te stoppen en terug te keren naar de echte wereld.

Zelfs voor een Spin-off is het een mager verhaal, wat maar laat zien dat de meeste games van Grasshopper Manufacture maar weinig nadenkwerk vereisen als het gaat om het verhalende component. Titels uit de stal van deze ontwikkelaar moeten het hebben van hun kermerkende grafische stijl. De games hebben vaak wat weg van de Cartooneske Cell Shading stijlen die bijvoorbeeld ook bij Lollipop Chainsaw en Killer 7 worden gebruikt. Ook Travis Strikes Again valt op door hoe de game er uit ziet. Het is in de meeste gevallen niet om door een ringetje te halen, maar het is genoeg om de game voldoende body te geven. Omgevingen zijn redelijk tot goed doorgegeven hoewel op bepaalde momenten de framerate wat kraakt. Ergens is dat ook niet erg, want games met deze stijl op zowel grafisch als gameplay gebied worden expres ruw afgeleverd. Het valt simpelweg niet heel erg op.

Er zijn verschillende games op de Death Drive MKII die door te spelen zijn. De meeste zijn vooral van bovenaf gezien en hebben een redelijk goede layout voor het spelen van de game. Aanvallen, ontwijken, verdedigen en uiteraard je lichtzwaard opladen zit allemaal op een plek verwerkt die niet al te makkelijk is, maar ook niet onmogelijk. Daardoor kom je soms tijdens het spelen in de problemen, maar aan de andere kant is het wel te doen. Door met de JoyCon’s los te spelen, wordt er ook heel lichtelijk wat bewegingsbesturing toegevoegd aan de bestaande knoppenlayout. Doordat daarmee bepaalde acties wat makkelijker uit te voeren werden verkiezen wij met het spelen van de JoyCon’s los boven de standaard handheld of TV-modus. Het is dus geen game waarbij je vervolgens furieus met jouw handen staat te zwaaien, maar het maakt de game wel iets makkelijker.

Onze gameplaysessies zijn gematigd positief, alles werkt en zit aardig in elkaar. De game verzuipt wel tussen alle andere games en dat is ergens wel zonde. Zeker omdat fans van No More Heroes al lang zitten te wachten op een nieuwe titel in de serie. Het probleem zit dan ook meteen daar in. Zonder context is Travis Strikes Again: No More Heroes niets meer dan een middelmatige titel die pretendeert heel erg goed te zijn. De pluspunten voor deze game zijn zeker aanwezig (en een Cooperatieve modus) en zijn ook zichtbaar, maar het is net niet zo uitgewerkt dat de pluspunten naar voren worden gehaald. Ook de camera weet zich op bepaalde momenten geen houding te geven, wat bij de grotere vijanden tot blinde hoeken en onverwachte aanvallen leidt.

Travis Strikes Again: No More Heroes is een goede game voor de puristen, en een middelmatige game voor de middelmatige gamer – voor zover deze natuurlijk bestaat. Er zijn een aantal pluspunten aan de game op het gebied van grafische stijl en gameplay, maar deze komen niet voldoende naar voren om de game een heel hoog cijfer toe te kennen. Het ligt aan Grasshopper Manufacture wat er nog meer gebeurt met No More Heroes, of in dit geval de Spin-off titels. Laten we in ieder geval hopen dat de volgende game een nieuw volwaardig deel in de serie is, zodat Travis Strikes Again zich in de serie kan profileren als lekker tussendoortje, want dat is het.

Geschreven door
Als klein kind meekijken terwijl papa achter de computer zit, zo is bij Roel zijn liefde voor digitale media begonnen. Nu zijn we 33 jaar verder en is deze enthousiaste redacteur van alle markten thuis. Een rasechte PlayStation gamer, maar wel eentje met een diepgewortelde liefde voor gaming in het algemeen!

Wat is jouw mening?

0 0

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Gemarkeerde velden zijn verplicht *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>

Lost Password

Please enter your username or email address. You will receive a link to create a new password via email.