Het is helaas niet mogelijk om games te beoordelen op enkel hun prestaties. Games zijn ook een product van hun tijd en vooral ook van hun console. Daarom is het misschien raar dat het vechtspel met de ietwat vage titel Under Night In-Birth Exe: Late nu nog voor de PlayStation 3 verschijnt. Een console die titels kent als Street Fighter IV, Tekken Tag Tournament 2 en Mortal Kombat 9 en een tijd waarin onlangs nog het prachtige The Order 1886 is uitgekomen voor de PlayStation 4. Het kan daarom ook niet anders gezegd worden dan dat de game op het eerste gezicht gedoemd is te falen. Maar zoals ik al in de eerste zin aangaf, we moeten dit los zien te laten om de game enkel en alleen te beoordelen op zijn prestaties en aangezien het om een vechtspel gaat voornamelijk op de gameplay.
Waar het in Under Night (de volledige titel telkens herhalen lijkt me onzinnig) in ieder geval niet aan ontbreekt is een hoog anime gehalte. De cutscenes zijn allemaal in het Japans, de personages zien er allemaal cute of heel cool uit, en de gevechten zijn flitsend en vooral ook snel. Dit werkt erg in het voordeel van de game en geeft het dezelfde vibe als een ander vechtspel voor de PlayStation Blazblue. Dit moet niet raar zijn voor de kenners, want Blazblue wordt geproduceerd door Arc System Works, de Amerikaanse producent van deze game. Dus fans van vechtspellen als Blazblue en Guilty Gear zullen zich meteen thuis voelen in deze typische Japanse 2D-fighter. Voor de nieuwkomer daarentegen is de game misschien niet heel erg toegankelijk, mogelijk alleen als je al een fan bent van zowel vechtspellen als anime.
Maar het belangrijkste in vechtspellen is natuurlijk het vechten zelf, en daarin straalt Under Night. De gevechten zijn snel en heeft voor elke speler genoeg mogelijkheden. Enkel ervaring hebbende met Blazblue was Under Night een zonnetje om te spelen en direct plak je verschillende combo’s achter elkaar. Maar ook voor de nieuwkomer ziet de game er explosief en actievol genoeg uit zodat je met buttonbashen ook al een heel eind komt. Gevechten duren over het algemeen ook niet heel erg lang, waardoor potjes snel afgewisseld kunnen worden. Elke vechter heeft ook zijn eigen karakteristieke aanvallen en wapens, waardoor de game ook op dat vlak veel variatie biedt. En dat is ook precies wat de gameplay van deze game zo interessant maakt.
De gameplay is namelijk zo gecreëerd, dat je in elke positie een tactiek kunt hebben. Voor spelers die graag dicht op tegenstanders vechten zijn er combo’s die beginnen met aanvallen voor dichtbij. Voor spelers die tegenstanders liever op een afstand houden zijn er weer combo’s die rangeaanvallen achter elkaar rijgt. Wat de game daarnaast heel sterk doet is de luchtcombo’s. Zodra je een tegenstander de lucht in weet te werken kun je door een combinatie van aanvallen dichtbij en veraf de tegenstander in de lucht houden waardoor diegene niet kan verdedigen. Deze tactiek levert zowel actievolle aanvallen op als bijzonder veel damage bij de tegenstander. Door deze variatie in gameplaystijlen kent Under Night, naast het onder de knie krijgen van alle personages, veel replay value.
Met zestien zeer verschillende personages is ook het aantal personages zeker niet karig. Met de keuze uit zowel mannen, vrouwen en monsters is het leuk om elk personage een keer geprobeerd te hebben.Waarna je na een tijdje al snel vertrouwd raakt met twee of drie vaste personages. Aangezien de gameplay van elk personage zo verschillend is, maak je al snel je keuze uit speelstijl, snelheid en het wapen dat het personage draagt. Zo is Linne een vrouwelijke zwaardvechter die snel is en tegenstanders goed op afstand kan houden. Aan de andere kant heb je het ‘mannelijke’ monster Waldstein dat met zijn sterke handen vecht en weer iets langzamer is, maar de tegenstander goed op zowel korte als lange afstand weet te bevechten. Het is daarom leuk om alle personages te ontdekken en te zien of jouw speelstijl van toepassing is op hun aanvallen en snelheid.
Omdat de personages zo variëren en het spel best wel toegankelijk is voor een Japanse game, is het jammer dat de game vrijwel geen verhaal kent. Er is een soort gat geopend waardoor demonen de wereld inkomen die deze willen vernietigen. Het lijkt mij in ieder geval een goed moment om eens een heerlijk potje te gaan knokken. Daarbij moet ook gezegd worden dat de dialogen pijnlijk saai zijn, helaas een ervaring die bij meerdere NIS Amerika games opvalt, en ook nog eens traag en onbegrijpelijk zijn. Daardoor weten de personages geen moment te groeien in het verhaal en je ook niet het idee geven dat ze weten wat ze aan het doen zijn. Gelukkig voor Under Night is het een vechtspel, waardoor het verhaal nooit echt serieus genomen kan worden. Het blijft alleen jammer dat het op deze manier moet.
Gelukkig weet de game naast gameplay op een andere plek uit te blinken en dat is haar modi. Van modi om te trainen tot arcade, en van online vechten tot time trails, het is allemaal op een enkele disc te vinden. En wat daarin vooral belangrijk is, is dat het allemaal perfect werkt. Vooral in een tijd waarin online heel wat misgaat, is het lekker om weer eens een game te spelen die totaal geen problemen heeft op dit vlak. Toegegeven verliezen zul je zeker vaak doen tegen Japanse tegenstanders, maar zonder enige problemen of vertragingen. De gevechten lopen zowel offline als online soepel en snel, of je het nu met twee spelers op de bank speelt of met tegenstanders van over de hele wereld.
