Wanneer de game begint leren we Marcus Holloway kennen die bezig is met een soort van sollicitatie. Hij probeert lid te worden van de hackersgroep DedSec en dat doet hij door in te breken in het hoofdkwartier en daar zijn eigen profiel te verwijderen. Wanneer dat gelukt is, begint Watch Dogs 2 pas echt. Samen met DedSec gaat hij de strijd aan met Blume, de makers van het veiligheidssysteem ctOS 2.0. Om dat voor elkaar te krijgen moet Marcus flink aan de bak om te zorgen voor meer volgers voor DedSec, die allemaal zorgen voor meer hackingcapaciteit.
Watch Dogs werd destijds behoorlijk gehyped en werd uiteindelijk helaas met gemengde reacties ontvangen. De makers zullen zich hierdoor achter hun oren hebben gekrabd hoe ze dit tweede deel zouden moeten aanpakken en hebben goed geluisterd naar de vele kritieken die er waren. Er is dan ook veel veranderd aan Watch Dogs 2. Ten eerste is de setting anders. Waar we in het eerste deel in het grauwe Chicago zaten, is dit deel gesitueerd in het veel kleurrijkere San Francisco, met daarmee heel veel herkenbare plekken zoals de Golden Gate bridge.
Prettig om te weten is dat je zeker niet per se eerst het eerste deel gespeeld dient te hebben om met Watch Dogs 2 uit de voeten te kunnen. De game is heel duidelijk opgezet zonder benodigde voorkennis. Hacken in de breedste vorm wordt in Watch Dogs 2 onder de aandacht gebracht en de technologie van nu krijgt duidelijk de aandacht. Zo kun je bijvoorbeeld je eigen wapens maken met een 3D-printer, maar ook een quadcopter drone bijvoorbeeld. Ook erg grappig is dat je in één van de missies een pratende auto uit een film zult moeten stelen, en die blijkt dan vervolgens helemaal niet te kunnen praten.
Het zal in het begin even wennen zijn om je al hackend en stealthy door de game te begeven, maar het is mogelijk om vrijwel zonder schieten je door een groot deel van de missies te begeven. Veel is mogelijk op meerdere manieren. Zo lijkt het soms onmogelijk om een deur binnen te gaan zonder deze te hacken, maar soms blijkt dat als je de missie juist heel erg agressief benadert, dat er in dat kamertje dat je niet kon openen, versterking zit en dat die nu net naar buiten komt om jou te pakken. Gelukkig voor jou, laat die persoon vervolgens de deur openstaan. Zo is er bijna continue wel meer dan één manier om iets voor elkaar te krijgen en dat geeft enorme vrijheid.
Toch is Watch Dogs 2 nog lang niet perfect. Waar de missies vaak erg leuk zijn uitgedacht, heb je af en toe het idee dat de balans weer zoek is. Ook is het besturen van de voertuigen in deze game net niet wat je er van verwacht. Soms stuiteren de wagens als het ware over de weg. De besturing is veel te direct en onlogisch, bijna iedere auto rijdt even hard en politie afschudden is zeker geen eitje, want die blijft als een soort elastiekje aan je kleven. Over het algemeen valt dit wel mee, maar soms is het lichtelijk frustrerend.
Daarmee hebben we overigens gelijk een soort missies genoemd die ondanks de besturing best leuk zijn. Het zogenaamde taxi uithangen. In de mobiele telefoon die je bij je draagt kun je namelijk diverse apps downloaden. Een daarvan is natuurlijk de DedSec-app zelf, maar je hebt er nog meer en daarbij hoort ook een soort über-achtige app die je kunt gebruiken om willekeurige mensen op te pikken om een veelvoud van missies voor uit te voeren. De meeste mensen willen gewoon simpelweg van A naar B worden vervoerd, maar af en toe heb je ineens een heel ander soort rit te pakken, zoals de jongedame die als vlogger allerlei autostunts wil filmen. Ineens ga je vliegend door de straten van San Francisco en dat is leuk!
