Cult of the Lamb

Het verhaal van Cult of the Lamb begint bij het offeren van een lam aan vier kwade geesten. Het doel van dit offer is ‘The one who waits’ gevangen te houden. Dit loopt compleet mis wanneer ‘The one who waits’ een aanbod doet dat voor het lam zeer aanlokkelijk is. De keuze is simpel: sterven als een offerande of herrijzen om wraak te nemen. De enige eis is dat je een eigen sekte begint in naam van ‘The one who waits’.

Het nemen van wraak doe je door middel van het opbouwen van een geloofsgemeenschap en het werven van schattige, maar ook zeer loyale volgelingen. Je houdt preken in de kerk om je volgelingen te indoctrineren tot ze als makke lammetjes al je orders opvolgen. Daarnaast kan je je bezig houden met verschillende rituelen, het opbouwen van een dorp en het welzijn van je volgelingen, maar die keus is onderworpen aan de wil van de speler. Ga je een goede leider zijn of hou jij er een Charles Manson-achtige werkwijze op na. De keuze is aan jou.

Hoewel Cult of the Lamb in de meeste opzichten een echte Roguelike lijkt te zijn, speelt het ongeveer net zo lekker weg als de gemiddelde Hack ’n Slash game. De kerkers zijn niet overdreven lastig waardoor de game meer aanvoelt als een Dungeon crawler, zoals bijvoorbeeld Diablo 2. Het is de bedoeling dat je de vier sinistere ‘goden’ verslaat om deze wereld uit hun greep te redden. Dit doe je door over het algemeen een even grote hufter te zijn voor je volgelingen. Redden is misschien ook niet het juiste woord, het is eerder een vijandige overname waarbij het oude management team wordt ‘ontslagen’.

Over Management gesproken, het managen van jou dorp is een heel belangrijk onderdeel van Cult of the Lamb. Hoe meer volgers je hebt hoe beter, maar het onderhouden van deze dorpelingen is geen simpele taak. Je moet het daarom ook niet te groot maken, het is namelijk onmogelijk om iedereen tevreden te stellen. Hierdoor kom je al snel tot de conclusie dat je soms gewoon één van de volgelingen ritueel moet slachten om je eigen belangen te behartigen. Offer een volgeling op en organiseer een begrafenis voor de rest. Op deze manier wordt het je vrijwel nooit kwalijk genomen.

Naast het indoctrineren en opofferen van volgelingen doe je uiteraard ook je best om fijne leefomstandigheden te creëeren voor de sekte. Je bouwt een toilet, wat slaapplaatsen en natuurlijk een demonen oproepkuil. Dit onderdeel van het spel voelt niet alleen bijzonder goed aan, maar heeft ook nog eens voldoende te bieden. Leuke gebouwen plaatsen om je volgelingen tevreden te stellen is eveneens meer dan alleen cosmetisch. Ze geven de speler bijvoorbeeld meer kracht in de kerkers of wapens die kwalitatief beter zijn.

Je kan je volgelingen ook op een expeditie sturen om meer materialen of zelfs geld te verzamelen. Hier zit uiteraard een risico aan vast, want het is namelijk goed mogelijk dat de betreffende volgeling dit niet overleeft of ziek terugkomt. In dit laatste geval loop je het extra risico om terug te komen naar een dorp vol met besmette volgelingen. Het gebeurt wel vaker dat games meerdere gameplay elementen bevatten, maar vaak wordt dit slecht geïmplementeerd. Cult of the Lamb heeft een perfecte balans weten te vinden, waardoor de game overal je aandacht weet vast te houden.

De schattige wezens gaan goed samen met de duivelse ondertoon die het spel neerzet. De graphics zijn vergelijkbaar als in de game ‘The binding of Isaac’. Al is het geen grote titel zoals bijvoorbeeld ‘Xenoblade Chronicles 3’ of ‘Tiny Tina’s Wonderlands’, deze is game alsnog een van de betere Devolver Digital titels. Het zijn uiteraard geen ‘Mindblowing’ graphics, maar soms is schattig en bescheiden simpelweg beter dan hyperrealistisch. Dat heeft Massive Monster met Cult of the Lamb ook meer dan bewezen.

Zoals je ondertussen waarschijnlijk gewend bent van Devolver Digital, zijn ze weer eens in zee gegaan met een geweldige kleine studio. Massive Monster heeft nog niet heel veel games uitgebracht maar ze tonen met Cult of the Lamb hun creativiteit en talent. De verschillende gameplay elementen creëren samen niet alleen een fantastische game, maar zijn ook los van elkaar een hoog cijfer waard. Het gek genoeg schattige satanisme van Cult of the Lamb krijgt dan ook een acht, maar zou voor de indie liefhebber zelfs een negen kunnen zijn.