Kung Fu is bij veel mensen op de wereld geen onbekende term. Meestal wordt de link met Bruce Lee en Jackie Chan al snel gelegd. Dat is ook geen verrassing gezien de populariteit van het filmgenre in het verleden. In games is het maar weinig voorgekomen, buiten vechtspellen als Tekken om. Met hedendaags realisme in games zou je verwachten dat het toch mogelijk moet zijn. Dit dachten de mensen bij Sloclap in ieder geval wel toen ze Sifu gingen ontwikkelen. Lees hier het antwoord op de vraag: ‘Is Sifu het spelen waard?’
Een verhaal over wraak
In de eerste momenten van Sifu speel je de moordenaar van de oorspronkelijke Sifu. Een oud-leerling van de grootmeester vermoord hem om zijn geheime techniek te bemachtigen. Het kind is getuige van deze moord en zweert wraak te nemen op zowel de handlangers als de moordenaar. Als klein kind is deze missie volstrekt onmogelijk. De jonge Sifu besluit daarom te trainen tot twintig jarige leeftijd om dit doel te bereiken.
een 20-jarige Sifu
Wanneer het moment aangebroken is ga je de lijst met doelwitten afwerken. Eerst de Botanist, dan de Fighter, net zo lang tot je de lijst helemaal hebt afgewerkt en je je wraak hebt verwezenlijkt. Het laatste gevecht is met de Leader genaamd Yang, de persoon die je vader heeft vermoord. Dan is het doel bereikt waar Sifu acht jaar voor heeft getraind. Verder is er weinig verhaal, op de informatie die je verzamelt in de verschillende levels na.
Denk als een Kung Fu meester
Sifu is een lastige game die de moeilijkheidsgraaddiscussie wéér heeft aangewakkerd op het internet. Wanneer je het spel speelt snap je al gauw waar deze controverse vandaan komt. De gevechten zijn namelijk snel en intuïtief, daarom moet de speler wel eerst wat skills vergaren. Grote groepen tegelijk bevechten is een fijne ervaring voor de één, maar een ondraaglijke hel voor de ander.
Sifu Takedown met een knuppel
Dit komt niet door de redelijk simpele combo’s, maar door het leeftijdssysteem. Sifu draagt namelijk vijf gouden munten bij zich waarmee je de dood kan omzeilen. Dit kost echter wel een levensjaar bij de eerste keer, de tweede keer twee jaar en opwaarts tot de munten op zijn. Wanneer de munten op zijn is het natuurlijk Game Over voor de speler. Gelukkig zijn er nog wat vijanden met een herkenbare aura om zich heen. Door deze vijanden te verslaan krijg je één munt terug, maar de leeftijd verandert helaas niet.
Takedowns en wapens zijn een dubbelzijdig mes
Sifu gebruikt de posture-balk die From Software-fans zullen herkennen uit Sekiro: Shadows Die Twice. Wanneer de posture van een vijand is gebroken dan kan je een takedown uitvoeren. Hier zit echter een risico aan vast, want het is namelijk mogelijk dat deze vijand je blokt en sterker terugkomt met een volle levensbalk. Wanneer dit gebeurt is de beste tactiek om de andere vijanden zo snel mogelijk uit te schakelen. Deze kunnen namelijk niet meer hetzelfde uithalen en zijn vaak makkelijker neer te halen.
Een 40-jarige Sifu
Wat wapens betreft is alles redelijk vanzelfsprekend met een paar mogelijkheden om rekening mee te houden. Nagenoeg alle flessen kunnen gebruikt worden om te gooien voor een snelle takedown. Vooral als je dit doet bij een nietsvermoedende vijand, omdat dit meteen de posture breekt. Let wel op met het gooien van voorwerpen, want soms kunnen vijanden ze vangen en terug gooien naar Sifu.
Knuppels, bezems en stalen buizen kunnen goed gebruikt worden om het gevecht naar je hand te zetten. Een goed geplaatste klap kan er wel voor zorgen dat Sifu het wapen op de grond laat vallen. Dit creëert voor vijanden natuurlijk de mogelijkheid deze op te pakken en tegen je te gebruiken. Een snelle tackle of greep kan dit probleem gelukkig wel verhelpen, maar de flow van het gevecht keert snel tegen je.
Het scherm wanner je dood bent gegaan
Raytracing en controllerfuncties
Voor een minder grote titel maakt Sifu uitzonderlijk goed gebruik van raytracing. Dit geeft de tekenfilmachtige game toch een vleugje realisme. Dit is vooral goed te merken in het tweede level waar de verlichting zichtbaar is op zowel Sifu als de verschillende oppervlaktes en plassen op de vloer. Het team is in dit level ook los gegaan met verschillend gekleurde flikkerende lichten op de dansvloer.
De PlayStation 5 controllerfuncties zijn ook goed vertegenwoordigd in Sifu. De bovengenoemde flikkerende lichten voel je in de trilfunctie. De bas in de muziek op de dansvloer voel je in verschillende gradaties afhankelijk van waar je staat. Heel duidelijk voelbaar op de dansvloer en heel licht wanneer je nog in de garderobe staat voor je binnen stapt. Je voelt ook verschil tussen geslagen worden met een houten of stalen honkbalknuppel.
Sifu in de Club
Voor casual gamers
Het team van Sloclap heeft onlangs laten weten dat er plannen zijn om een easy-modus toe te voegen aan Sifu. Dat is waarschijnlijk goed nieuws voor sommige mensen die het spel niet door kunnen komen zonder wat extra hulp. Helaas neemt het waarschijnlijk wel wat weg van de ervaring zoals die oorspronkelijk bedoeld is. Voor de echte sadomasochisten onder ons wordt er ook een moeilijker niveau toegevoegd. Op dit moment is nog niet bekend wanneer dit zal worden toegevoegd.
Permanente skills
Vanwege de permadeath in Sifu heeft het team een belangrijke optie toegevoegd. Normale skills die je koopt zijn verdwenen wanneer de speler Game Over is. Heel vervelend, maar om dit te omzeilen kan je de skills permanent vrij spelen. Dit geldt echter alleen voor vechtskills en niet voor extra posture of soortgelijke upgrades. Dit maakt uiteraard verschil, want meer mogelijkheden betekent uiteraard ook dat je beter terug kan vechten tegen grote groepen.
The Fighter
Naast de vechtskills zijn er natuurlijk ook upgrades voor posture en de duurzaamheid van wapens. Dit kan goed van pas komen, want een wapen kan al het verschil maken in het gevecht. Voeg hier een upgrade aan de effectiviteit van het wapengebruik toe om Sifu in een echte meester te veranderen. De meest belangrijke upgrades vragen wel een minimale score in het huidige level om ze te mogen kopen. Dus de skills zijn niet makkelijk te vergaren.
Het oordeel
Als je dit allemaal bij elkaar zet spreek je over een fantastische ervaring. De game blijft de speler uitdagen om zichzelf te verbeteren, maar geeft ook voldoende handvatten om dit makkelijker te maken. De tekenfilmgraphics in combinatie met raytracing geven de game toch een realistisch gevoel. Easy-modus zal het voor wat meer mensen mogelijk maken het spel uit te spelen, maar de ervaring zal er iets onder lijden. Met dit alles bij elkaar verdient Sifu een 8,5.
Een 30-jarige Sifu