Wie zeebenen heeft, vindt de schatten voor het oprapen. Jouw droom om kapitein te worden van een piratenschip en de schrik van de Zeven Zeeën te worden komt nu eindelijk uit! Althans, digitaal dan. Skull and Bones biedt je de kans om de gloriedagen van de piraterij te beleven, samen met vreemden en vrienden. Jaag jij je tegenstanders naar de kelder of verander je in haaienvoer? Boezemt jouw naam de grootste angst in of ben je nog niet eens een voetnoot in de geschiedenis van de zeevaart? En: is het de moeite waard om daarachter te komen met behulp van dit ontelbaar vaak uitgestelde spel?
Na jaren van ontwikkeling en de grootste twijfel bij het publiek of het ooit wel zou verschijnen, is de lancering van Ubisoft’s Skull and Bones eindelijk daar! De eerste trailers verschenen in 2017, maar de ontwikkeling begon vier jaar daarvoor. De op zichzelf staande titel had aanvankelijk de vorm van een uitbreiding voor Assassin’s Creed IV: Black Flag (2013). De volgende jaren werden de zeilen letterlijk steeds bijgezet. Uitstel, wijziging van concept en grootte, een nieuwe setting, een metamorfose van de gameplay en meer passeerden de revue. De verschoven deadlines maakten het voortbestaan van het spel uiterst onzeker, maar Skull and Bones hield het hoofd toch kranig boven water. Althans, tot nu. Het woord is op dit moment namelijk aan spelers en critici, die moeten bepalen of hun verwachtingen worden waargemaakt. En hoe het spel zich verhoudt tot andere titels met een vergelijkbare gameplay en/of setting.
Hijs de zeilen!
In een recensie is dit nou echt de perfecte plek om onze lezers het een en ander uit te leggen over het verhaal van het besproken onderwerp, maar zo veel narratief zit er niet in. En natuurlijk is je eigen koers bepalen hartstikke leuk, maar dit ‘plot’ is wel érg mager. Hm. Misschien dat daarom de titel Skull and Bones gekozen werd. Edoch, ‘vel over been’ is een te groot compliment voor dit verhaal.
Na een verloren zeestrijd word je door twee voormalige bemanningsleden van het schip waar je op diende uit het water gevist. Ze besluiten meteen om jou tot kapitein te bombarderen, omdat… geen idee. Misschien zijn ze dodelijk allergisch voor verantwoordelijkheid, weet jij veel. Enfin. De lokale hoge pief onder de zeerovers promoveert jou tot zijn beschermeling en stuurt jou om boodschappen. Je weet wel: plunder dat schip, vind die grondstof, knip m’n teennagels, etc. Gaandeweg ben je bezig om je naam te vestigen, waarna je allianties noodzakelijk zullen schiften. En daarna gaat hetzelfde riedeltje door. The grind is real, people.
De beste stuurlui staan niet aan wal
De vuurgevechten aan boord van je schip zijn best intens en komen het spel ten goede. De ene tegenstander is sterker dan de andere en wie weet varen er andere schepen van diezelfde factie in de buurt die het je extra moeilijk maken. Of meer buit opleveren, natuurlijk.
Er zijn havens die je kunt bezoeken. Daar vind je handelaren en andere ruilposten waar je je schip, kleding, wapens en meer kunt laten aanpassen en upgraden. De vormgeving van deze omgevingen is, net als je schip en de wateren die je bereist, degelijk tot mooi te noemen. De sfeer zit er dus best goed in. Zodra je voet aan wal zet, ga je op verkenning in third-person, wat je zou doen denken dat je in deze modus ook actief queestes zou moeten voltooien, maar niets is minder waar. Alle actie vindt plaats aan boord van je schip, zelfs het vergaren van grondstoffen. Dus ja, ook het omhakken van bomen ten einde hout te vergaren voor de scheepsbouwer gaat op deze manier. Je krijgt een prompt en moet goed timen om het beste eruit te halen. En daarna vaar je gewoon lekker door.
Handeldrijven met een haven of nederzetting is mogelijk. De keuze om die te plunderen heb je echter ook. In dat geval krijg je een cutscene van je bemanning die van boord springt, gewapend en al… en vervolgens mag je wachten op je vaartuig tot ze in hun opzet slagen. Of niet.
Pirates are live
Live-service, welteverstaan. Skull and Bones is ontworpen om de speler aan zich gebonden te houden door in de toekomst nieuwe content te creëren en aan te bieden. En daar zit dan een prijskaartje aan vast. Maar waarom zou je dat in vredesnaam doen wanneer de basisinhoud niet goed genoeg is? Het is niet eens mogelijk om het hele spel solo te voltooien. Sommige missies vereisen samenwerking met andere spelers, wat in het ideale geval optioneel zou zijn. Bovendien werden de impopulaire micro-transacties toegevoegd. Cosmetische aankopen voor je schip en bemanning vereisen een speciale valuta waarvoor je je portemonnee zult moeten trekken. Heel misschien loont dat de moeite voor diehard fans, maar niet voor de gemiddelde consument die absoluut geen hart en ziel in Skull and Bones kan of wil steken.
What shall we do with the broke(n) game(r)?
Op het land rondlopen als je personage dient geen enkel doel. Het inmiddels klassieke Sid Meier’s Pirates! (2004) laat je deze interacties uitvoeren via menu’s, zonder dat je iets mist qua gameplay. De setting van dat spel is hetzelfde. Sterker nog, in tegenstelling tot Skull and Bones kun je in deze game wèl historische piraten tegen het lijf varen, zoals Henry Morgan, Jack Rackham en Blackbeard. Ubisoft zaagt de poten onder hun eigen stoel weg door het ontbreken van dergelijke figuren in hun nieuwste titel. Hoe kun je nu spreken van de bloeitijd van de piraterij zonder de zeerovers toe te voegen die hier naam aan gaven?
Een andere game met hetzelfde thema, Sea of Thieves (2018) had een trage start, maar kreeg gaandeweg van zowel critici als spelers steeds meer positieve reacties. De ambiance is natuurlijk wel luchtiger en meer cartoonesk, maar er is genoeg te zien en doen en het samenspel met vrienden geeft veel voldoening. Wil je liever solo naar hartenlust andere schepen aanvallen en hun kostbare lading in eigen zak steken? Dan verwijzen we je graag naar Starfield (2023). Hierin kun je je naast onder andere Constellation en the UC Vanguard ook aansluiten bij the Crimson Fleet, de schrik van de Zeven Ze- pardon, Melkwegen.
Walk the plank!
Kortom, er is gewoon te weinig te doen in Skull and Bones om het lange wachten te rechtvaardigen. Wellicht gaat dit in de toekomst ten goede veranderen, maar het valt nog te bezien of de karige gameplay in de loop van tijd zal worden verbeterd. Het gebrek aan verhaal of karakterontwikkeling verhindert een band met je personage. En daarmee zinkt ook het doel om deze game te spelen rap naar de bodem.
En toch is Skull and Bones een piratengame in hart en nieren! Zeerovers laten hun slachtoffers immers met niets achter. Overeenkomstig plundert Ubisoft je portefeuille en houd je louter het geraamte over van wat een cool spel had kunnen zijn.
Hebben wij te streng geoordeeld, ben je het met ons eens of heb je vragen? Laat het ons weten in de comments!
