The Quarry
Er is niets heerlijkers dan om ’s zomers op kamp te kunnen gaan. Dat denken ook een aantal jongeren die kampleiders zijn voor een zomer in Hackett’s Quarry. Nadat de laatste kinderen zijn opgestapt is het aan de groep om de laatste rommel op te ruimen en ook hun spullen te pakken om zich klaar te maken voor een nieuwe schoolperiode. Zo ver komt het echter niet, want onbedoeld blijft de groep nog een extra nacht plakken op het kampterrein. Wat volgt is een nacht om nooit meer te vergeten.
Bovenstaande klinkt misschien wel als de ideale horrorfilm waar we er al tig van hebben gehad. Het grootste voordeel van dit verhaal is dat je het zelf mag controleren. Iets wat we wel gewend zijn van Supermassive Games. De laatste jaren zijn zij alleen maar bezig met het maken van dit soort spellen. Namelijk games waarbij jij als speler zelf het einde mag bepalen. Maar misschien nog belangrijker, bepalen wie er het einde weet te halen en wie er net voor de eindstreep nog moet sneuvelen.
Supermassive Games
Zoals gezegd is Supermassive Games wel iets gewend met het maken van dit soort games. In 2015 durfden zij het aan om Until Dawn te maken, een soortgelijke game waarbij een groep jongeren het moeten overleven. Daarmee sloeg de studio een duidelijke pad in. Voor Bandai Namco ging de studio aan de slag met The Dark Pictures Anthology-serie. Doordat de studio deze serie ontwikkeld krijgen zij steeds meer ervaring in het creëren van games waarin je als speler zelf het verhaal ‘vertelt’. The Quarry is wel iets anders dan de games van The Dark Pictures Anthology, ze zijn namelijk wat uitgebreider dan dat je gewend bent. Je kunt daarom dit spel het beste vergelijken met bijvoorbeeld Until Dawn. Er zijn veel overlappingen, maar daarnaast vooral elementen die ook verbeterd zijn.
Welkom op Hackett’s Quarry!
Allereerst is het belangrijk om de personages te leren kennen. Immers ga jij als speler beslissen of de personages blijven leven of niet. Maar om er even goed in te komen is het ook belangrijk om gelijk de nare sfeer mee te krijgen en de basis te leggen waar je op voort gaat borduren tijdens het spelen. Dit komt in de vorm van de personages Laura en Max. Samen zijn zij laat op de avond onderweg naar Hackett’s Quarry om deel te nemen als kampleiders. Echter strandden zij al snel en dat daarbij een nogal eigenaardige politieagent hen komt ‘ helpen’ is ook niet bevorderlijk. Na aankomst op Hackett’s Quarry kom je er al snel achter dat er iets niet pluis is, met als gevolg dat de eerste gemaakte keuzes al gelijk bepalend zijn voor de rest van het spel.
Wat volgt is een kleine sprong in de tijd waarbij je de andere kampleiders afscheid ziet nemen van de groep jongeren. Je leert daar voor het eerst kennis maken met Nick, een nogal op zichzelf aardige jongen. Maar ook de andere kampleiders krijgen de tijd om zich voor te stellen aan jou. Zo leer je Jacob kennen, een best stoere jongen die een oogje heeft op Emma. Emma is op haar beurt een populaire meid die alles met haar telefoon vastlegt voor haar volgers. Dan is er ook nog Dylan, een introvert persoon die besluit om eens extravert te zijn in de groep, een rol die hem best goed ligt. Anderzijds hebben we Nick, een verlegen jongen waar het meisje Abigail een oogje op heeft. En als laatste hebben we nog Kaithlyn, een zelfverzekerde jonge dame.
Even rustig beginnen
Het begin van dit soort games hebben altijd even een sterke aanloop om daarna rustig op gang te komen. Ook dat is het geval bij The Quarry. Je leert de groep en de onderliggende verhoudingen beter kennen. Het voordeel daarvan is dat je zo beslissingen kunt maken voor jezelf, zoals wie je zo snel mogelijk dood wilt laten gaan en wie je absoluut niet dood wilt laten gaan. Het geeft je ook de kans om rustig de omgeving te verkennen en wat zaadjes te planten voor later in het spel. Daarnaast geeft het je een groot gevoel van veiligheid én dat je zelf het heft in eigen hand houdt.
Toch blijkt dit uiteindelijk schone schijn. Het is alles behalve veilig op het kamp en een aantal relatief veilige keuzes op het begin zijn erg bepalend voor het einde van het spel. Het is daarom belangrijk om vanaf het moment dat je begint scherp te blijven in het maken van keuzes.
Komt op hetzelfde neer
The Quarry heeft last van het fenomeen waar de andere soortgelijke games ook last van hebben. Je hebt veel vrijheid in het maken van keuzes en iedere keuze is dan ook weer verbonden aan een gevolg. Echter, iedere keuze brengt je eigenlijk naar hetzelfde doel. Iedere keuze die je maakt wordt ook vastgelegd voor je. Daarmee kan je het pad zien dat je gekozen hebt. Door de hoeveelheid keuzes zijn er in totaal iets meer dan 180 eindes, maar uiteindelijk zijn er maar twee grote eindes. De andere eindes zijn vooral gebaseerd op wie je wanneer hebt laten doodgaan of hebt laten leven. Daarmee heb je veel vrijheid voor tussendoor, maar het brengt je wel naar hetzelfde moment.
Dit is een veelvoorkomend probleem bij de games van Supermassive Games. Het geeft je een schijngevoel van dat het einde geheel onvoorspelbaar is. Desondanks zijn de keuzes die je tussendoor maakt wel erg vermakelijk. De horrorclichés vliegen je rond de oren en het is dan ook leuk om zelf daar de regisseur in te zijn. Zeker gezien er ook een modus is waarbij je de gehele game kunt laten afspelen als een film. Je hoeft dan geen enkele keuze te maken. Een leuke feature als je benieuwd bent naar wat zal gebeuren als je iedereen dood laat gaan of laat leven. Mocht je daar geen zin in hebben dan kan je lekker de couch co-op-modus starten. Of, als je nog een paar weken wacht, dan kan je ook online een vriend of vriendin uitnodigen om je te helpen met bepaalde keuzes.
Wat slordigheden
Hoe leuk The Quarry ook is, toch kent de game een paar slordigheden. Dit heeft vooral te maken met momenten waarbij vuur of water komt kijken. Er is veel aandacht besteed aan de gezichtsanimaties en omgevingen. Echter, wanneer je het water in springt of er explosies plaatsvinden, dan is dat best lelijk. Dat zijn kleine details, maar gezien het een filmische ervaring moet voorstellen zijn het wel punten die opvallen.
Misschien ook jammer is de inzet van de tarotkaarten die je onderweg kunt vinden. Deze kaarten geven je visioenen van wat er verderop in het spel kan gebeuren. Je kunt meerdere kaarten vinden, maar je kunt ze alleen tussendoor inleveren bij een waarzegster. Als je er tijdens een hoofdstuk vier vindt, dan mag je maar één van de vier inleveren. Best jammer als je meer wilt weten over wat er mogelijk is om te kiezen, want niet iedere keuze waarvan jij denkt dat die goed is, is ook per se goed. Ondanks deze slordigheden is The Quarry wel een waardige spirituele opvolger van Until Dawn en kan je geen genoeg krijgen van dit soort spellen.
€22,95
Op voorraad. Voor 18:00 uur besteld, morgen in huis
Gratis verzending!
