Wie herinnert het zich niet? De jongere generatie waarschijnlijk, maar een hoop van ons zijn opgegroeid met spelletjes spelen achter een computer met Windows 95 of 98. Dit geldt ook voor de allereerste versie van The Sims, die uitgebracht werd voor deze versie van Windows, op cd-rom wel te verstaan. Wie het spel kocht in de winkel was waarschijnlijk de eerste paar uur al gefrustreerd, want de installatie van dit prachtspel kon al gauw twee uur of langer duren, vooral op de oudere PC’s.
Als het dan toch eindelijk gelukt was kon je aan de slag met je Sim-familie. Kiezen hoeveel gezinsleden, van welk geslacht, of het een volwassene is of een kind, en welke karaktereigenschappen ze krijgen, het kon allemaal. Sindsdien zijn de Sims-spellen alleen maar uitgebreider geworden, maar zeker voor die tijd was het spel behoorlijk gevarieerd, vernieuwend en zag er, toen ten minste, best gelikt uit. The Sims zorgde ervoor dat het spelen van games een heel nieuwe dimensie kreeg: er was geen doel op zich om het spel te winnen, je kon in principe eindeloos doorgaan met het spel. 
Ook verouderden je Sims in dit deel niet. Je volwassenen bleven gewoon volwassen en daardoor werden sommige mensen wat creatiever (en vooral kwaadaardiger) om sommige karakters toch uit te schakelen. Je Sim lekker baantjes laten trekken in het zwembad en intussen het trapje weghalen, je Sim opsluiten in een lege kamer en langzaam laten creperen, je Sim opsluiten terwijl het fornuis in brand is gevlogen… Je kan het zo gek of sadistisch niet bedenken of het is wel door iemand gedaan in het spel.
Naast deze gekkigheid was het natuurlijk ook erg leuk om te bouwen. Oorspronkelijk was The Sims zelfs gecreëerd als een bouwspel, maar later werd het simulatie-element er nog extra aan toegevoegd. Je kon het huis inrichten hoe je wilde: mooie parketvloeren, structuurbehang, mooie lik verf, noem maar op, kies maar uit. Tenminste, als je het geld ervoor had. Standaard was je Sim-gezin namelijk niet bijzonder bedeeld en was het de bedoeling om simoleons, de valuta in het spel, te verdienen door te werken. Wie te ongeduldig was om op die manier geld bij elkaar te sprokkelen koos ervoor om de ‘cheat’-weg in te slaan. Met Ctrl-Alt en C werd het cheatscherm geopend, alwaar je een scala aan cheats kon invullen. Het meest gebruikt was nog wel ‘Klapaucius’, gevolgd door ‘!;!;!;’, om je geld snel te vermeerderen. Kinderen van die tijd hebben nog nooit zo lang op die twee leestekens achtereenvolgens zitten rammen (althans, voordat ze uitvonden dat Ctrl+C en Ctrl+V sneller werkte).
Maar toch was de geld-cheat vooral leuk als je zin had om eens uitgebreid te verbouwen en ongelimiteerd hierin de mooiste paleisjes neer te zetten. Was je daarop uitgekeken, of zag je dat sowieso op die manier niet zitten, dan was de normale ‘vanilla’-manier van spelen ook ontzettend leuk. Hoe kun je je tenslotte nou beter vermaken dan net te doen alsof je een ander persoon bent? The Sims was zo’n succes dat er voor dit spel nog zeven uitbreidingspakketten zijn uitgebracht, zoals Het Rijke Leven en Beestenboel. Sinds dit eerste Sim-spel in 2000 zijn er nog drie vervolgen op gekomen, met elk ook de nodige uitbreidingen.
