Vakantie naar Relaxië
Tijdens zijn vakantie naar het exotische eiland Relaxië krijgt Wario de mysterieuze vormstenen in handen en moet hij het opnemen tegen een aantal oeroude wachters. Wario is niet alleen op vakantie, maar samen met het bonte gezelschap dat ook in de vorige WarioWare-spellen van de partij was. Ook zij belanden allemaal in een uitzonderlijke situatie in verschillende uithoeken van het eiland.
Poses aannemen
Zoals het een Wario Ware-spel betaamt volgen een tal van microgames zich in raptempo op. Elke zeer korte, uiteenlopende opdracht moet in enkele seconden voltooid worden. Hoe langer je het volhoudt, hoe sneller de opdrachten elkaar opvolgen. Slaagt de opdracht niet, dan verlies je een leven en ga je door met de volgende, net zolang tot alle vier levens op zijn. Om de zoveel ronden volgt een ‘laatste level’. Deze duren iets langer, moeten worden gehaald en leveren een extra leven op als de opdracht slaagt.
Wanneer je alleen of met z’n tweeën speelt, speel je met een Joy-Con in elke hand. Gaandeweg leer je allerlei poses, zoals ‘touwtrekken’ waarbij je twee vuisten voor je houdt alsof je touwtrekt of ‘kip’ waarbij je een kip imiteert met een vuist voor je neus en een voor je achterwerk. Voor het begin van elke microgame hoor en zie je welke pose je aan moet nemen, wat het startpunt vormt van de volgende microgame. Datzelfde geldt overigens ook voor de drie- of vier spelersvariant, alleen heeft elke speler dan slechts één Joy-Con vast, met een tweede loze vuist als gevolg.
Paniek met tweespelerstand
Het verhaal spelen met z’n tweeën in co-op is veruit de leukste spelmodus, met een mix van microgames die door een van de twee, of samengespeeld moeten worden. Wanneer de microgame door één speler wordt gespeeld, krijgt de ander een herkansing als de opdracht mislukt. De tweepersoons-microgames gebruiken vaak twee verschillende poses, wat samenwerking nog belangrijker maakt. Naarmate je samen verder komt slaat de paniek steeds vaker toe en dat zorgt voor hele grappige situaties. Zeker wanneer je de microgames voor het eerst speelt is het fijn dat de andere speler eventueel kan herkansen, want het is niet altijd meteen duidelijk wat je moet doen.
Feeststand is een domper
Zo leuk als de tweespelerstand is, zo teleurstellend is de feestmodus met drie of vier spelers. Het speelbord met dobbelstenen en lopende pionnetjes halen de vaart er flink uit, wat wel een belangrijk deel is van wat WarioWare zo leukt maakt. Daarnaast begint de microgame pas als iedereen de goede pose heeft aangenomen, wat best lang kan duren. In de gewone variant heb je pech als je niet op tijd de pose aanneemt, maar in de feeststand krijgt iedereen alle tijd om de houding aan te nemen.
Daarnaast speelt elke speler in de feeststand niet met twee, maar met slecht één Joy-Con. Het spel heeft veel meer moeite met het registreren van de houdingen en de bewegingen, die ook nog eens makkelijk te omzeilen zijn. Wie daadwerkelijk rechtop staat en zo goed mogelijk de opdrachten uit probeert te voeren, heeft het een stuk moeilijker dan degenen die blijven zitten en ogenschijnlijk willekeurig met hun Joy-Con schudden. Daarnaast speel je dan ook tegen elkaar, wat in dit geval minder leuk is dan samenwerken naar een nieuwe highscore.
Bewegingsregistratie werkt heel goed
Over het registreren van bewegingen gesproken, in de verhaalstand werkt dat heel goed. Zelden zul je het gevoel hebben dat je de opdracht goed uitvoerde, maar dat het spel dat niet goed registreerde. De microgames die gebruik maken van de infraroodsensor zijn het lastigst om onder de knie te krijgen. Hierbij moet je bijvoorbeeld een aantal vingers op steken voor de sensor in de Joy-Con en hoewel dat uiteindelijk goed werkt, moet je de truc even doorkrijgen. De afstand tussen de sensor en je hand moet zo groot mogelijk zijn terwijl je het koordje om je pols hebt zitten. Het koordje om je pols is dit keer wel écht belangrijk, want met microgames als lassowerpen moet je de Joy-Con daadwerkelijk weggooien. De afwisseling is héél groot, want alsof alle verschillende poses nog niet genoeg zijn, moeten ze soms gecombineerd worden met het indrukken van een of meerdere knoppen.
