Het is verbazingwekkend hoeveel tijd we tegenwoordig doorbrengen met het kijken naar een beeldscherm en hoeveel verschillende dingen we dan zien. De redacteuren van de Film-, Serie- en Game-afdeling zien dit echter als een pluspunt en daarom vertelt iedere woensdag een redacteur iets over zijn of haar week in beeld. Deze week is het de beurt aan Michael.
Afgelopen week was eigenlijk een hele rustige week op gebied van films, series en games, in ieder geval rustiger dan normaal. Ik heb mijn wekelijkse bezoekje aan de sneak preview in de bioscoop overgeslagen en met onder andere mijn diploma-uitreiking, een barbecue met collega’s en een dagje op de Zwarte Cross bleef er maar weinig vrije tijd over. Gelukkig had ik nog wel tijd voor mijn vaste prik op zondag: Orphan Black. Het laatste seizoen van deze fantastische serie laat mij namelijk week naar week weer met kippenvel achter, hunkerend naar nog een aflevering.
Na vier seizoen vonden de makers het tijd om het verhaal rondom hoofdrolspeelster Sarah af te ronden. Het bijzonder complexe en spannende verhaal komt tot dan nu toch echt tot een ontknoping. Met nog maar slechts vier van de tien afleveringen resterend neemt de spanning steeds meer toe. Doordat Netflix elke week een aflevering online zet op zondag, omdat de Amerikanen ’s zaterdagsavonds Orphan Black op de televisie kunnen kijken, groeit de spanning steeds verder. Krijgt deze serie een waardig eind? Ik denk het wel, maar dat weten we pas zeker over een maand.
Alvast op zoek naar een vervanging voor het gat dat Orphan Black achter zal laten ben ik gaan rondneuzen in het aanbod van Netflix. Ik ben begonnen aan de serie The Missing. Een verhaal dat gaat over de ontvoering van de jonge Olly. Zijn ouders zijn natuurlijk kapot van verdriet en doen alles wat ze kunnen om hun zoon terug te vinden. Er is een oud-rechercheur die ze blijft steunen. Het verhaal schakelt continu tussen het heden en het verleden, dus je moet er wel heel erg je aandacht bijhouden. Dat wil dan helaas niet helemaal lukken, want de serie weet niet mijn volledige aandacht vast te houden. Toch ben ik wel benieuwd naar de ontknoping, maar of die ik nog ooit ga zien…
Op het gebied van games trof ik deze week iets leuks en iets vervelend aan bij thuiskomst. Beginnend met een pakketje waarvan ik blij was dat die al was bezorgd: drie displates – posters gedrukt op metaal. Ik had een week geleden namelijk drie ontwerpen besteld die ik heel erg tof vond. Drie afbeeldingen gebaseerd op The Legend of Zelda. Aan het ophangen ben ik alleen nog niet toegekomen. De minder blijde verrassing was een puppy die het nodig vond om een etui met 3DS-games van tafel te grissen. Na een gezellig etentje als afsluiter van mijn diploma-uitreiking werd ik teleurgesteld door het feit dat Mario Kart 7 en nog een paar andere spellen voorzien zijn van een paar flinke tandafdrukken.
