Het is verbazingwekkend hoeveel tijd we tegenwoordig doorbrengen met het kijken naar een beeldscherm en hoeveel verschillende dingen we dan zien. De redacteuren van de Film-, Serie- en Game-afdeling zien dit echter als een pluspunt en daarom vertelt iedere woensdag een redacteur iets over zijn of haar week in beeld. Deze week klaagt Sylvano over de hoeveelheid games.
Het einde van het jaar is in zicht en dat kan qua games maar één ding betekenen: tijdgebrek! Er zijn afgelopen drie maanden veel games uitgekomen die ik amper of nog niet heb aangeraakt. En dat is toch best wel zonde. Ik heb vooral last van het probleem dat ik in deze periode van het jaar een gat in mijn hand heb. Een figuurlijk gat wel te verstaan. Iedere nieuwe game die uitkomt en waarvan ik denk: ‘die moet ik hebben!’, die koop ik dan ook. Het begon eind augustus al, namelijk Mario + Rabbids: Kingdom Battle. Deze wilde ik hebben omdat het mij leuk leek en dat mijn Switch weer eens werd aangezet. Vooralsnog heb ik deze titel nog niet aangeraakt, op het weghalen van de seal na dan.
En wat dacht je van oktober? Cuphead heb ik gekocht en heel kort gespeeld omdat het recensie-exemplaar van The Evil Within 2 op de deurmat viel. Toen deze klaar was, was het tijd om andere games te gaan kopen om ook te gaan spelen. 27 oktober was zo’n dag waarbij iedere uitgever wel om mijn geld riep. Gelukkig bleek de schade wel mee te vallen. Ik kreeg het recensie-exemplaar van Assassin’s Creed: Origins voor de Xbox One en dus was een aanschaf van een PlayStation 4-versie niet nodig. Toch vertrok ik die ochtend met de auto naar Middelburg om bij de GameMania twee oudere games in te leveren zodat ik met een blij gezicht de winkel verliet met Super Mario Odyssey in mijn hand. Ik reed snel naar huis, want ik kreeg ook de pushmelding op mijn telefoon omdat Wolfenstein II: The New Colossus bezorgd was. Ja, ook deze game heb ik aangeschaft. Conclusie voor de maand oktober: Cuphead te kort gespeeld, Super Mario Odyssey amper aangeraakt, Assassin’s Creed: Origins uitgebreid gespeeld voor de recensie en in Wolfenstein II: The New Colossus heb ik pas drie of vier hoofdstukken al gespeeld.
De maand november is over het algemeen ook een drukke maand met games. Ik heb veel getwijfeld over een aantal games. Ik ben echter sterk gebleven! Voor een week… Want afgelopen vrijdagavond vertrok ik op de snorscooter naar de Intertoys. Ik moest en zou diezelfde avond nog een begin maken met Call of Duty: WW2. En als dat al niet genoeg was, ging ik eerder die dag nog naar de MediaMarkt voor het fysieke exemplaar van Super Lucky’s Tale. En alsof dat nog niet genoeg was, ik hoop eind deze week ook nog het recensie-exemplaar te krijgen van Star Wars: Battlefront II. Conclusie voor de maand november vooralsnog: Call of Duty: WW2 heb ik de eerste missie gespeeld, Super Lucky’s Tale heb ik twee levels gespeeld en Battlefront II is nog afwachten.
December moet nog komen, maar gelukkig staat deze maand erom bekend dat het een redelijk tamme maand is. Er is maar één titel waar ik nieuwsgierig naar ben en dat is niet eens een volledige game, maar een uitbreiding. Destiny 2 krijgt zijn eerste uitbreiding genaamd Curse of Osiris. Dus daar ga ik mijn tijd in steken deze maand. Mijn planning voor de rest van de maand staat volgepland met het spelen van de net gekochte games. Hopelijk heb ik eind van de maand er meer tijd voor!
