Iedere woensdag vertelt een redacteur iets over zijn week in games. De aanleiding kan van alles zijn: een speciale aankondiging, een interessant nieuwtje, een nieuwe game… Deze week is het de beurt aan Mark.
Afgelopen week was voor mij een grote warboel op het gebied van gaming. Ik heb zelf veel spellen door elkaar gespeeld en ook op het gebied van kijkplezier is er in de gamewereld genoeg te beleven op het moment. Genoeg te vertellen dus. Laten we maar gauw beginnen. Game ready!
“Game Ready” klonk voor het eerst sinds lange tijd weer regelmatig in mijn oren tijdens het Overwatch Free Weekend. Dit event bracht mij weer terug naar de Blizzard-shooter die ik een tijd geleden helemaal kapot heb gespeeld. Met plezier dook ik weer in de game die me langzaam was gaan vervelen en tot mijn blijdschap ontdekte ik een aantal nieuwe game modes. Eindelijk de afwisseling die Overwatch nodig had! Dit bleek zelfs al langere tijd zo te zijn, goed werk Blizzard! Het maakt de shooter zeker interessanter en kan nieuwe spelers misschien overtuigen het spel toch in huis te halen. Eindelijk kan ik met hernieuwd plezier andere mensen boos maken door telkens mijn favoriete Hanzo in te locken. De haat is real.
Na de heropleving van deze oude liefde, maakte ik echter al snel kennis met een nieuwe scharrel. Tekken 7 zocht een reviewer en daar was ik. Het had zo mooi kunnen zijn, een romantisch moment van liefde op het eerste gezicht tussen mij en de Tekken-serie, maar ik moet jullie teleurstellen. Mijn voornaamste ervaringen met het vechtgenre zijn Dragon Ball Z-games, Street Fighter 2 en een klein beetje Mortal Kombat. Waar ik het gevoel had in deze games wat meer ruimte te krijgen en wat meer special moves te kunnen uitvoeren die vrij snel intuïtief aanvoelden, voelde ik me in Tekken 7 vrij beperkt. Ik kon niet over mijn tegenstanders heen springen, ik faalde in de combo’s en als een online tegenstander me eenmaal te pakken had, bleef hij rammen tot het gevecht voorbij was. Voor de echte vechtliefhebbers is Tekken 7 ongetwijfeld een aanrader, maar voor de casual fighter die herkenbare personages en coole moves zoekt, lijkt Injustice 2 me de juiste keuze. Ik ben benieuwd welke game de concurrentiestrijd gaat winnen.
Mijn lichaam in Tekken was nog niet koud en stijf of ik werd weer in een andere game gezogen. Een game die mij echt verbaasd heeft de afgelopen maanden. Ik weet het nog goed. Ik zat net een paar dagen in Horizon Zero Dawn toen het tijd was om Persona 5 te reviewen. Erg bekend met de serie was ik niet, dus ik verwachtte dan ook dat Persona even een tussendoortje zou zijn en dat ik na het schrijven van de review toch echt eerst tophit Horizon uit zou spelen. Persona 5 greep me echter beet en een onwaarschijnlijke 110 uur later heb ik het spel nog steeds niet uitgespeeld. Horizon ligt stof te vangen en de onwaarschijnlijke overwinnaar is een JRPG met de langste single player story mode die ik ooit heb gespeeld. Dit spel trekt me echter door naar het einde en het einde is in zicht. Nu ik zo dichtbij ben, wil ik het alleen ook echt afmaken. Dit drijft mijn bedtijd elke nacht weer wat meer tot het uiterste en nog steeds ben ik niet klaar. Ken je deze game niet? Werp er even een blik op. Samen met Nier Automata is het één van de twee games die me dit jaar geïntroduceerd hebben met een voor mij nog onbekend soort gameplay.
Naast al deze games bleef ik natuurlijk ook trouw mijn skills hoog houden in Heroes of the Storm. Zoals gezegd was er ook op het gebied van kijkplezier te veel leuks aan de hand om een fatsoenlijk leven bij te houden. Dit geldt zeker voor liefhebbers van Blizzards MOBA. De competitie van Heroes of the Storm heeft namelijk een cruciaal punt bereikt en van afgelopen zaterdag tot en met vandaag waren de eerste wedstrijden van de Mid Season Brawl te zien. Een e-sport-toernooi waar de beste teams uit verschillende regio’s eindelijk tegen elkaar gaan strijden. Komend weekend gaan ze weer verder dus het is nog niet te laat! Als je wil zien hoe het spel op hoog niveau gespeeld wordt, moet je HGC zeker even opzoeken. De afgelopen dagen was er elke dag van twee uur ’s middags tot half tien ’s avonds meer dan genoeg interessants te zien. De trots van Nederland is commentator Grubby die er elke dag bij zit en bij veel e-sport-liefhebbers bekend is. Helaas zijn er op het toernooi geen Nederlandse spelers aanwezig, dus laten we dan maar hopen dat één van de Europese teams het dit keer wint van de Koreaanse favorieten.
Je zou denken dat dit al genoeg was om mijn ogen compleet vierkant te maken, maar afgelopen weekend is ook de E3 begonnen. Interessante persconferenties elke avond, waarvan ik de grote shows graag live meekijk met de twitch stream van Lekker Spelen. De ene e-sport-stream gaat ’s avonds uit en de andere E3 stream gaat aan. Het is elk jaar weer interessant om de ontwikkelingen in de game-industrie te volgen en te zien welke nieuwe games developers voor ons in petto hebben. Ik denk alleen wel dat als ik nog iets langer mensen hoor brabbelen terwijl ik naar game footage kijk, er een kans is dat mijn brein het niet meer aankan. In de chaos was ik zelfs bijna vergeten dit artikel te schrijven. Daarom schrijf ik dit nu, ’s nachts, vlak na de persconferentie van Ubisoft.
Over anderhalf uur begint eindelijk de show van Sony en daar verwacht ik mijn E3 hoogtepunten te zien. Het is bizar als je je realiseert dat het afgelopen gamejaar zo belachelijk goed is geweest en we eindelijk iets van rust leken te krijgen, maar dat er op de E3 alweer gesproken is, en hopelijk gaat worden, over The Last of Us 2, Ni No Kuni 2, South Park The Fractured But Whole, Anthem en nog veel meer. Tijd om het verleden te laten rusten dan maar. Naar de E3 te kijken en genieten, maak je niet druk. Ooit krijgen we de kans nog wel om een aantal door overvloed gemiste toppers van de afgelopen maanden in te halen. Ooit stof ik Horizon Zero Dawn wel weer af lijkt me. Dat moet ooit wel lukken toch? In een rustige periode of zo… Nadat ik Persona heb uitgespeeld… En HGC heb gevolgd. Dit artikel moet ik ook eerst af maken en dan Sony’s persconferentie opzetten. “Kom kijken naar gamebeelden en geklets”, fluisterd een stem in mijn door input overladen oorschelpen.
Ooit lijkt op dit moment slechts een ver stipje aan de Horizon.
