In een wereld waar voornamelijk driedimensionale games gemaakt worden blijven ook de 2D-platformers het goed doen. Ze staan vaak iets minder op de voorgrond bij de gamers, maar weten alsnog erg succesvol te zijn. Dit vergt natuurlijk wel een goedwerkend concept dat je tot het einde weet te boeien. Na een sterke recente titel als Little Nightmares 2 gaat indie-studio Monokel nu zijn schot wagen. Lukt het hen om met hun allereerste game, White Shadows, een succesvolle 2D-platformer neer te zetten?
White Shadows
In White Shadows speel je een klein meisje met het hoofd van een raaf. Je leeft in een wereld waarin iedereen gelijk zal wezen, maar niks is minder waar. In een samenleving waar de wolven aan de macht zijn en de varkens de machine voeren word het gevogelte onderdrukt. De kuikentjes dienen namelijk als een erg goeie energievoorziening voor de stad. Jij als raaf zijnde bent dus alles behalve veilig. Het is jouw doel om te ontsnappen uit de duistere stad, voornamelijk bestaande uit een netwerk van hoge torens. De stad uitkomen is alleen zo makkelijk nog niet. De stad zit vol voorbij scheurende metro’s, gevaarlijke vallen en andere mechanismes die jouw dood kunnen betekenen. Ook de bewakers zullen je te grazen nemen als ze je in het vizier krijgen. Weet jij te ontsnappen uit de greep van deze onveilige plek. Het lot om de vrijheid tegemoet te vliegen ligt in jouw handen.
Het beste van twee werelden
Daar waar de meeste games voor veel kleur en hyperrealistische special effects kiezen doet White Shadows dit anders. De game maakt, net als Limbo dat vroeger deed, gebruik van zwarte, grijze en witte tinten. Dit vormt een duister contrast die de bijpassende sfeer van de game neerzet. Toch is het niet helemaal te vergelijken met Limbo. Bij een game als Inside, wat een soortgelijke game is, wordt er veel gebruik gemaakt van diepte. Ook dat hebben de makers van White Shadows geïmplementeerd. Het beste van deze twee werelden geeft een uniek effect wat deze game zijn kracht geeft. Verder verloopt de framerate bijna ten alle tijden vlekkeloos. Enkel bij een punt vol hindernissen richting het einde wil er wel eens een hapering in het beeld zitten. Dit zal je niet tot last wezen in de gameplay, maar is wel noemenswaardig.
Simpel zonder tutorial?
Naast de simpele look kent White Shadows ook een niet erg gecompliceerde besturing. Je beweegt uiteraard van links naar rechts met de analoge joystick. Ook het bukken en kruipen doe je met de analoge joystick door deze omlaag te duwen. Dit kan niet altijd even soepel aanvoelen doordat de joystick wel echt ver genoeg omlaag moet blijven. Desondanks een drukknop wellicht handiger voor het bukken en kruipen was geweest is dit gelukkig geen belemmering. De sprongen zijn lang genoeg en de game reageert zonder enkele vertraging op de controller. Wel heeft de game gebrek aan een tutorial. Hierdoor moet je dus zelf er achter komen dat er nog een knop benodigd was voor duwen en trekken. Je komt hier gelukkig zonder enig risico achter door het te proberen in het begin. Van grote problemen is er dus zeker geen sprake. De besturing is simpel en spreekt vrijwel voor zich.
Een speelbaar kunstwerk
White Shadows is over het algemeen een erg leuke game. De game werkt goed, het speelt natuurlijk en de duistere kleuren ogen als een kunstwerk. In combinatie met de muziek en overige geluiden van de game weet het een goed passende, grimmige sfeer neer te zetten. De game ervaren als een kunstwerk is wat je door deze sidescroller weet te slepen. Een klein noemenswaardig minpuntje is dat er soms een commercial-achtig filmpje inspringt dat incorrect geplaatst voelt. De inhoud is wel boeiend voor het verhaal, maar door de timing van het moment voelt de overgang onnatuurlijk aan. Verder kent de game gelukkig leuke uitdagende platforming en puzzels. Hierin spelen licht, timing en logica een grote rol. Uitdaging genoeg om je mee te kunnen vermaken in deze game. Daarnaast zal je geen seconde van de unieke wereld z’n artstyle willen missen.
Meer dan je denkt
Er valt een hoop zelf uit te zoeken in deze kort maar krachtige game. Je kan deze namelijk al binnen twee uur uitspelen. Dit is wat aan de korte kant, maar hierdoor kan je jouzelf ook uitdagen de game te spelen zonder dood te gaan. Ook kan je op zoek proberen te gaan naar de achterliggende gedachte van de game. De game zal namelijk gezien kunnen worden als een weerspiegeling van de samenleving. De geldwolven zijn aan de macht door de machine van varkens te voorzien, terwijl de vogels aan de grond staan genageld en hun vrijheid kwijt zijn. Thema’s van onderdrukking, mishandeling en meer zullen allen aan bot komen. De game waarschuwt hier ook voor op voorhand ondanks dat ze je zelf hierover laten nadenken. Je zal dus zelf de diepgang van het verhaal moeten proberen te ondervinden.
Kort maar krachtig
Kortom is White Shadows een simpele 2D-puzzelplatformer die goed wegspeelt. Wat meer uitleg had gemogen en er zitten wat minimale slordigheden in, maar dit bederft de pret zeker niet. Ondanks dat de game van erg korte duur is, weet hij je toch elke seconde te vermaken. Het is ondanks de duistere sfeer als een kunstwerk waarin jij moet overleven. De muziek en geluidseffecten maken het totaalplaatje echt af. Ook het feit dat er meer speelt dan de game op de voorgrond doet vermoeden is een unieke kracht in deze titel. Een welverdiende zeven is waar White Shadows zich dan ook zeker mee mag prijzen.
