Wat krijg je als je een verhaal over schuld, troost en verbondenheid schrijft? Een verhaal over twee pubers en het water dat hen samenbrengt, maar tegelijkertijd van elkaar scheidt. Daar schrijft Ingrid de Vries over in Water val.
Water val
Einar is een speelbal van ruziënde ouders, maar voelt zich gesterkt door zijn populariteit op school. Hamid is een eenling. Dagelijkse pesterijen en vernederingen ondergaat hij met opgeheven hoofd. Hij heeft ergere dingen meegemaakt.
Wanneer de jongens tegen hun zin moeten samenwerken aan een schoolopdracht, groeien ze langzaam naar elkaar toe. Er ontstaat vriendschap en een door henzelf nog onbegrepen gevoel van verbondenheid. Totdat klasgenoten een wreed plan bedenken, dat uit de hand dreigt te lopen. De verschillen tussen Einar en Hamid lijken onoverbrugbaar.
Ingrid de Vries
Ingrid de Vries is journalist, redacteur en auteur. Als researcher en tekstschrijver werkte ze mee aan verschillende televisieprogramma’s. Eerder verscheen van haar hand het lovend ontvangen Schijnvrucht. Met Schijnvrucht bewees de Vries al dat zij het niet schuwt om verhalen op papier te zetten die niet gewoon zijn. In Schijnvrucht ging het om een verboden relatie tussen een dertienjarig meisje en een twintigjarige kunstenaar. In Water val gaat het over een vorm van relatie tussen twee jongens met een eigen geschiedenis en in een tijd waarin bewijsdrang heerst.
Water val is de derde roman van Ingrid de Vries en dan heerst de vraag: weet zij met Water val een net zo’n indrukwekkend verhaal achter te laten als met Schijnvrucht?
Ontroerend verhaal
Water val gaat over twee jongens, Einar en Hamid, die zo verschillen van elkaar, maar elkaar ergens toch weten te vinden. Einar moet het thuis doen met zijn ouders die ruzie maken, is populair op school omdat hij een mobiele telefoon heeft en geniet van zijn kat en het zwembad. Hamid is op jonge leeftijd gevlucht uit Afghanistan en is introvert. Heeft geen vrienden en moet het thuis doen met zijn zusje en moeder. Hij is slim en ondergaat de pesterijen op school zonder er verder bij stil te staan. Op een dag moeten ze samen een schoolopdracht schrijven over discriminatie en zijn ze noodgedwongen om samen te werken. Iets wat zij beide niet willen, maar toch moeten van de lerares.
Beide jongens groeien tijdens die weken naar elkaar toe en er ontstaat een geheime vriendschap. Zeker als Hamid bekend tegen Einar dat hij niet kan zwemmen. Einar ziet het als zijn taak om Hamid te leren zwemmen en zo ontstaat er een bepaalde relatie tussen beide. Iets wat niet vanzelfsprekend is, want Einar is populair binnen de vriendengroep die Hamid juist pesten. Hoe gaat Einar om met beide vriendschappen en hoe zorgt hij ervoor dat Hamid wat losser komt en voor zichzelf opkomt?
“Het is alsof de wereld stilvalt; de radeloosheid, de ontzetting, de eenzaamheid, alles vloeit weg. Zelfs de tijd is weggevloeid; er is alleen dit ene moment. Hij durft zich niet te bewegen, bang dat het voorbij zal zijn, want hij wil niet dat het voorbij is, hij wil het vasthouden, de warmte, de troost, het gevoel van gelukzalige nabijheid, en hij begint te trillen maar hij weet niet of het van geluk is of van verwarring.”
Indrukwekkend
Wat Ingrid de Vries goed doet met Water val is dat zij een ontroerend verhaal goed weet te beschrijven. Niet alleen dat, maar ook vooral herkenbaar voor veel jongeren. De manier hoe jongeren denken dat pesten geen invloed heeft op een persoon. Maar dat is het zeker niet en dat thema weet zij perfect te beschrijven. Wat zij daarnaast ook goed doet, is er geen LHBT-verhaal van maken. Ja, er komen wel wat momenten voorbij waarbij zij schrijft over of die jongens misschien geen diepere gevoelens voor elkaar hebben, maar daar ligt de uiteindelijke focus niet op. Dat is vooral aan de lezers om te bedenken of er een liefdesrelatie uit zou kunnen ontstaan. Nee, het verhaal gaat echt puur over twee jongens die totaal geen overeenkomsten hebben met elkaar toch nader tot elkaar komen en waar een sterke vriendschap uit zou kunnen ontstaan.
Misschien een kritiekpunt, en dat is toch wel de achterkant van het boek. Er wordt gerefereerd naar een wreed plan wat uiteindelijk minder spannend is dan dat het klinkt. Het daadwerkelijk plan is inderdaad niet bepaald vriendelijk te noemen, maar wreed klinkt erg dramatisch. Het plan zorgt juist voor de perfecte afsluiting van dit boek. Water val heb je ook zo uitgelezen, want met 268 lees je het verhaal zo uit. Niet omdat het spannend is, maar juist omdat het herkenbaar kan zijn voor je als lezer. En de ontroerende momenten tussen beide hoofdpersonen en diens persoonlijke situaties thuis spelen daar ook een rol in. Al met al een boek dat je zo uit hebt en er van baalt dat het uit is.
