Harry Potter is en blijft een fenomeen, en fans kunnen hun geluk dan ook niet op dat er weer een nieuw boek verschenen is. Het nieuwe boek mag dan weliswaar in toneelvorm geschreven zijn, het leest net zo makkelijk weg als de voorgaande boeken. Onze recensie van de Engelse versie (het Nederlandse boek laat nog even op zich wachten) kan je hier vinden. Voor nu gaan we het eens even hebben over het allereerste boek, dat al meer dan twintig jaar oud is, en de film die daarvan gemaakt is. Want de vraag is natuurlijk: is het verhaal mooier op papier? Of is de film eigenlijk toch leuker?
Voor de mensen die onder een steen geleefd hebben volgt een korte samenvatting van Harry Potter en de Steen der Wijzen. Harry Potter is natuurlijk duidelijk het hoofdpersonage. Hij is als baby zijn beide ouders kwijtgeraakt nadat deze vermoord werden door de slechterik Heer Voldemort. Hij woont nu bij zijn oom en tante die gewone mensen zijn en hem alles behalve aardig behandelen. Wat Harry nog niet weet is dat hij alles behalve normaal is. Op zijn elfde verjaardag krijgt hij echter bijzonder bezoek in de vorm van de reus Hagrid die hem vertelt dat Harry eigenlijk een tovenaar is. Hij krijgt dan ook een uitnodiging om naar de speciale tovenaarsschool Zweinstein te komen. Deze bevindt zich in een prachtig kasteel waar je alleen met een speciale magische trein kan komen. Harry is nu eindelijk verlost van zijn gemene oom en tante en gaat het grote avontuur tegemoet.
Zowel het boek als de film zitten beide vol met magie. Je voelt het van het papier afspatten en er gaat een hele nieuwe wereld voor je open. In de film is dit ook erg mooi gedaan en levert deze magie prachtige plaatjes op. Wat dat betreft draagt de film dan ook enorm veel bij aan de beeldvorming en is het zeker een hele prestatie die regisseur Chris Columbus neer heeft gezet. Aanvankelijk werd er eerst om de tafel gezeten met Steven Spielberg maar hij wilde er graag een animatiefilm van maken. Dit is gelukkig niet gebeurd en dus hebben we nu een prachtige eerste Harry Potter film waar velen helemaal weg van zijn. Voor de boekenlezers is dit echter anders, velen vinden de film erg tegenvallen. Dit komt waarschijnlijk voornamelijk door het acteerwerk.
De hoofdpersonen in de boeken en de film zijn voornamelijk kinderen. En wat kan je nou verwachten van de acteerprestatie van kinderen? Helaas valt hier dan ook nog wel het een en ander op aan te merken. Dit is dan ook de belangrijkste reden dat de film soms wat nep voelt. Natuurlijk is het hele verhaal al één grote fantasie en is er niets echts aan, maar het acteerwerk komt gewoon vaak erg gemaakt over. Storend voor alle volwassenen en boekfanaten, maar voor alle kinderen maakt dit niets uit. Zij vinden de films fantastisch en kunnen deze wel een miljoen keer kijken zonder dat het gaat vervelen. In de vervolgfilms worden de acteerprestaties wel steeds beter. De acteurs worden ondertussen natuurlijk ook steeds ouder en komen steeds meer in hun rol.
Wat betreft het verhaal komt de film goed overeen met het boek. Er is vrijwel niets veranderd, alleen hier en daar iets weggelaten. Zo missen er een aantal personages in de film die wel in het boek zitten zoals Foppe de klopgeest. Daarnaast zijn er een aantal korte stukjes in het boek die niet naar het doek vertaald zijn. Maar dat valt ook haast niet te verwachten van een boek dat 228 pagina’s telt. Een boek totaal verfilmen is gewoon geen doen, en dus zullen er altijd keuzes gemaakt moeten worden. Velen vinden dat dit op de juiste manier gedaan is in de film, maar er zijn er natuurlijk ook een aantal die dat niet vinden.
Al met al is de film uiteindelijk een grote hit geworden en zijn er veel mensen die deze fantastisch vinden. Toch gaat er natuurlijk niets boven het boek, dat gewoon ontzettend goed is geschreven door J.K. Rowling. De magie is er bij beiden, en hoewel de film deze prachtig weet weer te geven zal vrijwel iedereen die het boek gelezen heeft zeggen dat het boek toch mooier is dan de film. Eigenlijk is het gewoon aan te raden om zowel het boek te lezen als de film te zien. De prachtige beelden van Zweinstein, vliegende uilen en fantastische muziek dragen uiteindelijk wel bij aan de beeldvorming. Maar de diepgang die het boek biedt kan de film natuurlijk nooit evenaren.
