In de rubriek ‘Pareltjes Onder het Stof’ zijn onze redacteurs achterin hun boekenkast gedoken om te speuren naar boeken. De enige voorwaarde is dat het boek niet jonger mag zijn dan drie jaar. Titels die de moeite waard zijn, worden nog eens onder de loep genomen en krijgen de aandacht die zij stuk voor stuk verdienen. Deze week is het de beurt aan Ilse, die Bezeten van mij, van Nicci French nog eens uit de kast haalde.
Het begint allemaal met Alice Loudon. Ze is een geslaagde jonge vrouw die alles heeft: een hechte vriendenkring, een lieve vriend en een succesvolle carrière. Op een dag geeft ze zonder een moment van aarzeling haar veilige bestaan en haar relatie op voor een hartstochtelijke, ongeremde liefdesrelatie met een vreemdeling. Deze beslissing voert haar naar een duistere, verborgen ervaringswereld die haar aantrekt maar tegelijkertijd verontrust. Alice nieuwsgierigheid wordt een obsessie die alles in gevaar brengt: haar relatie, haar welzijn en ten slotte haar leven.
Er is al eens eerder een boek van Nicci French in deze rubriek voorbijgekomen en dat is niet verwonderlijk. Het schrijversechtpaar (Nicci Gerard en Sean French) schrijven al sinds 1997 boeken samen en zijn immens populair binnen het Thriller-genre. Zowel Gerard als French hebben een studie Engelse literatuur gevolgd aan de Universiteit van Oxford. Titels van hen als ‘De mensen die weggingen’ en ‘De verborgen glimlach’ hebben beide langere tijd op nummer een gestaan in de bestseller top-60 van Nederland gestaan.
Bezeten van mij is het derde boek dat Nicci French samen hebben uitgebracht, en hoewel het niet zo’n hoge positie heeft behaald als de eerder genoemde titels is het toch een boek dat de moeite waard is om te lezen. Het is geen moeilijke opgave om je te kunnen inbeelden hoe Alice tot haar keuzes is gekomen. Hoewel ze vrij desastreus alle banden breekt met de mensen uit haar omgeving, wordt het heel aannemelijk waarom zij deze keuze maakt. Het boek is vanuit de ik-vorm geschreven dus krijg je een kijkje in haar gedachtegang, een die niet eens zo heel vreemd te noemen is.
Hoewel Alice geleidelijk aan steeds obsessiever wordt in haar nieuwsgierigheid naar Adam, de nieuwe man in haar leven, gebeurt dit op zo’n subtiele manier dat je, zonder dat je het doorhebt, hierin meegenomen wordt. Hierin is Nicci French enorm goed; normaliter kun je niet begrijpen waarom mensen ontzettend obsessief kunnen zijn, omdat je niet meekrijgt dat dit niet van de een op de andere dag is gebeurd. Situaties die dus eerder een ver-van-je-bed-show leken, worden door dit boek ineens niet meer zo ondenkbaar. Dit zorgt ervoor dat je een goede band vormt met het hoofdpersonage, en dat je het boek bijna niet meer weg kunt leggen.
Ook in dit boek is de (g)rauwe schrijfstijl van Nicci French weer goed terug te vinden. Zelfs de romantiek en het liefdesverhaal, voelen niet aan als dusdanig; het voelt vanaf het begin af aan al ongezond. Dat hun schrijfstijl valt onder het genre psychologische thrillers is dus terecht: je krijgt echt een kijkje in de psyche van de hoofdpersonages. Mocht dit genre je aanspreken is dit boek zeker de moeite waard om nog eens op te zoeken.
