In de rubriek ‘Pareltjes Onder het Stof’ zijn onze redacteurs achterin hun boekenkast gedoken om te speuren naar boeken. De enige voorwaarde is dat het boek niet jonger mag zijn dan drie jaar. Titels die de moeite waard zijn, worden nog eens onder de loep genomen en krijgen de aandacht die zij stuk voor stuk verdienen. Deze week is het weer de beurt aan Ilse die het boek Nooit Ziek Geweest van Nico Dijkshoorn nog eens uit de kast trok.
Klaas zit in een verzorgingstehuis. Zijn zoon zit naast hem, zwijgend. De losgezongen zinnen van de vader roepen herinneringen op aan woeste verjaardagsfeesten van vroeger, aan vakanties met veel gelach en ruzie, aan een moeder die altijd volgde – en een vader die er ondanks zijn permanente aanwezigheid nooit echt was.
De meesten kennen Nico Dijkshoorn waarschijnlijk van zijn wekelijkse optreden in De Wereld Draait Door, maar hier houdt zijn repertoire nog lang niet op. Nadat hij eerst de opleidingen voor Leraar Nederlands en Aardrijkskunde heeft gevolgd, is hij twintig jaar werkzaam geweest bij de bibliotheek in Amstelveen. Vanaf 1999 begon hij succes te boeken met diverse internetcolumns, die hij onder andere schreef op de websites FOK!, GeenStijl en Retecool.com. Hierna brak hij meer door bij het grotere publiek toen hij ging schrijven voor de Volkskrant, en later voor onder andere Dit Was het Nieuws, Johan, Voetbal International en Dagblad de Pers.
In Nooit Ziek Geweest vertelt Nico Dijkshoorn over het leven binnen het gezin van vader Klaas, moeder Nel en de broers Stefan en Bas. Je krijgt een enorm goed beeld van hoe Nico’s vader in allerlei sociale situaties als verjaardagen en familie-uitjes dominant aanwezig is. Het is een joviale man, zolang het gaat over onderwerpen waar hij zich in kan vinden, zoals honkbal, en zich hierover kan uitsloven. Binnen de gezinsdynamiek wordt dit echter ervaren als vermoeiend en irritant. Nico staat met zijn ‘doorgestudeerde puntmuts’-karakter lijnrecht tegenover zijn vader, en dit botst regelmatig.
Het mooie van dit boek is dat het is geschreven met die typisch cynische humor die je kent van Nico Dijkshoorn, maar intussen komt het vlijmscherp en realistisch uit de hoek. De situaties waar hij zich regelmatig in bevindt zijn herkenbaar, vooral als je zelf een figuur als Klaas in je omgeving hebt of kent. In al zijn simplistische kanten is Klaas intussen eigenlijk een onmogelijke vader om te hebben; alles draait om hem en zodra hem de wind uit de zeilen wordt genomen zal hij dit zeker kenbaar maken aan zijn (nabije) omgeving. Je leest hoe Nico zich een weg baant binnen deze moeizame relatie, hoe hij af en toe medelijden heeft maar vaker juist het vuurtje expres opstookt.
Nooit Ziek Geweest is een geweldig boek om te lezen, of dit nu is omdat je kennis wilt maken met Nico Dijkshoorns manier van schrijven of omdat je gek bent van zijn werk en er wel een romannetje van zou willen verslinden. Het verhaal is grappig, realistisch en regelmatig enorm herkenbaar. Of dit nu is omdat je zelf een ‘Klaas’ in de familie hebt, of omdat je hem herkent uit je omgeving. Zelfs mensen die weinig hebben met zijn poëzie zullen bij Nooit Ziek Geweest toch een andere kant zien van zijn schrijfkunsten, want dit boek leest heel vlot weg en is boeiend van kaft tot kaft.
