In de rubriek ‘Pareltjes Onder het Stof’ zijn onze redacteurs achterin hun boekenkast gedoken om te speuren naar boeken. De enige voorwaarde is dat het boek niet jonger mag zijn dan drie jaar. Titels die de moeite waard zijn, worden nog eens onder de loep genomen en krijgen de aandacht die zij stuk voor stuk verdienen. Deze week is het weer de beurt aan Michael, die het boek Timboektoe van Paul Auster nog eens uit de kast trok.
Willy G. Christmas trekt al jaren op met Mr. Bones, zijn trouwe viervoeter van onduidelijk ras, rond over straat. Zijn leven kende vele diepe dalen en naast zijn hond is er nog maar een persoon die hij koestert: Bea Swanson, de docent Engels die hem in zijn middelbare schooltijd had aangemoedigd om te gaan schrijven en dichten. Ze bleef heel lang in Willy’s leven als zijn mentor, maar inmiddels is het jaren geleden dat hij Bea voor het laatst heeft gesproken. Nu hij weet dat zijn leven het einde nadert, besluit hij om naar haar op zoek te gaan. Zijn briljanten gedachten liggen opgeslagen in een kluisje op het treinstation en gaan verloren als hij haar niet op tijd vindt, want zij is de enige aan wie hij zijn scripties toevertrouwt.
Dit boek is het werk van de Amerikaanse auteur Paul Auster die vooral bekend is van de drie experimentele detectiveverhalen City of Glass (1985), Ghosts (1986) en The Locked Room (1986), die in het Nederlands respectievelijk Broze stad, Schimmen en De gesloten kamer heten. Deze verhalen werden later gebundeld tot The New York Trilogy die in 1987 werd uitgebracht. Een aantal andere van zijn bekende werken zijn Oracle Night (Orakelnacht), The Brooklyn Follies (Brooklyn dwaasheid), Man in the Dark (Man in het duister) en Sunset Park. Op dit moment woont en werkt hij Brooklyn, New York, wat ook de thuishaven is van Willy G. Christmas in Timbuktu (Timboektoe). Hij wordt beschouwd als een van de grootste, nog levende Amerikaanse schrijvers.
Wellicht verwacht je nu dat Willy G. Christmas de hoofdpersoon is van dit boek, maar dat is niet het geval, want het verhaal wordt verteld vanuit het oogpunt van Mr. Bones. Pas na het overlijden van zijn baasje beginnen de echte moeilijkheden voor hem. Het is een hond die wel erg goed kan onthouden en nadenken, maar daar niet veel mee kan omdat hij natuurlijk niet kan praten. Dat maken situaties die voor een mens eenvoudig zijn heel lastig voor een hond en dat besef krijg je pas bij het lezen dit boek. Een aantal toevalligheden pakken niet goed uit omdat de viervoeter niet gewoon zijn verhaal kan doen en als zwerfhond wordt behandeld door de mens.
Het boek zet je dan als lezer ook wel enigszins aan het denken, want er zijn ook heel veel mensen die als een hond worden behandeld, net zoals er met Mr. Bones omgegaan wordt. Je kunt dit boek ook lezen alsof het over een bijzondere hond gaat die zichzelf probeert te redden, maar toch geef je er waarschijnlijk al snel een eigen interpretatie aan. Dat is best wel bijzonder voor een boek dat ook nog eens redelijk toegankelijk is. Het boek is met zijn 176 bladzijden dun te noemen en ook de schrijfstijl van de schrijver leest redelijk prettig weg, ook al wordt er regelmatig gebruik gemaakt van moeilijke, gedateerde woorden. Overigens voelt de schrijfstijl wel hetzelfde aan als in het Engelse origineel.
Ook het einde laat een sterke indruk achter, want na een poos lezen ga je erg meeleven met het hondenleven van Mr. Bones. Daardoor hebben zijn gedachten en de gebeurtenissen aan het eind van het verhaal veel impact. Natuurlijk houden we in het midden hoe het afloopt met hond, maar de uitkomst is in ieder geval goed gevonden en voelt ook passend. Het is wellicht niet Paul Austers bekendste werk, maar dat maakt Timboektoe zeker niet het lezen minder waard. Het is een boek met veel treurnis en een vleugje vreugde, dat redelijk makkelijk wegleest en je ook nog eens aan het denken zet.
