In de rubriek ‘Pareltjes Onder het Stof’ zijn onze redacteurs achterin hun boekenkast gedoken om te speuren naar boeken. De enige voorwaarde is dat het boek niet jonger mag zijn dan drie jaar. Titels die de moeite waard zijn, worden nog eens onder de loep genomen en krijgen de aandacht die zij stuk voor stuk verdienen. Deze week is het weer de beurt aan Michael, die het boek De Griezels van Roald Dahl nog eens uit de kast trok.
Kinderboekenschrijver Roald Dahl heeft heel veel bekende titels op zijn naam staan, waarvan een flink aantal ook een verfilming hebben gekregen. Wie kent nou niet de verhalen van Matilda, Sjakie en de chocoladefabriek, De Reuzenperzik of het onlangs verfilmde De GVR (Grote Vriendelijke Reus). Een van de wat minder bekende titels is misschien wel The Twits, of zoals het boek in het Nederlands heet: De Griezels. Het is een boek dat verscheen in 1980, maar dat maakt het natuurlijk niet minder het lezen waard. Het blijft gewoon een ontzettend leuk kinderboek waar ook de kinderen van nu mee zouden moeten opgroeien.
Het verhaal gaat over Meneer en Mevrouw Griezel. Zij hebben een hekel aan mensen (aan kinderen in het bijzonder) en eigenlijk ook aan elkaar. Het zijn gestoorde, afschuwelijk lelijke, hele gemene mensen. Ze halen de meest vreselijk grappen met elkaar uit. Van een glazen oog in iemands drinken en een kikker in het bed, tot vele malen erger. De grappen worden steeds groter en gemener. Het misselijkmakend walgelijke echtpaar eet graag vogeltaart. Daarom smeert Meneer Griezel de boom in met hele sterke lijm, zodat hij de vogels kan vangen zodra ze erop gaan zitten. Als de overvliegende vogels het trucje doorkrijgen, dankzij de zingende Rolmopsvogel van het echtpaar, verzint Meneer Griezel anders misdadige onaangename manieren om de vogels te pakken te krijgen.
Een kinderboek zonder plaatjes is geen kinderboek. Gelukkig is De Griezels rijkelijk voorzien van prenten, getekend door Quentin Blake. Hij werkte al vaker samen met Roald Dahl en maakte onder andere de illustraties voor het boek Sjakie en de chocoladefabriek. De tekeningen zijn een geweldige toevoeging, maar het leukste aan het boek blijft toch wel de vindingrijke humor en de absurde situaties. De grappen zijn dan ook heel ongeloofwaardig, maar ontzettend leuk. Zo laat Meneer Griezel zijn vrouw geloven dat ze krimpt, door elke avond een plaatje hout (niet dikker dan een muntje) onder haar wandelstok en haar stoel te plakken. Hij maakt haar dan wijs dat het te genezen is door haar uit te rekken, met behulp van 60 heliumballonnen.
De Griezels is een ontzettend grappig boek, vooral door de grappen die van kwaad tot erger gaan. Ze smeren steeds meer onder de lijm, uiteindelijk met alle gevolgen van dien. Het is een verhaal dat erg leuk is voor kinderen: om zelf te lezen of om voor te lezen. Maar stiekem is het verhaal ook heel erg leuk voor de volwassenen. Het boek telt slechts 95 pagina’s, dus al volwassene heb je die zo uit. Voor kinderen is het zeker dagenlang aan voorleespret. Misschien is het ook maar beter dat er geen verfilming is van dit boek, want dan blijft iedereens herinneringen aan De Griezels zoals ze nu zijn.
