Recensie: A.G. Riddle – Het Virus (Atlantis-trilogie #2)

Samenvatting
Al met al is Het Virus zeker het lezen waard en een meer dan prima vervolg op De Oorsprong, deel één in de Atlantis-trilogie. Je moet wel het eerste boek ook gelezen hebben om goed mee te kunnen komen met dit nieuwe deel. Het is een spannend verhaal en de hoofdpersonen rollen van de ene in de andere levensgevaarlijke situatie. Soms iets te veel van het goede, waardoor het feit dat er zoveel gevechten zijn nog ongeloofwaardiger wordt dan de hele Atlantis-theorie. Het verhaal is erg vergezocht, maar omdat je zo meegroeit is alles wat geschreven wordt toch vrij makkelijk voor waar aan te nemen.
7.5

Het normale leven van wetenschapper Kate Warner is voorbij sinds haar onderzoek naar autisme werd onderbroken omdat twee van haar kinderen die ze onderzocht werden ontvoert. Haar pad kruiste met dat van geheimagent David Vale en samen begonnen ze aan het ontrafelen van een groot mysterie. Ze zette alles op alles om de mensheid te redden, maar nu lijken de laatste uren geteld voor de bevolking van deze aardbol. Een virus heeft al meer dan een miljard mensen het leven gekost en alle hoop is gevestigd op Kate. Zij heeft de sleutel om het allesvernietigende virus het hoofd te bieden…

Het Virus is het tweede deel in de Atlantis-trilogie en gaat daar verder waar het eerste deel stopte. In het eerste boek, De Oorsprong, maakten we al kennis met Kate en David, die werden meegesleept in het onvatbare grote geheim van Atlantis. Ze werden opgejaagd door diverse partijen die elk zo hun eigen belangen hadden. Auteur A.G. Riddle liet ons toen al achter met een cliffhanger en na een flinke poos wachten kunnen we nu dan eindelijk lezen hoe het verhaal zich verder ontvouwt. Dat betekent dus dat je voor dit boek eigenlijk wel het eerste deel moet lezen. Er wordt regelmatig naar terug gerefereerd en Het Virus introduceert de hoofdpersonages niet opnieuw. Wel vat het boek in hoofdlijnen samen wat er is gebeurt in De Oorsprong, maar niet voldoende om nog bij deel twee van de Atlantis-triologie aan te haken.

Hoewel Atlantis een grote rol speelt in de A.G. Riddles verhalen, is de originele titel van de reeks toch passender: The Origin Mystery. De titel van dit tweede deel komt wel vrij overeen met dat van het origineel, want die heet The Atlantis Plague. Dat is misschien nog wel iets passender, want in het boek wordt voornamelijk over een Atlantis-plaag gesproken in plaats van over een virus. Deze boekenreeks is geschreven door auteur A.G. Riddle, die zijn debuut maakte met het eerste boek in de serie. De ontknoping van het verhaal volgt gelukkig vrij binnenkort, want vanaf juni ligt ook het laatste deel, De Wereld, in de schappen.

20170312_154325

Dit boek is een spannende actiethriller, die is gemixt met een groot deel wetenschap en geschiedenis; feit en fictie. Vergelijkbaar is het in die zin wel met de boeken van Dan Brown, zoals het boek The Da Vinci Code dat iedereen kent. De situaties in Het Virus worden wel steeds absurder, maar omdat je zo met de hoofdpersonen meegroeit en langzaam meer leert over Atlantis en de oorsprong van de mens, is het toch vrij makkelijk om alles wat geschreven wordt als plausibel te beschouwen. Het is bijzonder dat de auteur begint met het topje van de ijsberg en je steeds verder meeneemt in de Atlantis-theorie. Telkens als je denkt dat de onderkant van de ijsberg in zicht komt, blijkt die ineens weer een stuk verder weg. Zelfs na twee boeken weten we blijkbaar nog steeds lang niet alles…

De hoofdpersonen gaan van het ene actiegeweld in het andere over en moeten ondertussen een mysterie op leven en dood ontrafelen. Het is soms wel iets te veel van het goede, want elke keer als het even rustig wordt, weet je dat het niet lang kan duren voordat er weer geschoten, gevochten of gebombardeerd gaat worden. Dat gegeven maakt het verhaal eigenlijk ongeloofwaardiger dan het hele vergezochte Atlantis-verhaal op zich. Gelukkig schuwt de schrijver het niet om regelmatig wat onverwachts te doen, zoals bijvoorbeeld de moord op een van hoofdpersonages… Het is dus lang niet zeker welke personen de eindstreep halen.

Ondanks dat het boek maar zo’n 350 pagina’s telt, is het toch een boek waar je langer mee zoet bent dan je denkt. Het lettertype is wat kleiner en alle pagina’s zijn van begin tot eind gevuld. Hoofdstukken beginnen meteen onder de vorige en er is dus nauwelijks witruimte te vinden dit boek. Dat maakt wel dat het soms echt een muur van tekst lijkt, maar gelukkig is de schrijfstijl wel dusdanig prettig dat je er vlot doorheen kunt lezen. De lengte van de hoofdstukken varieert van een halve bladzijde tot wel tien pagina’s. Het wordt dus moeilijk om het boek weg te leggen als het lang duurt voordat er weer een nieuw hoofdstuk begint. Daarnaast is het boek ook nog opgedeeld in drie delen, van ongeveer gelijke grootte, maar dat is eigenlijk zonder toegevoegde waarde.

Geschreven door
Michael is sinds een paar jaar elke week in de bioscoop te vinden, meestal om zich te laten verrassen tijdens de Sneak Preview samen met redactrice Merel. Thuis kijkt hij nog met enige regelmaat oude Nederlandse komedieseries zoals Het Zonnetje in Huis: het verveelt hem echt nooit. Het fenomeen luisterboek vindt hij echt een uitkomst en hij is nog altijd een trouwe Nintendo-liefhebber.

Wat is jouw mening?

1 0

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Gemarkeerde velden zijn verplicht *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>

Lost Password

Please enter your username or email address. You will receive a link to create a new password via email.