Recensie: Alice Fokkelman – Ik ken je nog

Samenvatting
Ik ken je nog is de debuutthriller van Alice Fokkelman, en een heerlijk spannend boek om je in vast te bijten. Het verhaal is prima uitgewerkt, de personages in het boek zijn goed neergezet en de spanning is om te snijden. Het is dan ook lastig om het boek weg te leggen. Dit gecombineerd met de vlotte prettige schrijfstijl van Fokkelman zorgt ervoor dat je het boek makkelijk in een dag of twee uit hebt. Alleen het einde is wat teleurstellend, maar dit is dan ook het enige minpuntje wat valt te ontdekken aan het boek.
7

Welk effect heeft pesten op je mentale toestand?

Manon heeft nooit iemand verteld over de jongen
 die haar jeugd gruwelijk verpestte. Maar nu lijkt het verleden haar in te halen… Vanaf de dag dat haar beste vriendin verhuist en de nieuwe buren hun intrek nemen, verandert het leven van Manon onomkeerbaar. Terwijl haar man aanpapt met de nieuwe buurvrouw, zinkt Manon dieper en dieper weg. Schuilt in buurman Wessel nog steeds de manipulator van vroeger of wordt ze geterroriseerd door waanbeelden in haar hoofd?

Op de kaft staat te lezen dat Ik ken je nog een psychologische thriller is, en hoewel dit genre soms onterecht wordt toegekend aan boeken is dat voor Ik ken je nog zeker niet het geval. Gelijk vanaf pagina een weet het verhaal je te grijpen, waardoor het een opgave wordt om het boek nog neer te leggen. De vraag of Manon terecht of onterecht in angst verkeert, is er een die je van begin tot eind bezig houdt.

Goed uitgewerkte personages en herkenbare emoties

De personages die in het boek de revue passeren zijn allemaal goed uitgewerkt, maar met name de spanning tussen Manon en haar man Jasper, die door de nieuwe overburen steeds meer lijnrecht tegenover elkaar komen te staan, is erg goed uitgewerkt. Daarnaast zijn de angsten van Manon voor degenen die ervaring hebben met pesten een bron van herkenning. Je kunt je haar gedachtegang best goed voorstellen, terwijl je op andere momenten begint te twijfelen aan haar stabiliteit. Overigens doet zij dit zelf ook, dus het verhaal wordt hierdoor ook niet onrealistisch.

Anderzijds kun je de frustratie en het onbegrip van haar omgeving ook goed voorstellen. Wat bezielt Manon toch dat ze zo geobsedeerd lijkt door Wessel? Roept ze de situatie over zichzelf af? Stelt ze zich aan? Allemaal thema’s die de revue passeren, en die tot frustratie leiden van alle kanten. Toch voelt het alsof er ergens iets niet klopt, en wil je als lezer toch zo snel mogelijk het naadje van de kous te weten komen.

Jasper kijkt langs ons heen. Zijn voet wipt op en neer. Ik zie dat Lotte en mijn vader buiten op het bankje zitten en praten. Af en toe werpen ze een blik binnen. Jasper zucht.
‘Francien, het probleem is ook dat Manon mij nooit eerder iets verteld heeft, hierover. Nooit. En Wessel, dat is gewoon een goede vent, voor zover ik hem ken. Natuurlijk wil ik Manon geloven en steunen waar ik kan, maar het is toch niet helemaal onmogelijk dat ze zich dingen niet goed herinnert? Wessel zei dat Manon als een zusje voor hem was, dat ze weleens ruzietjes hadden maar dat dat niet veel voorstelde.’

Het mag wel ietsje meer zijn!

Wat erg jammer is, is dat het boek vrij kort lijkt. Of dit komt door de vlotte schrijfstijl of doordat het daadwerkelijk een kort boek is, is niet helemaal duidelijk. Met 237 pagina’s is Ik ken je nog namelijk niet heel kort, hoewel ook niet een van de langste. De waarheid hiervan ligt waarschijnlijk een beetje in het midden. Overigens doet dit niets af aan de kwaliteit, het benadrukt deze juist meer. Omdat het boek zo prettig leest wil je als lezer nog net iets langer vastgehouden en meegesleept worden in het verhaal.

Dan belanden we aan bij het enige echte minpunt van het boek: Het einde. Nee, niet omdat het jammer is dat het uit is (oké misschien ook wel een beetje), maar ook de manier waarop het verhaal is afgewerkt. Er zit een deels open einde in, en zonder teveel weg te geven van het plot kan gezegd worden dat dit logisch is. Toch zijn er ook nog andere delen van het plot open gelaten die best wat meer aandacht hadden mogen krijgen, of afgesloten hadden mogen worden. Voorbeelden hiervan zijn de chemie tussen Jasper en de overbuurvrouw, of de oude vriend van Manon die ineens opduikt.

Wellicht heeft de schrijfster hier bewust voor gekozen om op die manier het genre niet teveel te laten ondersneeuwen, toch had het voor de lezer iets meer voldoening gegeven als deze twee verhaallijnen meer aandacht hadden gekregen naar het einde toe. Er had best wel wat afgeweken mogen worden van de spanning, zonder dat de klad in het verhaal was gekomen. Dit is jammer, maar al met al niet zo’n groot issue dat het boek daardoor niet meer waard is om te lezen. Want dat is Ik ken je nog zeker wel: de moeite waard.

Laatste weduwe
Laatste weduwe
een Will Trent thriller
Score 4.6 van 5 sterren.
€20,99€17,99
Op voorraad. Voor 15:00 uur besteld, woensdag in huis
Klik om dit product op bol.com te bekijken
Geschreven door
Ilse is iemand die zich graag bezig houdt met het lezen van boeken, het kijken van films en het spelen van games. Tenminste, als ze hier de vrije tijd voor kan vinden, want als moeder van een jong dochtertje en part-time werkzaam bij de overheid is het soms lastig om hiervoor de ruimte te vinden. Ze schrijft al sinds 2012 voor wat toen Undercover-Network was, en maakt sinds april 2016 ook deel uit van de hoofdredactie. Daarnaast is zij ook nog lid van de eindredactie van de site. Een drukke boel dus!

Wat is jouw mening?

0 0

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Gemarkeerde velden zijn verplicht *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>

Lost Password

Please enter your username or email address. You will receive a link to create a new password via email.