Ieder landhuis en zijn bewoners hebben zo hun geheimen. In dit verhaal zijn er ook gasten van het landhuis Roscarbury Hall die hun eigen geheimen hebben of juist op zoek zijn naar antwoorden en hierdoor geheimen ontrafelen.
Ella en Roberta O’Callaghan, twee zussen, wonen samen in een Iers landhuis. Door een vreselijke gebeurtenis in het verleden spreken de zussen niet meer met elkaar. De enige manier waarop ze contact hebben met elkaar is door elkaar korte berichtjes te schrijven en deze briefjes op een tafeltje in de hal achter te laten. Het landhuis raakt steeds verder in verval en ze hebben zelfs een lening af moeten sluiten om het hoognodige onderhoud te laten doen. Alleen is het voor de zussen moeilijk om deze lening af te betalen. Ella begint in theehuis, eerst in één van de kleine kamers van het huis en daarna breidt ze uit naar de vroegere balzaal van het landhuis. Doordat het landhuis zo zijn eigen geheimen heeft en de dorpsbewoners weinig toegang hadden tot het landhuis wordt het theehuis een groot succes. Debbie, een Amerikaanse die op zoek is naar haar biologische moeder komt na een zoektocht uit in Ierland bij een klooster in de buurt van Roscarbury Hall. Ze is doodziek en heeft niet lang meer te leven en het klooster kan of wil haar niet de informatie geven die ze nodig heeft om te achterhalen wie haar moeder is. Debbie helpt Ella met het reilen en zeilen van de theesalon, beide vrouwen worden goede vriendinnen. Door haar zoektocht en vasthoudendheid heeft Debbie namelijk het idee dat ze op het goede spoor zit. Zo komt er een adoptieschandaal aan het licht waarbij het klooster en haar nonnen niet vrijuit gaan. En natuurlijk spreken de dames uit het dorp daarover in de theesalon en zijn ze uit op de allerlaatste nieuwtjes. En waar staan de twee zwijgende zusters in dit verhaal? Zal Roscarbury Hall al zijn geheimen bloot geven?
Ann O’Loughlin is van huis uit journalist en is in 2015 begonnen met het schrijven van romans. Haar debuut “The ballroom café” werd een grote bestseller en er werden meer dan 250.000 exemplaren van verkocht. Haar tweede roman “De vrouw van de rechter” is het eerste in het Nederlands vertaald. O’Loughlin heeft in het verleden geschreven voor de Irish Independent en de Evening Herald. Op dit moment is ze werkzaam voor de Irish Examiner.
Ze schrijft in de derde persoon afgewisseld met dialogen. Het zijn geen ontzettend lange zinnen die de schrijfster gebruikt om het verhaal te vertellen. Het boek is verdeeld in 36 hoofdstukken waarbij soms een tijdsprong wordt gemaakt van het jaar 2008 naar het jaar 1968; dit is voornamelijk in het begin van het boek. Soms wordt er middenin een hoofdstuk een sprong in de tijd gemaakt waarbij dit duidelijk wordt aangegeven met dikgedrukte letters. De dialogen zijn levendig en zorgen ervoor dat je verder het verhaal in gaat omdat de emoties er van af spatten.
“O,god, ze is in alle staten! Nou, ik ben benieuwd wat ze nu weer te roddelen heeft,” zei Ella terwijl ze de tafels aan het boenen was.
Het is een goed leesbare roman door de manier van schrijven en het gebruik van niet te ingewikkelde taal. De titel deed iets anders vermoeden dan hoe het verhaal verliep. Dit zorgt ervoor dat je moet wennen aan de verhaallijn. Verder is het aansnijden van een maatschappelijk thema interessant om te lezen. De verhalen van de personages hadden verder uitgediept kunnen worden, soms gaf de manier waarop de verhaallijnen werden samengevoegd een iets te geknutseld gevoel. De beschrijvingen van de omgeving en de dialogen zijn goed, vooral de laatste twee hoofdstukken zijn emotionele achtbanen. Was het hele boek maar zo geschreven.
€15,43
Uiterlijk 24 juli in huis
